به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از گیلان، حجت الاسلام والمسلمین قاسم علیپور امروز در کلاس اخلاق مدرسه علمیه امیرالمومنین علیه السلام رشت، راه‌های نجات و رسیدن به سعادت را از نگاه امیرالمومنین بیان کرد و گفت: مردی خدمت آن‌ حضرت آمد و عرض کرد: «به راهی از راه‌های نیکی هدایتم کن تا با عمل به آن، نجات یابم.» "قَالَ أمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) «أیُّهَا الاِنْسان اسْتَمِعْ ثُمَّ اسْتَفْهِمْ ثُمَّ اسْتَیْقِنْ ثُمَّ اسْتَعْمِلْ" امام علی(ع) فرمود، ای انسان اوّل کلام حقّ را بشنو و بعد بفهم و بعد باور کن و بعد عمل کن»

وی افزود: امیرالمومنین(ع) در همان جمله‌ اوّل نشان می‌دهد که برنامه‌ زندگی انسان چیست و انحرافات از کجا شروع می‌شود، با اینکه او فردی است که از امام تقاضای موعظه کرده است، امام (علیه السلام) به عنوان (ایّها الانسان) خطاب می‌کند، یعنی من وقتی در مقام دستور دادن برآیم به عالم انسان دستور می‌دهم.

حجت الاسلام والمسلمین علیپور با بیان این که این چهار مرحله باید طی شود تا انسان به آن سعادت معنوی که می‌خواهد برسد گفت: اوّل واقعاً گوش شنوا داشته باشد، حاضر بشود حرف‌ها را بشنود و در همین مرحله‌ اوّل، افراد بسیاری دچار لغزش بوده و لنگ می‌زنند، و اصلاً حاضر نیستند سخن حقّی را بشنوند و خودشان را مستغنی از مساجد و مجالس علمی و محافل دینی می‌دانند.

مدیر حوزه علمیه گیلان ادامه داد: این قدم اوّل است که آدمی گوش خود را باز کند و بشنود ولی وقتی مطلبی را شنید، به محض شنیدن، دنبالش نرود بلکه «ثمّ استفهم» آن شنیده‌ را مورد تفکّر و تدبّر قرار دهد و بفهمد که آیا با موازین عقلی و علمی و دینی مطابقت دارد یا نه ؟ بعد از این‌که فهمید درست است، آن را در مرکز باور بنشاند و به آن ایمان بیاورد زیرا ممکن است کسی علم به مطلبی داشته باشد امّا آن را باور نداشته باشد.

وی به نامه تذکرآمیز امیرالمومنین(ع) به محّمد بن ابی بکر اشاره کرد و گفت: خدا جای خالی همه چیز را پر می‌کند امّا هیچ چیز نمی‌تواند جای خالی خدا را پر کند. امام علی(ع) ضمن نامه‌ای که به محمّد بن ابی ‌بکر استاندار خودشان در مصر مرقوم فرموده‌اند؛ آمده است: تو سزاواری که با نفس خویش مخالفت نموده و از دینت دفاع کنی؛ هر چند از روزگار برایت نمانده باشد مگر ساعتی، خدا را به خاطر خشنود ساختن یکی از خلقش به خشم نیاور؛زیرا هر چه را که به خاطر خشم غیر خدا از دست داده ‌ای عوض آن را با جلب رضای خدا به دست می ‌آوری؛ امّا آنچه را که به خاطر خشم خدا از دست داده ‌ای عوض آن را با جلب رضای غیر خدا نمی ‌توانی به دست بیاوری.

انتهای پیام/