خبرگزاری حوزه | هنگامه بلوا و آشوب، میدان در دست غوغاسالارانی قرار می گیرد که سوار بر امواج جهل و احساسات، سخنانی را بر زبانها جاری می کنند که اشخاص عزادار را نیز به خنده درمی آورد؛ چه رسد به اندیشمندانی که عمر خویش را در تتبع احوال گذشتگان و حفظ میراث ماندگار دیانت و شرف قوم خویش گذرانیده اند.

حال و روز امروز ایران ما، حال و روز مادری داغدیده و زخمی از حوادث روزگار اما پر صلابت و پابرجاست؛ زخم هایی که هر روز از یک گوشه این کهن سرزمین سر بر می آورد تا دمل های جهل و خیانتی که چند سال در خود فرو خورده بود، از تن خارج کند و سالم تر و با نشاط تر از گذشته به راه خویش ادامه دهد.

اینکه همه اجانب در یک زمان دست به دست هم بدهند و برای بر هم زدن آرامش این ملک پهناور، همداستان شوند، قصه امروز و دیروز نیست؛ از روزی که استعمار شوم اروپایی پدید آمد و ملتفت جایگاه و منابع عظیم این مرز و بوم شدند، چنگ زدن و پنجه کشیدن را آغاز کردند و این سرزمین بود که در الطاف ایزد یکتا بارها زمین خورد ولی پر صلابت تر از گذشته بر قدم های خویش ایستاد تا شکوه هزاران ساله خود را باز گرداند و جایگاه حقیقی خود را در بین ملت های عالم دوباره به رخ بکشد.

گذشته از مرور آنچه بر این سرزمین در گذشته های دور گذشته، امروز ما، روز تنگ و تفاق است. روزی است که دروغ، راست شمرده می شود و نادان، دانا! روزی است که رسانه هایی که از پول بن ارّه ها ارتزاق می کنند، دایه دلسوز تر از مادر شده اند برای مردمی که برای قدم به قدم این سرزمین خون عزیزانشان را داده اند.راستی، چطور می شود آنها که در بین اقوام ما، به «بی ذات» شهره اند، وقتی رسانه ای تأسیس کنند، با ذات می شوند و دروغشان راست شمرده می شود؟!

بخواهیم از بختیاری و آنچه در طول دوران استعمار خاصة بعد از اکتشاف نفت بر سرش رفته بنویسیم، مثنوی هفتاد من کاغذ هم کمش است؛ از خیانت هایی که شبانه روز در حق مردمی غیور و ساده دل شد، از قرآن هایی که به عنوان امان نامه امضا شد و پس از تسلیم، سرها بر دار رفت؛ از از مستر جیکاک هایی که در لایه لایه این قوم معتقد نفوذ کردند تا ایمانشان را بربایند؛ از سرکوب گری های رضا قلدر که خوانین و بزرگان را تار و مار کرد تا بزرگ و کوچک در ایل فراموش شود و بزرگان به حاشیه رانده شوند و به سخن در بیایند کسانی که رویشان نمی شود به گذشته خودشان نگاهی بیفکنند.

مسئله امروز ترویج جهالت در میان بختیاری، کهنه زخم است اما باز هم پیکره اصلی این ایل غیرتمند، آغشته به محبت اسلام و اهل بیت علیهم اسلام است. باور ندارید؟! سری به مناطق بختیاری نشین بزنید، می بینید هر طایفه ای به یک پیر یا امامزاده منتسب است، هیچ طایفه ای بی پیر نیست. همه اعتقاد خود را به یکی ازبزرگان دین، اعمّ از سادات یا عباد و زهاد عمیقا گره زده اند. به سنگ قبرها که بنگرید تا ...

راستی این همه قدمگاه منتسب به معصومین (ع) و بزرگان دین در مناطق بختیاری نشین، از دزفول تا اصفهان و از ملایر تا کنگان، از ایذه تا بازفت و از الیگودرز تا سمیرم، نشان از رسم دیانت است تا رسم بی دینی؟! نعش کدام مرحومی بی غسل و کفن و دفن مانده که هیاهوی مشتی بی خرد یا مزدور، رسم های کهن را مانند کوران نبیند یا کدام مجلس ترحیمی از صوت حزین آیات قرآن و قرائت فاتحه اش خالی مانده است؟! ما که بیش از همه به مراسم های ارتحال عزیزانمان در تشییع و سوم و هفتم و چهلم و سالگرد و سالگردها پایبندیم؛ ما که هنوز رسم های قشنگمان مثل سرباره سرپاست و هیچ داغدیده ای را حتی در کوران تورم های سنگین، بدون حمایت اطرافیان و نزدیکان رها نکرده ایم ...

واقعا بختیاری بودن به این است که شناسنامه و زبان تکلم بختیاری گونه باشد، یا رسوم کهن مانند غیرت و ناموس پرستی و حیای مثال زدنی زنها و دیانت و معرفت و مهمان نوازی و عشق به ولایت علی بن ابی طالب ع و فرزندان پاک و معصوم و شهید اوست که بختیاری را بختیاری کرده است؟! شیر علی مردون با چه شعاری و چه پرچمی علیه ستم رضاخانی قیام کرد؟! آن احمق هایی که در تجمعات، با فریاد «رضا شاه روحت شاد» جهل و حماقت خود را فریاد می زنند، حتی یکبار آنچه رضا خان با لر و بختیاری کرد را خوانده اند؟!

واقعا آخر الزمان است؛ نادان ها فریاد می زنند و اندیشمندان انگشت به دهان از این حجم از دروغ و حماقت، سکوت پیشه کرده اند. واقعا، این همه استاد دانشگاه و حوزه ای که از میان بختیاری قد کشیده اند و به بالاترین درجات علمی رسیده اند، نوبت رسالتشان نشده که قوم خود را از دسیسه ها و پلیدی های رسانه های همسو با قاتلان بالفطره آگاه کنند و مرز های بختیاری اصیل میهن دوست با فریب خوردگان را از هم ممیز سازند؟! اصلا علمی و جایگاهی که به نجات قوم خودتان منجر نشود، دقیقا به چه کاری می آید؟!

نه؛ رسم بختیاری بی معرفتی و بی مرامی نیست. رسم بختیاری پشت پا زدن به هویت عمیق تاریخی خود نیست. رسم بختیاری رها شدن در امواج نابود کننده روشن فکری و هضم شدن در هاضمه لیبرالیسم بی هویت نیست. شاید در برهه ای عده ای سود جو با همکاری عده ای نادان، توانسته باشند جنبه هایی از غرب زدگی منحوس را میان این قوم عفیف و با غیرت رواج بدهند، تا جهت منافع سوء سیاسی خود از آن بهره بگیرند، اما بدنه اصیل این قوم غیور، هنوز هم خود را وامدار ایران و اسلام و تشیع می داند، شکوفایی خود را در گرو تمسک به ایران اسلامی می دانند و «هیجار» خود را برای روز تنگ و تفاق اصلی آماده نگاه داشته اند.

بختیاری قوم بهنام محمدی ها و علی لندی هاست؛ بختیاری قوم علی مردون ها و اسدخون هاست؛ بختیاری قوم فتح قندهار تا فتح اصفهان هاست؛ در بلوای آخر الزمانی رسانه ها، هنوز مانده است تا ریشه های این کهن نژاد را بشناسند، هیاهو که بخوابد، معلوم می شود عمق این ریشه تا کجاهاست ...

محمد رحیمی احمد بلدی (بهداروند بختیاری)