یکشنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۳ |۹ ذیحجهٔ ۱۴۴۵ | Jun 16, 2024
کد خبر: 1016898
۱۴ فروردین ۱۴۰۱ - ۱۱:۴۵
ماه رمضان

حوزه/ شایسته است که در ایام ماه مبارک رمضان تمرین خویشتن داری را به بعد از افطار هم تسری دهیم و تمایلات نفسانی را حتی در شب تحت کنترل خویش درآوریم تا نتیجه بهتری از این خوان‌ نعمت الهی نصیب مان گردد. وگرنه بعد از عید سعید فطر دوباره به عقب برخواهیم گشت.

خبرگزاری حوزه | هنگامی که سخن از صبر به میان میآید، آنچه بیشتر از همه به ذهن متبادر میشود، صبر در برابر بلا و مصیبت است. هرچند این نوع از شکیبایی، بسیار مهم و ارزشمند است و صبور بودن در برابر بلایا و مصیبت های مادی و معنوی ریاضت بسیاری را میطلبد؛ اما باید توجه داشت که در آیات و روایات اقسام دیگری هم برای صبر بیان شده، که در جایگاه خود حائز اهمیت است.

از انواع صبر می توان موارد ذیل را برشمرد:

صبر در برابر گناه، صبر در راه اطاعت خدا و صبر در برابر خواهشهای حلال نفسانی یعنی تمایلاتی که افراط در آنها در شرع مقدس اسلام حرام محسوب نشده است؛ ولی در مسیر سیر و سلوک معنوی انسان، خلل های عظیمی را پدید می آورد؛ چرا که روح آدمی متعلق به عالم ملکوت است هرچند در این دنیا محصور بدن مادی گردیده است. استفاده افراط گونه از تنعمات مادی -حتی از نوع حلالش- همچون وزن های مانع از عروج روح به موطن اصلی خود میگردد و جز همین افسردگی ها و اضطراب ها که بیماری رایج قرن است، نتیجه‌ای ندارد.

روزه به عنوان یک عمل عبادی و واجب دینی در نهادینه شدن این فضیلت اخلاقی در انسان تأثیر بسزایی دارد.

در روایت داریم: « اَلصَّبْرُ نِصْفُ اَلْإِیمَانِ و الصوم نِصْفُ اَلصَّبْرُ » (مهجه البیضاء، ج۲،ص۱۲۱) (صبر نیمی از ایمان است و روزه نیمی از صبر)

با روزه داری می توان به نیمی از صبر دست یافت. صبر صفتی است که نیمی از ایمان و همینطور ضامن برون رفت انسان از خسران، در زندگی دنیاست. همانطور که در سوره مبارکه عصر میخوانیم:

«وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ»

(سوگند به زمان که واقعا انسان دستخوش زیان است مگر کسانی که گرویده و کارهای شایسته کرده و همدیگر را به حق سفارش و به شکیبایی توصیه کرده‏اند.)

«یعنی همانطورکه پایداری در اعمال دینی، نشانه ای ازحضور ایمان در قلب است وچنین قلبی به نیمی از ایمـان دست یـافته است و بایـد ایمـان خود را بـا معارف بیشتر و اخلاق حسـنه کامل کنـد، کسی هم که وارد روزه داری شود به نیمی صبر دست یـافته است و منور به مقـداری از ایمـان گشـته و قلبش در اعمال دینی اش به صـحنه آمـده است؛ چراکه ممکن است تسـلیم دسـتورات و اخبار دین شـده باشـیم، ولی قلبمان وارد ادراک و احساس حقایق دین نشده باشد. برای ایجاد راه ورود قلب به چنین میدانی، از ابتدا باید بنا را بر این بگذاریم که در دینداری باید پایداری نمود و ازاین طریق نصف راه راطی کرده ایم.

حـال اگر وارد روزه‌داری شـدیم، نصف از این میـدان صـبر را طی خواهیم کرد و خیلی سریع قلبمان وارد ادراک و احساس حقایق دین می شود.».(برگرفته از کتاب« روزه دریچهای به عالم معنا» اصغر طاهر زاده، ص۵۱و۵۲)

بنابراین شایسته است که در ایام ماه مبارک رمضان تمرین خویشتن داری را به بعد از افطار هم تسری دهیم و تمایلات نفسانی را حتی در شب تحت کنترل خویش درآوریم تا نتیجه بهتری از این خوان نعمت الهی نصیبمان گردد؛ وگرنه بعد از عید سعید فطر دوباره به عقب برخواهیم گشت و روزه دریچه ای از عالم معنا را فراروی ما نخواهد گشود.

آزاده ابراهیمی فخاری، عضو گروه نویسندگی صریر

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • مصطفوی IR ۱۵:۰۶ - ۱۴۰۱/۰۱/۱۴
    0 0
    سلام. عبور از هر خطی که فطرت به آن رنگ قرمز زده است، به جری شدن نفس می انجامد تا جایی که انسان به فرمان نفس، روبروی خالق خویش می ایستد و گردن کشی می کند. خوردن روزه به بهانه ی ضعیف شدن، امکان کرونا گرفتن، درس داشتن و... یکی از همین خط قرمزها است. چه بسیارند افرادی که بدون عمل صالحی (مانند روزه گرفتن، حجاب داشتن، خواندن نماز و... ) به خیال خویش دلی پاک، به خدا پیشکش کرده اند. اما نمی دانند گفتن دوستت دارم خدا، بدون انجام عمل های مورد پسند خداوند او را در شمار دروغ گویان خواهد آورد. اینجاست که پی به سخن دختر رسول خدا می بریم که روزه معیار سنجش اخلاص انسان است.
  • نسیم IR ۱۶:۵۶ - ۱۴۰۱/۰۱/۱۴
    0 0
    سلام به موضوع مهمی اشاره کردید. کم‌حوصلگی و بی‌صبری در هنگام رانندگی، صف خرید و... بسیار دیده می‌شود. ان‌شاءالله با بیان راهکارهای عملی در یادداشت‌های آینده، با این ویژگی مهم اخلاقی آشناتر و آراسته به آن شویم.
  • طاهره کنگازیان IR ۱۷:۱۵ - ۱۴۰۱/۰۱/۱۵
    0 0
    یکی از مصادیق بارز روزه داری ، صبر در بندگی است که به خوبی اشاره کرده‌اید. البته اگر مطلب کمی بیشتر تبیین می‌شد و از مصادیق بیشتری استفاده می‌شد بهتر بود.یکی از حلقه‌های مفقوده در جوامع امروزی عدم صبر در تمامی شئون زندگی است. طلاقها و هزاران مشکل دیگر دنیای امروز ناشی از همین عدم صبوری در امور است.