معاد استدلالی (۱۳)؛

دورنمایی از بهشت

حوزه/ در تـفـسـيـر عـيـاشـى از عـلى بـن الحـسـيـن (ع) روايـت شـده كـه فـرمـود: وقـتـى اهـل بهشت وارد بهشت شده و ولىّ [دوستدار و مطيع] خدا به جنّات و قصرهاى خود در آيد و هر مؤمـنـى بـر اريـكه (تخت) خود تكيه زند، خدمتگزارانش به دورش حلقه مى زنند و شاخه هاى پر مـيـوه ، خـود را بـه طـرفـش خم مى كنند ...