حجت الاسلام ابوذر عامری در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در سمنان با تسلیت سالروز وفات حضرت خدیجه کبری(س) اظهار کرد: روز دهم ماه مبارک رمضان روز وفات بانویی است که حقیقتا همهی ما مدیون او هستیم؛ بانویی که به فرمایش مقام معظم رهبری «هم امالمؤمنین است و هم ام الائمه» به خاطر اینکه ایشان هم مادر حضرت زهرا (س) است و هم زمان اصلی رشد و نمو وجود نازنین امیرالمومنین علی (ع) در خانه و دامن حضرت خدیجه(س) بوده است.
وی افزود: دشمنان این بانوی مکرم به واسطهی اینکه او بنیانگذار حمایت اساسی از وجود نازنین نبی مکرم اسلام(ص) بود خیلی تلاش کردند که به چهره نورانی حضرت پنجهای بکشند و لذا یکی از شبهاتی که در مورد حضرت مطرح میکنند این که ایشان بانوی بودند که قبل از وجود نازنین نبی مکرم اسلام(ص) با برخی از مشرکین دوبار ازدواج کرده بودند و در حقیقت طوری تبیین میکنند که شرایط یک خانم مجلل نداشت، اما وقتی که انسان دقت میکند مثلا در تاریخ اهل سنت و خیلی از تواریخ مشهور شیعه، حضرت در آن زمانی که از وجود نبی مکرم اسلام(ص) خواستگاری کردند طبق تاریخ مشهور بیست و پنج یا بیست و هشت سال داشته و حضرت خدیجه(س) یک خانم دوشیزهی مبارکهای بودند و ثروتمندترین زن بودند.
امام جمعه درجزین تصریح کرد: حضرت خدیجه(س) به جایی می رسد که از پیامبر گرامی اسلام(ص) روایت شده «اِشْتَاقَتِ اَلْجَنَّةُ إِلَی أَرْبَعٍ مِنَ اَلنِّسَاءِ - مَرْیَمَ بِنْتِ عِمْرَانَ وَ آسِیَةَ بِنْتِ مُزَاحِمٍ زَوْجَةِ فِرْعَوْنَ وَ هِیَ زَوْجَةُ اَلنَّبِیِّ فِی اَلْجَنَّةِ وَ خَدِیجَةَ بِنْتِ خُوَیْلِدٍ زَوْجَةِ اَلنَّبِیِّ فِی اَلدُّنْیَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ / بهشت مشتاق چهار نفر است از زنان: مریم بنت عمران، و آسیه بنت مزاحم زن فرعون و او زوجۀ نبی خواهد بود در بهشت، و خدیجه بنت خویلد زوجه نبی در دنیا و آخرت، و فاطمه بنت محمد (صلّی اللّه علیه و آله)»؛ حضرت خدیجه(س) چه کرده که به این درجه رسیده است؟ در زمانی که اسلام و پیامبر(ص) در اوج غربت و او در اوج شهرت و ثروت و قدرت و حسب و نسب بود، همهی دارایی و وجودش را وقف اسلام و نبی مکرم(ص) میکند.
وی خاطرنشان کرد: در زیارتنامه حضرت خدیجه(س) میخوانیم «سلام بر تو ای بانویی که در زمانی که پیامبر نیاز به یاری داشت و اسلام نیاز داشت تو او را یاری کردی»؛ وجود نازنین نبی مکرم اسلام(ص) فرمودند که هیچ مالی در اسلام به اندازهی مال حضرت خدیجه کبری(س) اسلام را یاری نکرد.
امام جمعه درجزین حضرت خدیجه(س) را مجاهد فی سبیل الله خواند و با اشاره به سه وصیت ایشان به پیامبر(ص) گفت: زمانی که بیماری حضرت خدیجه (س) شدت یافت، عرض کردند: یا رسول الله! چند وصیت دارم؛ من در حق شما کوتاهی کردم، مرا عفو کنید. پیامبر (ص) فرمودند: هرگز از تو تقصیری ندیدم و نهایت تلاش خود را به کار بردی و در خانه ام بسیار خسته شدی و اموالت را در راه خدا مصرف کردی.
عرض کرد: یا رسول الله! وصیت دوم من این است که مواظب این دختر باشید و به فاطمه زهرا (س) اشاره کرد؛ چون او بعد از من یتیم و غریب خواهد شد پس مبادا کسی از زنان قریش به او آزار برساند، مبادا کسی به صورتش سیلی بزند، مبادا کسی بر او فریاد بکشد، مبادا کسی با او برخورد غیر ملایم و زنندهای داشته باشد.
اما وصیت سوم را شرم میکنم برایت بگویم و آن را به فاطمه (س) عرض میکنم تا او برایت بازگو کند و سپس فاطمه (س) را فراخواند و فرمود: نور چشمم! به پدرت رسول الله بگو، مادرم میگوید: من از قبر در هراسم. از تو میخواهم مرا در لباسی که هنگام نزول وحی به تن داشتی، کفن کنی. پس فاطمه زهرا (س) از اتاق بیرون آمد و مطلب را به پیامبر (ص) عرض کرد. پیامبر اکرم (ص) آن پیراهن را برای خدیجه (س) فرستاد و او بسیار خوشحال شد.
بعد از وفات حضرت خدیجه (س)، پیامبراکرم (ص) غسل و کفن را بر عهده گرفتند و جبرئیل در حالی که کفنی از بهشت همراه داشت، نازل شد و گفت: یا رسول الله! خداوند به تو سلام میرساند و میفرماید: او اموالش را در راه ما صرف کرد و ما سزاوارتریم که کفنش را بر عهده بگیریم.
پس پیامبر خدا (ص) حضرت خدیجه(س) را غسل دادند، حنوط کردند و با همان پارچهای که جبرئیل از طرف خداوند عزوجل آورده بود، کفن کردند و آن گاه درون قبر رفتند و پیکر پاک خدیجه (س) را در خاک نهادند و سنگ لحد را در جای خویش استوار ساختند. پیامبر اکرم (ص) برای همسرشان خدیجه (س) اشک میریختند، دعا میکردند و آمرزش میطلبیدند.
پیکر مطهر و نورانی حضرت خدیجه کبری (س) در قبرستان مَعلاة (ابوطالب یا حَجون) شهر مکه به خاک سپرده شده است. قبرستان مَعلاة از قدیمیترین قبرستان های شهر مکه بوده که به قبرستان حَجون (یا حُجون) و نزد ایرانیان به قبرستان ابوطالب نیز مشهور است و مقبره بنیهاشم نیز گفته میشود و عبدالمطلب (ع)، ابوطالب (ع)، یاسر و سمیه اولین شهدای اسلام هم در این قبرستان دفن شدهاند.
انتهای پیام/