استاد حوزه علمیه خراسان:

خراسان رضویاستاد موفق به شناخت رسالت، ظرفیت و مخاطب نیاز دارد

حوزه/ استاد درس خارج حوزه علمیه خراسان گفت: موفقیت در حوزه استادی نیاز به سه شاخصه رسالت شناسی، ظرفیت شناسی و مخاطب شناسی دارد و هر استاد نیازمند تعریفی از رسالت خود می باشد و در کنار آموزش، باید پرورش هم داشته باشد.

خراسان رضویتهذیب و تزکیه، اصل ماهیت حوزه است

حوزه/ استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان با اشاره به اینکه اصل ماهیت در حوزه‌های علمیه بر محور تهذیب و تزکیه بنا شده است، تربیت بر این مبنا را مورد تاکید قرار داد.

خراسان رضویمالکیت مجازی؛ آری یا خیر

حوزه/ استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان گفت: در بحث مالکیت سه بحث اساسی تعریف، اقسام و آثار وجود دارد و تقسیم بندی ملکیت یا حقیقی و یا اعتباری است.

خراسان رضویفلسفه، سرمایه ای برای پاسخ گویی است / تمدن سازی، زمینه ظهور است

حوزه/ استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان با اشاره به اهمیت و جایگاه فلسفه به ویژه در بعد تمدن سازی و زمینه سازی برای ظهور، گفت: فلسفه یک سرمایه عظیم درون دینی در بُعد عقاید، پاسخ به شبهات و تفسیر آیات و روایات است.

استاد حوزه علمیه خراسان:

خراسان رضویتبیین حجیت در علم فقه کارکرد و ماهیت علم اصول است

حوزه/ استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان گفت: علم اصول قواعدی که در استنباط فقیه به آن نیازمند است را بیان می کند در نتیجه تبیین حجیت در علم فقه، کارکرد و ماهیت علم اصول است.

استاد حوزه علمیه خراسان تبیین کرد:

خراسان رضویاضلاع سه گانه تقوای علمی

حوزه/ یکی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه خراسان بر ضرورت توجه به حقوق علم، معلم و جلسه علمی تأکید کرد و لزوم اخلاص در کسب علم و درس خواندن موحدانه، به کار بستن علوم تحصیل شده و پاس داشتن دانش را، حقوق علم بر عالم برشمرد.

استاد حوزه علمیه خراسان:

خراسان رضوینزول حکمت الهی به نشان دادن شایستگی ها بستگی دارد

حوزه/ استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان گفت: طلاب و اساتید می‌بایست با نشان دادن شایستگی‌ها و زمینه‌های مناسب، سبب نزول حکمت از جانب خداوند برای خود شوند تا از طریق آن درک عمیق و دقیقی از مسائل و موضوعات به دست آوردند.

خراسان رضویقبولی اعمال منوط به «حسن فعلی» و «حسن فاعلی» است

حوزه/ حجت الاسلام و المسلمین زمانی‌فرد در ادامه تفسیر سوره مبارکه لقمان با توجه به آیه ۸ این سوره گفت: در مکتب اخلاقی اسلام، ایمان و عمل صالح با یکدیگر همراه هستند و این یعنی قبولی اعمال در پیشگاه خدای تعالی منوط به «حسن فعلی» و «حسن فاعلی» است.