به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در استان کردستان، حجت الاسلام حکمت حکیمی فر، استاد حوزه در یادداشتی به نقش مهم کار جهادی و تفکر بسیجی برای برون رفت از بن بست های اقتصادی اشاره کرده است.

در این یادداشت می خوانیم:

تفکر بسیجی مبتنی بر ارزش های والای اسلامی و انقلابی در هر زمان و هر مکان که نظام اسلامی نیازمند حضور ایثارگونه است، می تواند راهگشای معضلات مختلف کشور همچون معضل محرومیت باشد و در راستای برقراری عدالت اجتماعی مدنظر حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری گامهای مهم و اثربخشی را بر دارد. بر این اساس این تفکر و اجرای عملی آن در عرصه جامعه، دستاوردهای مادی و معنوی مختلفی را به همراه داشته و دارد که از آن جمله است: «ترویج فرهنگ کار الهی و جهادگونه در جامعه‌»، «افزایش تولید ناخالص داخلی و درآمد سرانه با استفاده از ظرفیت توان داخلی»، «حل مشکل کار و معیشت»، «ترویج و گسترش اقتصاد مردم گرا و درونزا»، «کاهش هزینه‌های اجرایی طرح‌های دولتی»، «افزایش سرانه تولید نقاط مختلف کشور بخصوص روستائیان».

بنابراین در این شرایط تحریم اقتصادی کشور که به فرموده مقام معظم رهبری، راهبرد اقتصاد مقاومتی در دستور کار قرار گرفته است، بسیج سازندگی می‌تواند در اجرای یکی از مهمترین بندهای این راهکار یعنی «اقتصاد درون زا و متکی به توان و ظرفیت داخلی»، با توانمندسازی اقشار محروم جامعه و به فعلیت رساندن توان و نیروی کار و فعالیت اقتصادی این قشر از جامعه، ضمن رفع محرومیتهای مختلف آنان، به حل مشکلات اقتصادی کشور اقدام نماید. علاوه بر اینکه انجام این امر از سوی این نیروی ارزشی و مبتنی بر ارزشهای الهی و معنوی، فرهنگ بسیجی را در رابطه با کار و تلاش مخلصانه در جامعه ترویج نموده و تلاش دشمنان در عرصه جنگ نرم و ناامیدسازی اقشار محروم جامعه از نظام اسلامی را ناکام خواهد گذاشت.

شبهه علمی و شهوت عملی؛ موانع استقرار مبانی فکری و معرفتی

در مقابل مبانی فکری و معرفتی، برخی شبهه علمی دارند و برخی شهوت عملی؛ و قرآن نسبت به این دو، همواره هشدار داده است. هر جا شبهه علمی بود، قرآن پاسخ می‌دهد و هر جا شهوت عملی باشد، و موعظه و انذار می‌نماید. مثلا درباره شبهه علمی معاد می‌فرماید:«أَیَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ بَلَی قَادِرِینَ عَلَی أَنْ نُسَوِّیَ بَنَانَهُ»(قیامة/ ۳- ۴). آنها که شبهه علمی درباره معاد دارند، باید بدانند خدائی که توانست انسان معدوم و «لَمْ یَکُنْ شَیْئًا مَذْکُورًا» (انسان/۱) را موجود کند و پدید آورد، توان آن را دارد که سر انگشتان ظریف او را دوباره برگرداند، چه رسد به استخوان پوسیده او! آنگاه می‌فرماید: این‌ها شبهه علمی ندارند بلکه شهوت عملی دارند: «بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ»(قیامة/ ۵) می‌خواهند جلوی‌شان باز باشد و به میل هوای نفس خود رفتار کنند.

آن کسی که براساس شهوت عملی گام برمی‌دارد حتی اگر معجزه را ببیند، هم تمکین نمی‌نماید، فرعون و فرعونیان می‌دانستند که حضرت موسی علیه السلام حق است ولی باز هم ایشان را انکار می‌کردند: «وَ جَحَدُوا بِهَا وَ اسْتَیْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَ عُلُوًّا...»(نمل/ ۱۴)؛ این بدان معنا است که بسیاری از منکران، در دل ایمان دارند و انگیزه‌ی انکارشان جهل و شبهه علمی نیست، بلکه شهوات عملی مثل ظلم و برتری‌جویی است و علم و یقین، اگر با تقوا همراه نباشد کارساز نیست.

انتهای پیام