حجت الاسلام و المسلمين مهدي زماني فرد
-
استاد حوزه علمیه خراسان:
استاد موفق به شناخت رسالت، ظرفیت و مخاطب نیاز دارد
حوزه/ استاد درس خارج حوزه علمیه خراسان گفت: موفقیت در حوزه استادی نیاز به سه شاخصه رسالت شناسی، ظرفیت شناسی و مخاطب شناسی دارد و هر استاد نیازمند تعریفی از رسالت خود می باشد و در کنار آموزش، باید پرورش هم داشته باشد.
-
تهذیب و تزکیه، اصل ماهیت حوزه است
حوزه/ استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان با اشاره به اینکه اصل ماهیت در حوزههای علمیه بر محور تهذیب و تزکیه بنا شده است، تربیت بر این مبنا را مورد تاکید قرار داد.
-
مالکیت مجازی؛ آری یا خیر
حوزه/ استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان گفت: در بحث مالکیت سه بحث اساسی تعریف، اقسام و آثار وجود دارد و تقسیم بندی ملکیت یا حقیقی و یا اعتباری است.
-
فلسفه، سرمایه ای برای پاسخ گویی است / تمدن سازی، زمینه ظهور است
حوزه/ استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان با اشاره به اهمیت و جایگاه فلسفه به ویژه در بعد تمدن سازی و زمینه سازی برای ظهور، گفت: فلسفه یک سرمایه عظیم درون دینی در بُعد عقاید، پاسخ به شبهات و تفسیر آیات و روایات است.
-
استاد حوزه علمیه خراسان:
تبیین حجیت در علم فقه کارکرد و ماهیت علم اصول است
حوزه/ استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان گفت: علم اصول قواعدی که در استنباط فقیه به آن نیازمند است را بیان می کند در نتیجه تبیین حجیت در علم فقه، کارکرد و ماهیت علم اصول است.
-
استاد حوزه علمیه خراسان تبیین کرد:
اضلاع سه گانه تقوای علمی
حوزه/ یکی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه خراسان بر ضرورت توجه به حقوق علم، معلم و جلسه علمی تأکید کرد و لزوم اخلاص در کسب علم و درس خواندن موحدانه، به کار بستن علوم تحصیل شده و پاس داشتن دانش را، حقوق علم بر عالم برشمرد.
-
استاد حوزه علمیه خراسان:
نزول حکمت الهی به نشان دادن شایستگی ها بستگی دارد
حوزه/ استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان گفت: طلاب و اساتید میبایست با نشان دادن شایستگیها و زمینههای مناسب، سبب نزول حکمت از جانب خداوند برای خود شوند تا از طریق آن درک عمیق و دقیقی از مسائل و موضوعات به دست آوردند.
-
قبولی اعمال منوط به «حسن فعلی» و «حسن فاعلی» است
حوزه/ حجت الاسلام و المسلمین زمانیفرد در ادامه تفسیر سوره مبارکه لقمان با توجه به آیه ۸ این سوره گفت: در مکتب اخلاقی اسلام، ایمان و عمل صالح با یکدیگر همراه هستند و این یعنی قبولی اعمال در پیشگاه خدای تعالی منوط به «حسن فعلی» و «حسن فاعلی» است.