به گزارش خبرگزاری حوزه، عالم وارسته و فاضل، استاد سید عبدالله فاطمینیا پس از سپری کردن دوران بیماری، دار فانی را وداع گفتند و آسمانی شدند. شخصیت علمی و معنوی وی زبانزد بود بهگونهای مخاطبان بسیاری از اقشار مختلف جامعه را به پای بیانات شیوای آن عالم بزرگوار میکشاند. حجت الاسلام والمسلمین عیسی عیسیزاده، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی طی گفت و گویی به بیان گوشه ای از ابعاد علمی و معنوی آن عالم ربانی پرداخته است که در ادامه می آید :
با عرض تسلیت رحلت حضرت آیتالله فاطمینیا(ره) و آرزوی رحمت و مغفرت الهی برای آن عزیز سفر کرده، پیرامون ابعاد علمی و معنوی این شخصیت بزرگوار، چندین نکته را عرض خواهم کرد:
۱- آیتالله فاطمینیا(ره) فرزند یکی از علما و عارفان بزرگ میباشد که از محضر پدر خویش، بهرههای فراوان برده است. او علاوه بر شاگردی در محضر پدر، در نزد اساتید بزرگ دیگری همچون علامه محمدتقی جعفری، آیتالله محمدتقی بهجت، آیتالله محمدحسین و محمدحسن طباطبایی، آیتالله بهاءالدینی و آیتالله مصطفوی تبریزی (از اساتید برجسته عرفان که حضرت آیتالله فاطمینیا بیش از ۳۰ سال در محضر ایشان کسب علم و فیض نمود) نیز علمآموزی کرد. البته ناگفته نماند که بیشتر اساتید این عالم وارسته، از شاگردان مرحوم آیتالله قاضی طباطبایی (سالک بالله) بودند.
۲- آیتالله فاطمینیا یک شخصیت عارف بود که فقط به عرفان خود نپرداخت، بلکه در مواجه با عرفانهای نوظهور و مدعیان عرفانهای دروغین، تلاش بسیار از خود به جای گذاشت. به اعتراف حضرت آیتالله فاطمینیا و نیز شاگردان برجستۀ ایشان، او دارای عرفان عملی بود و آنقدر شخصیتی متواضع و فروتن بود که هیچگاه کسی نمیتوانست از زبان ایشان کلمهای بشنود.(عدهای از عزیزان نیز معتقدند که ایشان دارای کراماتی بودهاند که واقعاً نیز چنین است)
۳- آیتالله فاطمینیا یک شخصیت تبلیغی نیز بود. همانطور که در پیام مقام معظم رهبری نیز آمده است، ایشان علاوه بر علمآموز بودن، تدریس و شخصیت ممتاز علمی، دست از منبر نکشید و الحمدلله هم صداوسیما، هم مراکز علمی و فرهنگی و… از ایشان استفاده میکردند. بنده طلبهها و دانشجویان بسیاری را میشناسم که تربیت شدۀ این عالم بزرگ میباشند.
۴- آیتالله فاطمینیا در تمام دوران، یکی از مدافعان سرسخت ولایت و نظام مقدس جمهوری اسلامی بود. ایشان از بزرگانی همانند آیتالله بهاءالدینی، اراکی و دیگران اجازه اجتهاد داشت. ایشان پیرامون اصلِ رهبری یک سخن سترگی دارند که میفرمایند: من امروزه گناهی بالاتر از تضعیف رهبری نمیبینم و حتی آن را بدتر از گناه شُرب خَمر میدانست. بنابراین لازم است که طلاب جوان و اساتید و مسئولین حوزههای علمیه از این شخصیت و برجستگیهای علمی و معنوی او درسهای بزرگی بگیرند، چرا که این شخصیت وقتی پای دفاع از اسلام، ولایت و ارزشهای آن پیش میآمد، در بالای منابر با تمام قوت و شدت از نظام مقدس که حاصل خون پاک هزاران شهید است، دفاع میکرد.
۵- آیتالله فاطمینیا یک تاریخشناس و کتابدان بود. به اعتراف کارشناسان حوزۀ کتابشناسی، روایتشناسی و رجالشناسی؛ ایشان از علمای برجسته در این زمینه بود. بنده بارها در سخنرانیها، جلسات درس و… ، به نکاتی که ایشان پیرامون روایتشناسی و تاریخ قضایای اسلام مطرح میکردند، توجه میداشتم و آنها را مورد بررسی قرار میدادم؛ در نهایت به این نتیجه میرسیدم که انصافاً ایشان زمان زیادی را برای به دست آوردن از چنین وقایعی صرف کرده است.
۶- آیتالله فاطمینیا با توجه به داشتن برجستگیهای علمی، معنوی، اخلاقی و عرفانی، یکی از شخصیتهای بسیار متواضع و فروتن بود. بنده بارها وقتی خدمت ایشان میرسیدم، میدیدم که عموم جامعه نیز نزد ایشان میآیند و برخورد این عالم وارسته با مراجعهکنندگان آنچنان جذاب و خوشاخلاق بود، که اگر هرکس برای اولین بار نزد ایشان برای سؤال یا مطلبی میآمد، برای همیشه جذب این شخصیت میشد و دوست داشت که بارها و بارها به نزد ایشان بیاید. بنابراین اکنون نیز لازم است تا طلاب، اساتید، مسئولان حوزههای علمیه، دانشجویان و دانشگاهیان از این شخصیت برجسته درس بگیرند. علاوه بر اینکه در برخورد با دیگران، مردمی، اهل تواضع و خوشاخلاق باشیم، لازم است در کنار آن به سوی علم، معنویت و عرفان نیز رهسپار شویم؛ چرا که اگر به سمت معنویت نیل پیدا نکنیم، مباحث فقط در جنبه شعار باقی میماند و آن نفوذ ایجاد نخواهد شد. امروزه جامعۀ ما، فقدانِ معنویت و عرفان عملی را در بسیاری از ما مشاهده میکند. لذا ضروری است با عمل کردن به توصیههای قرآن مجید و مکتب و سیره اهل بیت(ع) جای این عزیزان را پر نماییم و شاگردانی را چنین تربیت نماییم تا انشاءالله بتوانیم از نظام مقدس جمهوری اسلامی، تشیّع و حوزههای علمیه به نحو احسن دفاع نماییم.
۷- آیتالله فاطمینیا دارای آثار مطرح و برجستهای نیز میباشد. یکی از آنها شرح و تفسیر زیارت جامعه کبیره میباشد که بسیار جالب و خواندنی است. دوره سه جلدی کتاب «نکتهها از گفتهها» که واقعاً درس آموز و برای عموم جامعه قابل استفاده میباشد. اثر دیگر ایشان نغمه عاشقی که متن مجالس روضه و سخنرانی ایشان میباشد. کتاب «فرهنگ انتظار» ایشان نیز پیرامون غیبت امام زمان(عج) است که حاوی نکات بسیار ارزشمندی پیرامون وظیفۀ ما در زمان غیبت حضرت موعود(عج) میباشد. ایشان همچنین از مفسران صحیفه سجادیه و نهجالبلاغه نیز بوده است که امیدواریم دروس ایشان انشاءالله با کوشش فرزندان عزیز، شاگردان و علاقهمندان او؛ تقریر، تنظیم و در اختیار جامعه قرار گیرد.
امیدوارم خداوند متعال روح مطهر این عالم برجسته، مدافع عرفان، اخلاق، ولایت، فقه، فقاهت و روایت را با انبیاء محشور نماید.
منبع: فکرت
نظر شما