به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در استان کردستان، حجت الاسلام حکمت حکیمی فر، مدیر مدرسه علمیه امام صادق (ع) شهرستان بیجار در یادداشتی به بررسی ابعاد شخصیتی بزرگ بانوی اسلام در صحرای کربلا؛ حضرت زینب کبری (س) پرداخته است.
در این یادداشت آمده است:
بهگواهی زیارت جامعه کبیره، ائمه اطهار (علیهم السلام) «سَاسَةَ الْعِبَاد» اند. سیاستمدارانی هستند که سیاست آنان نیز مانند سایر کارهایشان بر محور توحید است. لذا برخی از حرکتهای سیاسی و اجتماعی نه با معیارهای سیاستمداران دَغَل آن روز سازگاری داشت و نه با معیارهای سیاستبازان امروز
تجلیات توحیدی حضرت زینب (س)
سیاست و تدبیر امور امت شرایطی دارد که سیاستمدار، بدون برخورداری از آن شرایط نمیتواند نقش صحیح الهی خود را ایفا کند، و کار را به نتیجه الهی برساند. یکی از آن شرایط، برخورداری از صبر، تحمل و شرح صدر است: «آلَةُ الرِّیاسَةِ سَعَةُ الصَّدْر» (نهج البلاغه، حکمت ۱۷۶).
امیرالمؤمنین علیهالسلام، صبر را نتیجه شجاعت معرفی میفرمایند: «الصَّبرُ شَجاعَةٌ» (میزان الحکمة، ج ۶، ص ۱۴۶). این بیان کوتاه ولی پرمغز حاکی از این است که صبر و استقامت، یک اقدام فعالانه و انقلابی است و نه یک عکسالعمل انفعالی.
مفهوم صبر از مفاهیمی است که مورد برداشتهای غلط قرار گرفته شده و این فهم غلط از مفهوم صبر، باعث شده بسیاری از جوامعی که تحت سلطه ستمگران هستند، با بیتحرّکی نسبت به ستمها، مجال بیشتری برای ظلم ظالمان فراهم نمایند، در حالیکه صبر در فرهنگ ناب شیعی، یکی از فضائل اخلاقی است که منشأ آن فضیلت اعظم شجاعت است و معنای آن مقاومت است نه تسلیم شدن. در بسیاری از ترجمههای قرآن واژه «صبر» را یا بدون معادل ذکر کردهاند، یا آن را به شکیبایی، آرام گرفتن، تحمل و بردباری ترجمه کردهاند اما «برای شناختن مفهوم و محتوای صبر و میدانهایی که صبر در آن به کار میآید یگانه راه ثمربخش آن است که به قرآن و حدیث مراجعه شود و با بررسی و دقت در آن امکان قضاوت درست فراهم گردد.» (گفتاری در باب صبر، ص ۲) به همین دلیل بر خلاف معنای رایج و عرفی، صبر را باید به معنای «استقامت» بدانیم که معادلهای دیگری نیز مانند پایداری، ایستادگی، عقبگرد نکردن، استحکام و پافشاری دارد.
حدوث و بقا انقلاب اسلامی، نتیجه اقتدا به صبر و پایداری زینبی (ص)
بیانات امام خامنهای در دیدار رؤسای سه قوه و مسئولان نظام «علیه جمهوری اسلامی از طرق مختلف، به جهات مختلف این تهاجمات هست. خوب، اینها مصیبت است، صبر کردنش هم آسان نیست… یکی از بی صبریهایی که ما گاهی اوقات از خودمان نشان میدهیم یا شاهد هستیم که بعضی نشان میدهند، بیصبری در مقابل حفظ آرمانها و اهداف انقلاب است. به نظر من این از همه مهمتر است. جهتگیری نظام اسلامی؛ بایستی بر آن پای فشرد و بر سر آن پایداری کرد. صبر، اینجا بیش از جاهای دیگر معنا میدهد… مظهر واقعی و حقیقی صبر ما، صبر بر این اصول و این مبانی و این پایههاست. باید از میدان در نروید. اینجور نباشد که اگر چنانچه دربارهی قصاص اسلامی، درباره اقتصاد اسلامی، دربارهی شکل حکومت اسلامی، درباره قانون اساسی شما، جنجال و هیاهو در دنیا راه انداختند شما جا بزنید؛ نه، بر مبانی خودتان پافشاری کنید. مبانی شما، عبودیت خداست، خدمت به بندگان خداست، دشمنی با دشمنان خداست.
بعضیها با نام عقلانیت، با نام اعتدال، با نام پرهیز از جنجال و دردسر بینالمللی، میخواهند از مبانی انقلاب و اصول انقلاب کم بگذارند! این نمیشود. این نشانهی بیصبری و نشانهی خسته شدن است. گاهی این خسته شدن را که خودشان خسته شدهاند به مردم نسبت میدهند: مردم خسته شدهاند! نه، نخیر… ما حق نداریم از شعارهای انقلاب و شعارهای اسلام عقبنشینی کنیم؛ این، یک بیصبری است که نباید این را قبول کرد.