به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام ایمان شکیبایی در نشست معارفی جمعی از مداحان اهل بیت(ع) به تبیین شش ویژگی یاران امیرالمومنین(ع) بر محور خطبه ١٨٣ پرداخت.
این استاد نهج البلاغه در ابتدای بحث، گفت: در یکی از روزهایی که آن حضرت به شدت در اندیشه آراستن لشکری برای حمله به معاویه بود، بر روی تخته سنگی ایستاد و خطبه‌ای ایراد فرمود و مردم را به جهاد دعوت کرد.
وی افزود: آن روزها حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) دیگر یاران اثر گذارش را از دست داده بود؛ عمار، هاشم مرقال، ابن‌تیهان، مالک اشتر، محمد بن ابی‌بکر و ... همه به شهادت رسیده بودند! دیگر ناله‌های حضرت در کوفه خریداری نداشت!
وی افزود:آن روزها حضرت امیرالمؤمنین علی(ع)دیگر یاران اثرگذارش را از دست داده بود؛ عمار، هاشم مرقال، ابن‌تیهان، مالک اشتر، محمد بن ابی‌بکر و ... همه به شهادت رسیده بودند! دیگر ناله‌های حضرت در کوفه خریداری نداشت!
شکیبایی گفت:در میان آخرین جمله‌های سخنرانی،آن حضرت فرمود: أین عمار و أین ابن‌تیهان و ...؟ سپس از شدت تنهایی دست به محاسن شریف خود زد، اینجای خطبه خیلی خیلی دل انسان را به درد می آورد؛امیرالمومنینی که عزیز خداست و أسدالله الغالب است و جانشین و برادر و جان رسول اکرم است و دوست و دشمن به فضائل بی شمارش اقرار و اعتراف نموده اند، جمعی ببینند که آن وجود باعظمت دست به محاسن مبارکش گرفته، این اوج غربت حضرت علی(ع) است؛ قَالَ ثُمَّ ضَرَبَ بِیَدِهِ [إِلَی] عَلَی لِحْیَتِهِ الشَّرِیفَةِ الْکَرِیمَةِ فَأَطَالَ الْبُکَاءَ ثُمَّ قَالَ(ع)و مدتی با صدای بلند آن حضرت گریست! بعد فرمود:
أَوِّهِ عَلَی إِخْوَانِیَ الَّذِینَ تَلَوُا الْقُرْآنَ فَأَحْکَمُوهُ وَ تَدَبَّرُوا الْفَرْضَ فَأَقَامُوهُ أَحْیَوُا السُّنَّةَ وَ أَمَاتُوا الْبِدْعَةَ دُعُوا لِلْجِهَادِ فَأَجَابُوا وَ وَثِقُوا بِالْقَائِدِ فَاتَّبَعُوهُ
آن حضرت فرمود: ای دریغا از برادرانم که:
(١)قرآن را می خواندند و خوب به کار می بستند
(٢) درباره واجبات می اندیشیدند و آنها را درست انجام می‌دادند
(٣) سنّتها را زنده کردند
(۴) بدعتها را از میان بردند
(۵) [وقتی] به جهاد خوانده می شدند می پذیرفتند
(۶) به رهبر خود اطمینان داشتند و از او پیروی می کردند.
استاد نهج البلاغه افزود: این اوصاف شش گانه حکایت از عظمت مقام آنان در علم و عمل در پاسداری دین و جهاد و اطاعت از پیشوا و رهبر الهی می کند؛ یاران واقعی امیرالمؤمنین(ع)هم از قرآن آگاهی داشتند و آن را مو به مو در مورد زندگی اجرا می کردند، هم از واجبات با خبر بودند و به آن عمل می کردند، هم پاسداری از سنّتها و مبارزه با بدعتها داشتند و به هنگام جهاد اهل ایثار و فداکاری بودند و ولایتمدار بودند.
وی ادامه داد: در واقع امام(ع) می خواهد سرمشقی به یارانش بدهد و بگوید مؤمنان واقعی و حافظان راستین اسلام و صحابه حقیقی پیامبر(صلی الله علیه وآله) چه ویژگی هایی داشتند. شاید این سخنان داغ در آن دلهای سرد اثر بگذارد و برای جهاد با ظالمان و جانیان به پا خیزند.
پژوهشگر حوزه و دانشگاه گفت:گفته اند این آخرین سخنرانی حضرت بود. طولی نکشید که به دست اشقی الاشقیاء ترور شد...!
حجت الاسلام شکیبایی در پایان گفت:شایسته است صاحبان مناصبی که در راه خدمت به قرآن و اهل بیت(ع) لباس خدمت به تن نموده اند حال چه طلبه باشد و چه روضه خوان و چه مداح اهل بیت(ع) به این ویژگی های ششگانه توجه جدّی نمایند،با قرآن آشنا باشند، از واجبات و احکام شرعی اطلاع داشته باشند،سنّت های مرده را زنده کنند و بدعت ها و خرافات زنده را بمیرانند و در رأس کارشان ولایتمداری را فراموش نکنند و امروز ولایتمداری پشتیبانی از ولایت فقیه است.
وی از سخنرانان و مداحان اهل بیت(ع) درخواست کرد: مداحان عزیز ارتباط تنگاتنگی با علماء داشته باشند و در محتواهای سخنرانی ها و ذکر مصیبت ها و همچنین مداحی ها بیشتر به قرآن و احادیث توجه کنند که هم سفارش پیامبر اکرم(ص) است(ثقلین) و هم اینکه محتواهای اساسی و اصیل دین و مذهب ما به این دو عنصر غنی و متقن و هدایتگر و سازنده گره خورده است.
نظر شما