به گزارش خبرگزاری حوزه، این رمان ۲۵۲ صفحه ای یک عاشقانه اجتماعی و داستان پیرزن خوش مشربی است که با نوه خود، در خانه ای دوطبقه در یکی از محلات قدیمی تهران زندگی می‌کند. مستاجرهای جدید این پیرزن، چهار دختر دانشجو هستند و حضور آنها منجر به حوادثی می شود که داستان را پیش می‌برد.
نویسنده در این کتاب کوشیده با محوریت سبک زندگی و با روایت خاطراتی از پیرزن، که همه او را عزیز صدا می‌زنند، پلی از گذشته به حال زده و یادآوری کند، حضور افراد سالمند در کنار نسل جوان، نه تنها، الزاماً کسالت‌آور نیست، بلکه در بسیاری از موارد، تجربیات ایشان راهگشاست.
بنابر این گزارش، پرداختن به حال و هوای مجالس مذهبی و مراسمات آیینی، از دیگر ویژگی‌های این رمان است که نویسنده، از تجربیات شخصی خود در این‌زمینه بهره برده است، ضمن آن که باید توجه داشت روایت داستان این رمان به زبان عامیانه می باشد.
