به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین سیدحسین رکن الدینی در  مراسم جشن عید غدیر خم که به صورت مجازی از سوی مدیریت آموزش معاونت فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری با عنوان سلسله برنامه‌های میعاد با عرفه برگزار شد به موضوع ویژگی‌های خاص و بارز غدیر در روایات معصومین (ع) پرداخت.

معاون فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری با بیان واقعه غدیر یکی از اساسی‌ترین برنامه‌های پیامبر اکرم و مهمترین رسالات پیامبر اکرم بود، افزود: برای سه هدف بیان شده که نخست دوام اسلام و قرآن، دوم استمرار عزت قرآن و اسلام و سوم حفظ شکوه اسلام و قرآن است. یعنی دوام و عزت و شکوه قرآن و اسلام در گرو تحقق واقعه غدیر و معرفی جانشین بود؛ که برای تحقق این امر پیامبر مأمور شد، در سفری که از حجة الوداع بر می‌گشتند، در منطقه غدیر خم، حجاج را نگه دارند و این رسالت را انجام دهند.  و وقتی هم که پیامبر رسالت خود را انجام دادند؛ مهر تأیید بر رسالت پیامبر زده شد که الیوم یأس الذین کفروا من دینکم فلا تخشوهم وخشونه، بعد فرمود الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا.

وی با بیان اینکه اهل بیت پیامبر و امامان معصوم (ع) چون نگاهبان حقیقی و حافظ حقیقی دین بعد از پیامبر بودند، ادامه داد: همگی تمام تلاش خود را به کار بردند و از هر فرصتی برای زنده نگه داشتن نام و یاد غدیر بهره بردند. وقتی به سیره اهل بیت از حضرت زهرا (س) تا بقیه فرزندانشان نگاه می‌کنید، می‌بینید که همه تلاششان این بوده که نام و یاد غدیر و نقش واقعه غدیر را بیان کنند.

حجت الاسلام و المسلمین رکن الدینی خاطرنشان کرد: راویان روایات، نویسندگان و مؤلفان و مفسران اهل سنت و شیعه، ً اتفاق نظر دارند که واقعه غدیر و آیاتی که مربوط به این واقعه هست، مانند مائده آیه ۶۷، آیه تبلیغ و آیه اکمال دین این دو آیه در همان واقعه غدیر نازل شده است.

 وی با بیان اینکه غدیر ویژگی‌های خاصی دارد، تاکید کرد:  حضرت زهرا (س) می‌فرماید«هدایت امت و نجات امت در تبعیت علی و فرزندان علی است» در تبعیت است یعنی پذیرش ولایت علی (ع) و فرزندانش است و عدم تبعیت عامل تفرقه و اختلاف بین امت است؛ این یکی از ویژگی‌ها است که در روایات معصومین در خصوص غدیر است و این را از تبعات پذیرش یا عدم پذیرش آن اتفاقی که در غدیر افتاده است، بیان می‌کنند. این روایت روایت عجیبی است که حضرت هدایت امت را در تبعیت از علی (ع) و اختلاف و گرفتاری را در عدم تبعیت از علی (ع) و فرزندان علی (ع) می‌داند.