به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، حجت الاسلام علی سرلک، شامگاه جمعه در مراسم عزای حسینی هیئت انصار الحسین(ع) اصفهان اظهار کرد: انسان به واسطه داشته هایی که دارد، مسئولیت های بزرگی برعهده اش قرار دارد.

وی با بیان اینکه آفرینش براساس انسان کامل آفریده شده است، اظهار کرد: همه آفرینش بر محور انسان برنامه ریزی شده است، لذا انسان کامل باید به دنیا معنا بدهد.

این کارشناس دینی تصریح کرد: عالِم یعنی کسی که حقیقت عالَم را درک کرده است؛ عالِم نه به معنای آخوند و روحانی، بلکه به معنای انسان فهیم و عاقل است.

وی افزود: انسان مسئولیت دارد که حال عالم را خوب کند، بزرگترین سرمایه انسان این است که شرف انتصاب از جانب خداوند دارد، انسانهایی که در اوج همه مسئولیت ها قرار می گیرند ولی خود را طلبکار دیگران نمی دانند، از جمله افرادی بوده که مسئولیت بزرگ الهی را می پذیرند.

این کارشناس مذهبی عنوان کرد: دنیای امروز دنیایی است که انسان را از حقیقت وجودی تهی کرده و از خویشتن خویش فاصله کهکشانی گرفته است.

سرلک بیان کرد: مسئولیت انسان بودن خود را به یکسری تعهدات مثلا اجتماعی تقلیل داده ایم، به عنوان نمونه انسان ها تعهد اجتماعی می کنند که من به تو ناسزا نمی گویم و تو هم به من ناسزا نگو، ضرر این تعهدات آن است که شیک و پیک ترین انسان ها زمانی که منافع خود را در خطر ببینند تعهدات خود را زیر پا قرار می دهند.

وی تاکید کرد: ادعا داشتن ما را در این دنیا بیچاره کرده است؛ تفاخر و تکبر درد امروز بشریت است.

این کارشناس مذهبی اذعان کرد: نشانه دوم افرادی که بار مسئولیت الهی را برمی دارند، توجه به جزئیات است، امکان ندارد انسان بتواند بار بزرگی الهی را به دوش بکشد ولی به جزئیات توجه نکند.

 سرلک عنوان کرد: انسان مسئولیت خود را باید از انسانیتش بداند تا به وجودی تبدیل شود که جواب بدی را با بدی پاسخ ندهد، چرا که اگر انسان جواب بدی را با بدی داد، از انسانیت  و مسیر کمال دور می شود.

وی بیان کرد: مسئولیت از تمام وجودی انسان ریشه می گیرد؛ در این فرصت حیاتی روزگار باید تصویری از انسان به نمایش بگذاریم که لازمه آن شناخت سرمایه ها، داشته ها و توانایی ها هست.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: این آیه قرآن کریم است که می فرماید «اگر خودت را زنده کردی، اگر خودت را هدایت کردی، گویی همه را زنده کردی و اگر خودت را کَشتی گویی همه را کشته ای»، لذا مسئولیت؛ آن اکسیری است که اگر در پناه آن وجود خود را شناختیم، غوغا می شود.

انتهای پیام