به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی در سخنرانی شب شهادت امام حسن علیه السلام در حرم مطهر بانوی کرامت در بیان نکات تفسیری آیات ۲۷ تا ۳۰ سوره مبارکه فجر اظهار کرد: این آیات در رابطه با ویژگی های نفس مطمئنه است که مصداق بارز آن ائمه (ع) هستند.
وی گفت: با توجه به این آیات اولین اثری که نفس مطمئنه دارد این است که انسان لیاقت پیدا می‌کند که مخاطب حق قرار گیرد و خدا انسان را صدا می‌زند و انسان می‌فهمد که مخاطب حق تعالی است.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه کسانی که سیر خود را در بندگی طی کرده اند به مقام کمال و نفس مطمئنه می‌رسند، گفت: دومین اثر این مقام این است که خدا به انسان مدال می‌دهد که تو در حرم امن خدا قرار گرفته ای و هیچ اضطراب و تشویشی در تو نیست.
امام جمعه موقت تهران با بیان اینکه انسان وقتی به مقام نفس مطمئنه رسید دیگر به بهشت نیازی ندارند بلکه بهشت به او نیاز دارد و بهشت از وجود آنان نشأت می‌گیرد، افزود: اگر کسی که به مقام نفس مطمئنه می‌رسد عباداتی انجام می دهد برای خودش نیست بلکه برای این است که الگو قرار بگیرد تا دیگران این اعمال را انجام دهند و به مقام کمال برسند، زیرا او دیگر نیازی به این عبادات ندارد، بلکه عبادات نیازمند اویند.
حجت الاسلام والمسلمین صدیقی با بیان اینکه ما با انجام عبادات در حقیقت برای خودمان کار می‌کنیم، افزود: تنها کسی که برای خود کار نمی‌کند و فقط برای خدا کار می‌کند نفس مطمئنه است.
وی سومین اثر رسیدن به نفس مطمئنه را رسیدن به مقام رضا دانست و گفت: این جمله ای که حضرت زینب سلام الله علیها پس از واقعه عاشورا فرمودند،چیزی جز زیبایی ندیدم علامت مقام رضا در آن حضرت است که مخصوص نفس مطمئنه است.
استاد حوزه علمیه ادامه داد: انسانی که همه حرکاتش رجوع به سمت خدا است از قضا و قدر الهی ناراضی نمی‌شود و راضی به قضای الهی است.
وی رسیدن به مقام عبودیت را از دیگر آثار نفس مطمئنه دانست و گفت: عبودیت در کنار عالم شدن دو هدف آفرینش بشر هستند که خداوند در قرآن ذکر کرده است و عبودیت به این معنا است که انسان خود را مالک خود نداند بلکه خدا را مالک خود بداند و بدون دستور او هیچ کاری نکند.
حجت الاسلام والمسلمین صدیقی با بیان اینکه امر امام همان امر خدا و امر ولی فقیه در زمان غیبت امر امام است، افزود: اگر می خواهیم ایمان خود را محک بزنیم باید ببینیم در برابر امر خدا تا چه اندازه رضا و تسلیم داریم و خود را عبد او می دانیم.
