به گزارش خبرگزاری حوزه، آغاز فصل تابستان امسال همزمان شد با شروع پخش یکی از سریال های تلویزیونی که به سفارش سازمان هنری -رسانه‌ای اوج و با همکاری استودیوی بادبان تولید شده بود و شب گذشته پخش آن از شبکه اول سیما به پایان رسید.

"مستوران" به کارگردانی مشترک سید جمال سید حاتمی و مسعود آب‌پرور البته با تولیدات قبلی سازمان اوج تفاوت های قابل توجهی دارد، چه آن که این اثر، اقتباسی آزاد از داستان‌های کهن ایرانی به شمار می رود که هر چند سریالی شاهکار نیست اما در بین تولیدات سال های اخیر تلویزیون، اثری نسبتاً شاخص محسوب می شود و بی انصافی محض است که همچون برخی منتقدان و کارشناسان، "مستوران" را سریالی شکست خورده توصیف کنیم.

بله، قبول داریم که ضعف هایی دارد اما کلیت اثر چه به لحاظ فرمی و چه به خصوص از منظر قصه گویی و محتوا، بالاتر از سطح متوسط سریال های تلویزیونی این سال ها به شمار می رود.

داستان سریال در واقع در ناکجاآباد روایت می شود و به نظر نمی رسد که قصد سازندگان آن هم اشاره مصرح به یک دوره ی تاریخی باشد، اما با این حال در قالب داستان اصلی و خرده داستان هایی در کنار آن، بخشی از قصه های کهن ایرانی نیز مورد توجه قرار گرفته است که برای مخاطب امروز هم می تواند حائز اهمیت باشد.

داستان سریال پس از معرفی شهر خیالی مستوران و شخصیت‌هایش به سمت هیجان‌انگیزی می‌رود؛ وقتی یک کودک از خانواده‌اش دزدیده می‌شود، آن‌ها همه تلاش خود را می‌کنند تا فرزند ربوده‌ شده‌ را بیابند اما چالش‌های متعددی بر سر راه آن ها قرار می گیرد.

در این بین، این خانواده در مسیر پیداکردن فرزند خودشان باید با قبایل وحشی ارتباط برقرار کنند. در حالی که لیث، با نقش‌آفرینی حمیدرضا آذرنگ و لطیفه با ایفای نقش نازنین فراهانی، با مشکلات و سختی های دیگری هم روبرو می شوند.

یکی از ایراداتی که به این سریال گرفته شده ناظر به ریتم کُند آن است که البته با توجه به ماهیت تاریخی و تمِ قصه گویی اثر تا حدی بهره بردن از چنین ریتمی قابل قبول به نظر می رسد هر چند که با تدوین بهتر و ضرباهنگ مناسب تر، رضایتمندی بیشتر مخاطبان، بدین وسیله جلب می شد.

با این حال، یکی از نقاط قوت سریال، بازی های خوب و نسبتاً درخشان هنرپیشه های اصلی آن از جمله حمیدرضا آذرنگ، نازنین فراهانی، بیژن بنفشه خواه و رؤیا میرعلمی است به نحوی که برخی از آن ها اساساً بازیگر نقش های کمدی محسوب می شوند اما در چنین اثری، نقش آفرینی خوب و متفاوتی داشته اند و کار آن ها مورد توجه مخاطب عام و خاص قرار گرفته است.

سیدمحمدمهدی موسوی