به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، محمد مهدی احمدی فراز در نشست تربیتی با موضوع «چرا دعا بخوانیم با محوریت صحیفه سجادیه» در جمع طلاب موسسه آموزش عالی النفیسه اصفهان، دعا کردن و چرایی آن را در بین عموم حاجت محور دانست و افزود: در جواب این سؤال که چرا دعا می خوانید معمولا افراد فقط اکتفا به آیه شریفه «اُدْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکمْ» می‌کنند و این نوع نگاه یک نگاه حاجت محور است، در حالی که در مکتب و دانشگاه اهل بیت (علیهم السلام) قرار است افراد رشد کنند و جامعه را هم رشد دهند و اگر نگاه به دعا در سطح اجابت دعا شد نگاه به دانشگاه اهل بیت (علیهم السلام) هم یک مرکز حمایتی خواهد شد.

این استاد دانشگاه، دعا را یک مسیر رشدی همراه با دوام و استمرار برشمرد و گفت: دعا کردن نسبت به بقیه امور دارای توسعه و اثر است اگر در مضامین اهل بیت (علیهم السلام) نگاه کنیم در هر کجا که با لفظ دعا جلو رفته است دوام و استمرار فرد برای دریافت و اجابت آن دعا بیشتر است درست مانند زمانی که از خداوند درخواست رزق حلال می کنیم. اَللَّهُمَّ ارْزُقنا رِزْقاً حَلاَلاً طَیِّباً

این محقق و پژوهشگر در ادامه خاطر نشان کرد: در نگاه رشدی نسبت به دعا باید فرد محور و مساله محور و با برنامه جلو رفت. اگر با روش صحیح کار کنیم می توان در فرهنگ جامعه اثر گذار و باعث رشد شد.

وی با طرح این سؤال که آیا می توان سرنوشت را از سر نوشت؟ اذعان کرد: یکی از مباحثی که خیلی باید به آن توجه کرد این است که در برابر هر سوالی زود جواب ندهیم. فهم درست سوال نصف جواب خواهد بود. در برابر این سوال ابتدا باید به یک فهم مشترک از سرنوشت دست پیدا کنیم و به هنر پرسشگری احتیاج داریم، سرنوشت یعنی محصول زندگی من در این دنیا. انسان در دنیا در برخی از امور دارای اختیار است و در اموری مانند جنسیت، مکان تولد، رنگ و نژاد ... اختیاری ندارد.

احمدی فراز اختیار انسان را قرار گرفتن بین جبرهای مختلف برشمرد و افزود : انسان ها مختار هستند تا از بین جبرهای متعدد انتخاب کنند و طبق روش خود رفتار نمایند و طبق رفتارشان ممکن است بهشتی یا جهنمی شوند و خیلی مهم است که فرد در انتخاب، کدام مسیر را انتخاب کند و چگونه رفتار کند.

احمدی فراز با تأکید بر این نکته که افکار ما سرنوشت ما را می سازند گفت: جمله معروفی است که می گوید: «مواظب افـکــارخود بــــــاشید که گفتــارت می شود، مواظب گفتــارخود بــــــاشید که رفتـــارت می شود، مواظب رفتـــارخود بــــــاشید که عــــادتت می شود، مواظب عــــادت خود بـــــاشید که شخصیتت می شود، مواظب شــخـصیت خود بــــــاشید که سرنوشتت می شود».برای تغییر، دعا خیلی موثر و دارای ظرفیت است. اما بدون برنامه جلو رفتن انسان دچار خطا و روزمرگی می شود. ممکن است بارها دعای کمیل را بخواند و رشد اخلاقی پیدا نکند. دین فراتر از این است اگر رشد اخلاقی پیدا شد انسان دیگر مرکز حمایتی احتیاج ندارد.