به گزارش خبرگزاری حوزه، «آنار رمضان اف» مفتی اعظم مرکزی روسیه با حضور در بیت حضرت آیت الله جوادی آملی با معظم له دیدار و گفتگو کرد.
حضرت آیت الله جوادی آملی در دیدار با مفتی اعظم مرکزی روسیه بیان داشتند: آنچه امام راحل در نامه به گورباچف مرقوم فرمودند، بخشی به این مطلب مهم بر می گردد که «روح انسان ثابت است و نه ساکن»، «ما خدایی ازلی و ابدی داریم» و «انسان با مرگ نمی پوسد بلکه از پوست به در می آید» و لذا باید برای بعد از مرگ خود حساب و کتابی داشته باشد.
ایشان بیان داشتند: انبیاء الهی عموما و پیامبر اسلام خصوصا آمدند تا به ما این نکته را بفهمانند که انسان با مرگ نمی پوسد بلکه از پوست به در می آید و اگر انسان این فکر و اندیشه را داشته باشد، نه بیراهه می رود و نه راه کسی را می بندد.
معظم له با بیان اینکه کشت و کشتار جهان را آرام نمی کند، اظهار داشتند: اگر این فکر و اندیشه که «انسان ابدی است و باید برای ابدیت خودش فکر کند» جهانی شود، دیگر جنگی در کار نخواهد بود.
حضرت آیت الله جوادی آملی بیان داشتند: مطلبی که مورد اصرار رهبران الهی نیز هست این است که انسان و جهان را خدا آفرید و تنظیم روابط انسان و جهان را نیز خدا منظم کرد؛ و همانطور که سازنده های وسایلی از قبیل یخچال و تلویزیون و غیره جهت بهره برداری از آن صنعت، دفترچه راهنما همراه آن می فرستند، باید بدانیم که خداوند نیز برای ما دفترچه راهنما فرستاده است، این «قرآن» دفترچه راهنما ماست که «با خود چه کنیم»، «با جهان و دیگران چه کنیم» و «روابط مان را چگونه تنظیم کنیم»!
ایشان ادامه دادند: به برادران اسلامی بگویید که شبانه روز بخش مهمی از وقت خود را به علم و تفسیر و تلاوت و دراست و تشریح قرآن بپردازند و وقتی خوب با معارف قرآنی آشنا شدند، با دیگر اهالی محترم روسیه و همسایگان از راه تعلیمات قرآن سخن بگویند، بحث علمی و گفتگو نمایند و به آنها نیز این نکته را یادآور شوند که این قدرت، هوش، فکر و اندیشه ای که خدا به انسان داده، برای پوسیدن نیست!
معظم له در پایان به ذکر حدیثی از امام صادق علیه السلام پرداختند و اظهار داشتند: امام صادق علیه السلام فرمود: اگر سوار یک مرکوبی شدید مثل حمار، این حمار چندین حق بر آن راکب دارد، اول اینکه به آب رسیدید به عجله نگذرید، شاید تشنه اش باشد؛ دوم اینکه اگر به مکان سبز و علفزار رسیدید به سرعت نگذرید شاید گرسنه باشد؛ و اگر این حمار کندروی کرد، درست راه نرفت و راکبش خواست شلاق بزند، آن تازیانه را به پهلوی حمار بزند، نه به صورت حمار!؛ این دینی که اجازه نمی دهد حمار تشنه و گرسنه باشد، این دینی که برای حمار وحیوان هم آبرو قائل است، آیا برای بشر حرمت قائل نیست؟! آیا این دین بوسیدنی نیست؟ این ابرقدرتها که جمعیت ها و کشورهای فقیر را در تشنگی و گرسنگی نگه می دارند، جواب خدا را چه خواهند داد؟!
ایشان در پایان با بیان اینکه سلام ما را به مردم مسکو و خصوصا برادران اسلامی روسیه برسانید، دعا فرمودند تا ان شاء الله همگان به هدف والای انسانیت برسند و روزی را شاهد باشیم که عقل و عدل در جهان حاکم شود و جنگ و خونریزی وجود نداشته باشد.
نظر شما