به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام روح الله حبیبیان از کارشناسان پاسخگویی به شبهات به برخی از شبهات پیرامون عزاداری و ماه محرم پاسخ داد که در شماره های گوناگون تقدیم نگاه شما خواهد شد.
* شبهه
یکی از ایراداتی که به ویژه از جانب افرادی که تا حدودی ذوق عرفانی و ارادت به مباحث معرفتی دارند مطرح می‌شود، این است که چرا باید برای شهادت امام حسین(ع) اشک بریزیم و عزاداری کنیم؟ این عده از افراد می‌گویند وقتی حسین بن علی(ع) با این شهادت به والاترین درجات و بالاترین مقامات در نزد خدای متعال نایل شد، ما باید بر این پیروزی و موفقیت آن حضرت و یاران ایشان شادی کنیم و به جای مجالس عزا باید مجالس شادی و طرب را برپا کنیم.
* پاسخ
در جواب باید گفت اولا اقامه‌ی عزای بر اباعبدالله(ع) و اشک ریختن بر مصیبت‌های آن حضرت یک توصیه‌ی دینی است و در روایات ما به اقامه‌ی عزا و اشک ریختن بر آن حضرت توصیه شده است. یعنی از ما این شیوه‌ی مشخص از عزاداری را طلب کرده‌اند و آن را مصداقی از پیروی از مسیر آن حضرت و یا اقامه‌ی اهداف و اغراض آن حضرت دانسته‌اند.
ثانیا آنچه که دلیل اصلی ما در اشک ریختن و عزاداری بر آن حضرت است، شهادت و نتایج شهادت آن حضرت نیست، بلکه ظلمی است که بشریت بر خودش روا داشت.
ما در برابر مصیبتی که انسان‌ها با دست خودشان رقم زدند اشک می‌ریزیم و تلاش می‌کنیم با زنده نگه داشتن این حادثه‌ی تلخ جلوی تکرار این ماجرا را بگیریم. یعنی عزاداری بر اباعبدالله(ع) به نوعی حذر دادن بشریت از تکرار چنین فجایعی است که یک انسان کامل در مسیر احقاق حقوق بشریت به فجیع‌ترین شکل کشته شود و این عزاداری‌ها به نوعی عامل بازدارنده‌ی از تکرار این قبیل حوادث محسوب می‌شود.
نکته‌ی سوم این‌که آیا این توصیه‌ای که این قبیل افراد در ماجرای عزای بر اهل بیت(ع) مطرح می‌کنند در سایر شئون زندگی خودشان هم جاری می‌دانند؟
یعنی آن‌ها اگر عزیزترین عزیزان خودشان را از دست بدهند، در عین حال که می‌دانند این افراد الان در بهشت و در نعمات الهی ان‌شاءالله بهره‌مندند، آیا به جای عزاداری و اشک ریختن در فقدان و از دست دادن این عزیزانشان به شادی و پایکوبی می‌پردازند؟ قطعا خیر.
انسان‌ها به شکل طبیعی نسبت به آنچه که خودشان از آن محروم شده‌اند ابراز احساسات و عواطف می‌کنند و به جهت از دست دادن بهره‌مندی از این انسان‌های والا اشک می‌ریزند و بر این حادثه‌ی تلخ ابراز ناراحتی و اندوه می‌کنند. ماجرای عزای بر اباعبدالله الحسین(ع) هم در عین حال که می‌دانیم آن حضرت و یارانش در بالاترین درجات در نزد خدا بهره‌مند و متنعم هستند از همین قبیل است.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
