به گزارش خبرگزاری حوزه، آقای علی گلستانی در مقاله‌ای به «بررسی فقهی قاعده تسبیب و تطبیق آن بر مسأله کرونا» پرداخته و در چکیده و مقدمه آن آورده است:

* چکیده

دین مبین اسلام که دارای جامعیّتی بی نظیر در میان ادیان و مکاتب مختلف می‌باشد؛ در مسائل و زمینه‌های گوناگونی همیشه پاسخگوی نیازهای مردم و جامعه بوده و پناهگاه محکمی برای اندیشمندان و جویندگان علم و معرفت بوده است.

یکی از مسائل نوظهور و مستحدثه، بیماری ای شائع و فراگیر به نام کرونا (covid19) است که مدّتی است نه تنها کشور ما بلکه جهان و جهانیان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. از مسائل مهم در این موضوع مسئله ضمان و ترتّب آثار آن بر این بیماری است. با توجه به شیوع فراوان و ابتلای افراد بسیاری به این بیماری و جان دادن بخش قابل توجّهی از آنان، مسئله ترتّب ضمان و مسائل فقهی و حقوقی مرتبط با آن از مباحث بسیار مهم و قابل توجه می‌باشد.

در این مقاله از منظر قاعده فقهی تسبیب، به مسئله کرونا نگاه شده و مسائل فقهی و حقوقی آن در حدّ امکان تبیین شده است. همچنین با استفاده از آیات، روایات و ادلّه قانونی ترتّب ضمان ثابت گردیده است.

برخی از سوالاتی که پس از مطالعه این اثر به پاسخ آن دسترسی حاصل خواهد شد، عبارتند از:

۱) تفاوت قاعده فقهی تسبیب با قاعده فقهی اتلاف و مهمترین وجه اختلاف این دو قاعده در چیست؟

۲) آیات قرآن و روایات، مویّد و معین قاعده فقهی تسبیب می‌باشند یا نه؟

۳) در مقام اجتماع سبب و مباشر، کدام یک از آن دو اقوا می‌باشند؟

۴) ملاک کلّی برای اثبات ضمان در صورت اجتماع سبب و مباشر چیست؟

۵) استثنا قانون (اکراه موجب رفع ضمان است) چه موردی می‌باشد؟

و سوالات فرعی دیگری که در خلال بحث به آنها پاسخ داده خواهد شد ان شاءالله.

* مقدمه

پس از آنکه در اواخر سال ۱۳۹۸ اتفاقی مهم و اثرگذار یعنی بیماری ای شایع و فراگیر به نام (کرونا) سرتاسر جهان را به آرامی شروع به فراگیری نمود و کشور ما نیز از آن مستثنی نبود؛ دیدگاه اسلام و نظریات دقیق و ناب آن در این زمینه همانند دیگر مسائل آن مورد توجه و استقبال قرار گرفت.

مسائل فقهی و قواعد مهم آن از مسائل مستحدثه ای بود که توجه حوزویان و علاقمندان به اسلام را به خود جلب نمود؛ با توجه به اینکه بیماری کرونا دارای شیوع و قدرت پخش بالایی می‌باشد و بسیاری از افراد را نیز تاکنون به کام مرگ کشانده، از مسائل و قواعد فقهی مهم در این زمینه (قاعده تسبیب) می‌باشد که پاسخگوی برخی سوالات مهم و اساسی به ویژه در مسئله ضمان در مورد این بیماری می‌باشد، که این قاعده در مقابل قاعده فقهی مهم دیگر به نام (اتلاف) قرار دارد و به آن ضرر و خسارتی می‌پردازد که با سبب و بدون مباشرت مستقیم شخص صورت گرفته است.

ثمرات، نتایج و اثبات ضمان یا عدم آن که از این قاعده فقهی برداشت می‌شود حائز اهمیت بوده و می‌طلبد در بخش‌ها و آثار مختلفی به آن پرداخته شود. در این مقاله به بررسی موضوعی جدید یعنی "بررسی فقهی قاعده تسبیب و تطبیق آن بر مسئله کرونا" می‌پردازیم و تلاش می‌نمائیم در حد وسع خویش این مسئله را بررسی نموده و ابعاد فقهی و حقوقی آن را در حد توان بیان نمائیم ان شاءالله.

علاقمندان جهت مطالعه کامل این مقاله، اینجا را کلیک نمایند.