به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیت الله جوادی آملی در دیدار اعضای هیئت رئیسه مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم، اظهار داشتند: مهمترین و کلیدی ترین کار و مبنا برای حفظ شریعت، وجود پر برکت حوزه است و در حوزه نیز مدیریت حرف اول را می زند.

ایشان با اشاره به عظمت حوزه علمیه نجف خاطرنشان کردند: همه حوزه های علمیه در سراسر جهان پای سفره حوزه نجف نشسته اند و اگر خروجی نجف را از حوزه های علمیه بگیرید دست حوزه ها خالی است، از کتب اربعه گرفته تا رسائل و مکاسب و کفایه همه خروجی حوزه نجف است، هر چند اهل بیت عصمت و طهارت یقینا منشا برکت هستند، اما این موفقیت حوزه علمیه نجف تنها به برکت وجود مضجع مقدس حضرت امیر المومنین(علیه السلام) نیست چرا که در مدینه شش معصوم آرمیده اند اما این خروجی را ندارد، دلیل موفقیت حوزه علمیه نجف، مدیریت صحیح امثال سید مرتضی نیز بوده است که طلاب نخبه و با استعداد را پس از شناسایی، بورسیه کرده و آنها را پروراندند.

معظم له با تأکید بر فرهنگ نخبه پروری در حوزه، بیان داشتند: فرهنگ نخبه پروری میراث سید مرتضی است، سید مرتضی مدیر خوبی بود و به طلابی که استعداد بیشتری داشتند، توجه بیشتری می کرد که نمونه آن وجود شیخ طوسی از علمای بزرگ شیعه است که دو کتاب از کتب اربعه از آن بزرگوار می باشد.

ایشان با تأکید بر نقش مدیریت صحیح در حوزه ها، بیان داشتند: در یکی از دعاهای نورانی صحیفه سجادیه آمده است که خدایا آن توفیق را بده که ما «حُسن الولایه» داشته باشیم و «سوء الولایه» نداشته باشیم؛ حسن الولایه یعنی مدیریت خوب، یعنی فرد بتواند کسانی را که زیرمجموعه و تحت امرش هستند، خوب اداره کند؛ این حسن الولایه در کار سید رضی و مرتضی بود که باید در مدیریت حوزه نیز نهادینه شود.

این مرجع تقلید تاکید کردند: حوزه علمیه اگر بخواهد موفق باشد، باید جلوی نهال فروشی در حوزه را گرفته و با مدیریت صحیح و حمایت از طلاب با استعداد، جلوی اشتغال آنها به مشاغل غیر علمی را بگیرد.

معظم له در بخش دیگری از سخنان خود درباره علومی که در حوزه باید تدریس شود، اظهار داشتند: الان بحث های اصلی حوزه فقه و اصول است و کمتر به مباحث قرآنی توجه می شود، در صورتی که حرف اول را در حوزه باید قرآن کریم بزند.

ایشان ابراز داشتند: راه به برکت قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت وسیع است و جا برای ناامیدی نیست، امیدواریم در سایه تقوا و مدیریت صحیح، قداست و علمیت حوزه بیش از پیش حفظ شده و زمینه رشد هر چه بیشتر حوزه های علمیه فراهم شود.