جواد حیدری، از کارشناسان عقاید و کلام در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اصفهان، به بهانه سالروز وفات حضرت ام‌البنین در پاسخ به این سوال که «چرا حضرت ام‌البنین در کربلا غایب بودند؟» اظهار کرد: در ارتباط با شبهات پیرامون شخصیت ام‌البنین و غیبت او در کربلا پاسخ‌های متعددی داد که در این مجال به چند مورد آن پرداخته می‌شود.
وی با بیان اینکه همراه امام حسین (ع) بودن در سفر کربلا، بستگی به چند امر داشت، نخستین مورد توان جسمی و روحی است؛ بدیهی است که طی سفرهای طولانی به خصوص در آن عصر، نیازمند توانایی جسمی و روحی داشته است لذا ما نمی‌دانیم که حضرت ام‌البنین در آن عصر از نظر توانایی در چه وضعی بوده است.
این کارشناس دینی افزود: دومین عامل همراهی با کاروان کربلا، رضایت و تمایل خود فرد بوده است، روشن است که اگر امام حسین (ع) مصلحت می‌دانست، قطعاً آن حضرت همراه امام به کربلا می‌آمد.
وی، موافقت و مصلحت دانستن امام حسین (ع) را سومین دلیل دانست و خاطرنشان کرد: چون حضور زنان و مردان همراه حضرت نیاز به رضایت و صلاحدید امام داشت، ممکن است حضرت امام حسین (ع) صلاح ندانسته که حضرت ام‌البنین در این سفر همراهشان باشند.
حیدری ابراز کرد: اما بدون شک حضور زینب (س) برای پیام رسانی خون شهیدان و آگاهی بخشی به مردم کوفه و شام قطعاً با صلاحدید امام بوده، چرا که اگر حضرت نبود، قیام امام حسین (ع) کامل نمی‌شد.
وی با بیان اینکه برای حضور تک تک افراد در کاروان کربلا تا مرز اسیر شدن دلایل مختلفی مطرح شده است گفت: صلاحدید حضرت امام حسین (ع) از مهمترین آنها است، حتی در روایات برای حضور حضرت علی اصغر (ع) و همسرشان رباب نیز دلایلی ذکر شده است.
حیدری یادآور شد: همراهی زنان با امام حسین (ع) در کاروان کربلا و قیام عاشورا واجب نبود و اغلب کسانی که با کاروان کربلا همراه شده‌اند، جزو همسران شهدای کربلا بوده یا مانند حضرت زینب با دلایل خاصی رفته‌اند.
انتهای پیام
