به گزارش خبرگزاری حوزه، سفیران موکب بانوان فاطمی که در قالب ۶ گروه پنج نفره در ایام اربعین حسینی زیر نظارت مرکز مدیریت حوزه علمیه خواهران در مسیر جاده نجف- کربلا به فعالیت‌های تبلیغی اشتغال دارند، در چهارمین روز از دوره ماموریت خود در موکب شیعیان هند واقع در عمود ۳۲۷ حضور یافتند و با خادمان و زائران این موکب ارتباط گرفتند.
رشد جمعیت مسلمانان در هند، توسعه حامیان مکتب شیعه در این کشور و جایگاه اربعین در میان آنان از جمله محورهای گفت‌وگو میان سفیران موکب بانوان فاطمی و خادمان موکب شیعیان هند بود.
از دیگر محورهای تبادل نظر و اطلاعات میان شیعیان هندی و مبلغان اعزامی از مرکز مدیریت حوزه علمیه خواهران، اهمیت فعالیت‌های رسانه‌ای برای شناساندن صحیح و دقیق تفکرات شیعه به مردم نقاط مختلف جهان از جمله مردم هند بود.
سختی که شیعیان هند برای حفظ اعتقادات اصیل خود در راستای دفاع از حقیقت اسلام تحمل می‌کنند چیزی است که بر کسی پوشیده نیست ولی زائران هندی در گفت‌وگو با سفیران موکب بانوان فاطمی از تنها چیزی که سخن به میان نیاوردند سختی‌هایی است که در این راه می‌کشند. گویی لذت استقامت در راه دین مشقت‌های این مسیر را محو و حتی گوارا کرده است.
هنگامی که از اربعین و خدمت به زائران امام حسین(ع) حرف می‌زدند چشمانشان پر از شوق و صدایشان پر از بغض بود، شوقی ناشی از توفیق خدمت به زائران اربعین و بغضی برآمده از مصیبت‌هایی که در جریان عاشورا به خاندان عصمت و طهارت روا داشته شد.
موکب شیعیان هند با دست و دلبازی پذیرای زائران از سرزمین‌ها و اقوام مختلف بود. پررنگ‌ترین شاخصه در خادمان این موکب اشتیاق بی حد و مرز برای رسیدگی به زائران اباعبدالله(ع) بود. نقطه مشترک تمام میزبانان اربعین حسینی همین مسئله است.
از دیگر مسائل جالب توجه در زائران و خادمان شیعه هند، دقت بسیار بالا در راستای رعایت حفظ حدود شرعی حجاب بود؛ تا حدی که با وجود داشتن حجاب کافی ولی قبل از حضور در کادر دوربین تیم رسانه موکب بانوان فاطمی مدتی در حال بررسی ریزبینانه و محکم‌تر کردن حجاب خود بودند. این حجم از توجه به حجاب برای بانوان شیعه قابل ستایش است، آن هم برای بانوانی که در سرزمینشان اسلام در اوج مظلومیت قرار دارد.
برنامه بزرگ پیاده‌روی اربعین، صحنه اتحاد عمیق شیعیان نقاط مختلف جهان و تقویت خط ارتباطی آنان است. استفاده از این ظرفیت در راستای توسعه مدون مبانی فکری شیعه در سراسر جهان امری ضروری و موثر است که نیازمند ورود هر چه پررنگ‌تر دستگاه های فرهنگی، سیاسی، دینی و رسانه‌ای جمهوری اسلامی ایران است.
