سیدجعفر هاتف الحسینی نویسنده پنج جلد کتاب میسیولوژی است. او سالهاست با پژوهش در علم میسیولوژی و مدل های تبشیری مسیحیت توانسته تکنیک های مسیحیت تبشیری را شناسایی کند.

وی معتقد است، میسیولوژی دارای اشتباهات و تجربیات متعددی است و باید از تجربیات استفاده کرد و از اشتباهات درس عبرت گرفت.

گفت و گوی خبرنگار حوزه نیوز با این نویسنده و پژوهشگر را در ادامه بخوانید:

حوزه: چرا نیاز به علوم جدید مثل میسیولوژی داریم؟

جهان هرروز در حال پیشرفت است و علوم هر روز کامل تر از قبل می شود. مسیحیت توانسته از علوم روز استفاده کند ولی اشتباهاتی داشته است. در تعارضات علوم جدید با دین، علوم جدید متقدم شده است و این باعث شده است علم در خدمت انسان نباشد بلکه علم در خدمت اهداف غیر انسانی باشد . نادیده گرفتن انسانیت و مباحث اخلاقی از مهمترین اشتباهات در میسیولوژی است.

حوزه: چالش های و فرصت ها در تبلیغ اسلام  چیست؟

علوم جدید باید در خدمت کرامت انسانی قرار گیرد و نباید در خدمت اهداف غیر انسانی باشد. علم میسیولوژی از رصد  فرهنگی میسیونرهای مسیحی بوجود امد ولی در ادامه برای اهداف استعمارگران مورد استفاده قرار گرفت وبه جای تبلیغ، اولویت اصلی غلبه فرهنگی، سیاسی و اقتصادی بر جوامع دیگر بود. بیشتر مدل های میسیولوژی برای اهداف غیر دینی و انسانی برنامه ریزی شده است. برخی مدل ها چون در فرم های با اهداف خاص هستند نمی توان آنها را بومی سازی کرد و یکی از چالش ها، همسان نبودن فرم های میسیولوژی با اسلام ناب محمدی است.

حوزه: یکی از چالش های مهم در میسیولوژی چیست؟

میسیولوژی در نقطه شروع خود همراه با اهداف استعمارگران مسیحی بود. برنامه نویسی و اجراشدن مدل ها برای هجمه و تغییر فرهنگ های بومی در مناطق مختلف یکی از این اقداماتی است که جامعه شناسان مختلف و حتی مسیحی مخالف این اقدامات هستند. این اقدامات در بلند مدت عوارضی برای منطقه به همراه دارد. در مدل های جدید هویت و جامعه بومی مورد احترام نیست و تمام سعی برای از بین بردن این بافت های اجتماعی است که به نوعی اقدام خلاف اخلاق و انسانیت است. هجمه به فرهنگ و هویت از اهداف میسیولوژی است تا "خود بیگانگی" یا "الینه شدن" را در جامعه گسترش دهد. فرم مدل های میسیولوژی غالبا برای ضربه به جوامع دیگر است. هویت (identity) اساس هر جامعه است و میسیونرها حق دخالت و هجمه به مباحث اساسی جامعه را ندارند و همین طور بیشتر جامعه شناسان مسیحی به اقدامات خلاف اخلاق میسیونرها معترض هستند.

حوزه: به صورت مصداقی یک اشتباه بزرگ در میسیولوژی را نام ببرید؟

زمینه‌مندسازی(Contextualization) یکی از اقدامات الهیاتی خطرناکی بود که انجام گرفت. تطبیق الهیات میسیون مسیحی با فرهنگ بومی منجر شده است بدون توجه به فرهنگ و هویت بومی، تلاش پنهانی تلاش برای استحاله دیگر ادیان انجام گیرد. برخی مدل میسیولوژی چون در فرم های نوشته شده تا غلبه فرهنگی و دینی بر دیگر جوامع داشته باشد اصلا توان بومی سازی آنها نیست. بیشتر کشیش ها اعتراف کردند که زمینه مند سازی نوعی تجاوز به حدود دیگر ادیان است تا آنها با "عرفی سازی" استحاله کنند.  

شما با بیان چالش های میسیولوژی، فرصت های تبلیغ در میسیولوژی را چه می دانید؟

نمی توان یک چیز را صد در صد بد یا خوب دانست بلکه این مطالب را با معیار های اسلامی و اخلاقی باید سنجید و هر آنچه با اسلام توافق داشت از آن بهره برد. میسیولوژی همانطور که آسیب های دارد ولی دارای فوایدی هم است. تحقیق و پژوهش هایی که سالیان متوالی در زمینه فرهنگی اسلامی ایرانی شده است بسیار مفید و کاربردی است. همچنین باید گفت استفاده از متد و نظریات جامعه شناسی، روانشناسی و انسان شناسی کمک قابل توجهی به تبلیغ اسلام می کند.

مدل نویسی برای تبلیغ اسلام صرفا باید با کمک علوم مختلف با توجه به فرهنگ دینی و ملی انجام شود و نمی توان صرف ترجمه متون میسیولوژی مدل نویسی برای اسلام کرد. مدل های میسیولوژی فرم های مخصوص به خود دارند. در مدل نویسی برای تبلیغ اسلام با نظر متخصصان جامعه شناسی باید توجه به  فرهنگ و هویت اسلامی_ ایرانی داشت.

وی ابراز کرد: یکی از نکات مهم در میسیولوژی تشکیل اتاق فکری از متخصصان مختلف بوده است. تنها راه برای بهبود در تبلیغ اسلام و دفاع از اسلام تشکیل اتاق فکری از متخصصان مومن و مجرب در رشته های مختلف جامعه شناسی، انسان شناسی و روان شناسی است.

انتهای پیام