به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، حجت الاسلام یحیی جهانگیری در نشست هم اندیشی طلاب و روحانیون با عنوان «چند قدم جلوتر؛ بازاندیشی رسالت حوزه و روحانیت در گام دوم انقلاب بر مبنای منشور روحانیت»، که در محل حسینیه جماران و با حضور صاحب نظران و اندیشمندان حوزه و دانشگاه برگزار شد، به تحلیل شخصیت امام (ره) پرداخت و اظهار داشت: برخی خیال می‌کنند امام (ره) صرفاً یک فقیه و آخوند مذهبی بود، در حالی که واقعاً یک شخصیت چند وجهی است که هر واژه‌ای ساحتی از امام (ره) را معرفی می‌کند و مباد این واژه‌ها به جای اینکه نورانیت ایشان را بر ما بتاباند سبب شود که او را نشناسیم.
وی افزود: امام (ره) در منشور روحانیت؛ روحانیت را به دو قسم تقسیم می‌کند و می‌فرماید یک قشری از روحانیت وجود دارد که حافظ خودشان هستند حالا یا حافظ شخص خودشان یا حافظ قشر خودشان! سپس به روحانیون مقدس مآب اشاره می‌کند یعنی آدم‌های خوبی هستند ولی به فکر نجات خود یا قشر خود می‌باشند. سپس در مقابل به گروه دیگری اشاره می‌کند که اینها روحانیتی هستند که حافظ دین اند یعنی به فکر خود نیستند یعنی اینها مثل کلیسا نیستند که برای خود تقدس قائل بشوند و در آخر به موزه بروند و در یک واتیکان خلاصه شوند بلکه اینها حافظ دین خدایند و به خاطر دین خدا هزینه می‌دهند و به شهادت می رسند.
این مبلغ بین الملل ادامه داد: بعضی‌ها یادگیری زیان خارجی را کفر می‌دانند و برای آن باید هزینه داد و بنده به طلبه‌ای که می‌خواهد تأملات حجره اش به دردهای بشر گره بخورد، می گویم باید با زبان دنیا آشنا شود و دردهای مردم را نه از پشت اتاق‌ها و بولتن‌های سانسور شده، بلکه باید دردهای مردم را به عین الیقین ببیند.
وی اظهار کرد: روزی در حوزه‌های علمیه اگر کسی زبان خارجی یاد می‌گرفت، اینها را کفر می‌دانستند و اگر کسی عرفان را یاد می‌گرفت می‌گفتند گناه و اگر فلسفه یاد می‌گرفت می‌گفتند شرک!، امام (ره) در این جا می‌فرماید اگر در مسیر دوم قرار گرفتید باید خود را برای دادن هزینه‌های سنگین آماده کنید و این هزینه را باید از سمت همین گروه اول مقدس مآب متحمل شوید.
حجت الاسلام جهانگیری افزود: امام (ره) معتقد است آن روحانیتی که می‌خواهد خود را قربانی و فدای دین بکند، باید فرایند محور باشد نه برایند محور. یعنی این روحانیت نباید فکر کند که امروز به سقف برسد، بلکه این روحانیت باید امروز ببیند کدام پله را بچیند، نسل بعدی، پله بعدی را خواهد چید و این پازل اصلی کامل خواهد شد. و لذا امام رسالت روحانیت را یک پازل می‌داند که هر کدام باید از این پازل یک نقشی را پر کند.
وی با بیان اینکه امام (ره) فرایند محور بود، گفت: امام قصد ندارد بگوید الان که حکومت ما یک حکومت اسلامی است همه شاخصه‌ها باید حاکم باشد بلکه می‌فرماید این حکومت را مقدمه رسیدن به آن پازل کلی یعنی حکومت مهدوی می دانم و من خمینی این مقدار از پازل را پر کردم و جمله معروف امام در اینجاست که به تکلیف عمل کنیم، نه به نتیجه! و این یک جمله کلیدی و راهبردی است لذا اگر نگاه مان به مسئله تکلیفی باشد و نه نتیجه، در حقیقت وظیفه خود را انجام داده ایم و عیبی هم ندارد که نسل‌های آینده پازل کلی را تکمیل کنند و می‌کنند.
این مبلغ بین الملل با اشاره به تاریخ دویست ساله روحانیت مورد پسند امام (ره)، اظهار کرد: تاریخ روحانیت را به سه دسته تقسیم می‌کنم که در سه برش تاریخی به وظیفه و رسالت خود عمل کردند. اول روحانیت نجف؛ در سیستم آموزشی نجف که آن را برش تاریخی اول می دانم فقط درس خوانده می‌شد و حتی در تعطیلات و ماه رمضان نیز درس می‌خواندند و در این دوره روحانیت رسالت خود را تبیین و تنقیح دین می‌دانست. شهید صدرها و بزرگانی که در حوزه نجف بودند دنبال این بودند که از پشت واژه‌های دین معانی و معارف را بیرون بکشند و انصافاً در تولید دانش سهم جدی داشتند.
وی افزود: برش دوم روحانیتی است که در رسالت خود چیز دومی را بر حوزه نجف اضافه کرد و به خاطر همین حوزه علمیه قم نسبت به حوزه نجف یک تغییر کارکردی داشت و آن این بود که در این حوزه علاوه بر تنقیح و تبیین مباحث، به حوزه ترویج و پیام رسانی هم توجه شد و لذا اینطور نشد که ماه رمضان‌ها و محرم بنشینند و درس بخوانند بلکه در این ایام فرصتی را فراهم کردند تا آنچه در حوزه تبیین و تنقیح یاد می‌گرفتند به حوزه ترویج و به دیگران هم برسانند و این اتفاقی بود که در حوزه قم رقم خورد.
حجت الاسلام جهانگیری در پایان با اشاره به برش سوم تاریخ روحانیت اصیل و حافظان واقعی دین، گفت: امام آغازگر برش سوم تاریخ روحانیت اصیل بود. امام می‌گوید وظیفه روحانیت فقط کشف معانی خفته درپسا پرده واژه‌ها و متن‌های دینی نیست، وظیفه روحانیت فقط پیام رسانی آنچه که فهمیده است نیست، اگر روحانیت رسالت سوم را انجام ندهد، هر دو ناکافی خواهد بود و آن رسالت تحقق بخشیدن به آن یافته‌ها در برش اول (دوره حوزه نجف) و بسط بخشیدن به آنچه که در برش دوم (دوره حوزه قم) اتفاق افتاده است، می‌باشد.
وی افزود: امام معتقد است دین تا موقعی که مسئله اش فقط تبیین و تنقیح باشد و در منبرها به مثابه یک وعظ و پند معرفی شود، فقط یک انگاره ذهنی خواهد بود و لذا ضرورت دارد این انگاره‌های ذهنی در قالب یک پلتفرم جهانی به کف میدان بیاید و این هدف مهم از عهده من خمینی به تنهایی خارج است اما در حد توان و رسالت خود در یک نقطه زون کوچک‌تری پایلوت آن را می سازم و در جمهوری اسلامی این کار را انجام خواهم داد. امام معتقد بود صدور انقلاب، اول در جهان اسلام و سپس در کل دنیا تحقق یابد و پیاده سازی این هدف جز با همت و تلاش روحانیت اصیل که حافظ دین خدا و تکلیف محور و فرایندمحور است، محقق نخواهد شد. ۳۱۳/۴۲
