به گزارش خبرگزاری حوزه، مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی که در یکی از سخنرانی های خود به موضوع مقابله با آمریکا و اسرائیل پرداخته بود و گفت:

کسی که عالِم به زمان نباشد، تصور می‌کند زمانه، زمانۀ تقیه است و نباید با آمریکا و اسرائیل مقابله کرد.

علی علیه السلام می فرماید: «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس» انسان آگاه به زمان، اشتباهات بر او حاکم نمی شود، گرفتار خطای در انتخاب راه نمی شود. پس آگاه به زمان بودن ضرورت دینی هر مسلمانی است، مرد، زن، کوچک و بزرگ بایستی آگاه باشیم به زمان خودمان.

از امامان ما سوال شده که ظهور چه زمانی است؟ و چه زمانی حق شما به شما بر می گردد، فرمودند که وقتی که مردم وفادار بشوند آن موقع، موقع قیام ماست و موقع بازگشت حق ما به ماست.

بعد فرمودند که هرکسی می تواند در بین دوستانش، آشنایانش، خویشاوندانش نمونه گیری کند، امتحان کند، ارزیابی کند اگر در آنها وفا دید معنایش این است که جهان به سمت وفا و صمیمیت دارد می رود. اگر در آنها بی‌وفایی دید بداند که هنوز تا زمان ظهور فاصله‌هایی است و باید زمان‌ها بگذرد.

خب زمان ما چه زمانی است؟ زمان «عدم وفاداری» مردم به دین است تا وقت تقیه باشد و نشستن؛ یا زمان «وفاداری» مردم است که وقت قیام کردن و پیش رفتن برای احیای دین باشد؟

امام راحل می‌فرمود مردم ما از مردم عراق در زمان حضرت علی (ع) و مردم مکه و مدینه در زمان رسول خدا (ص) بهترند.

دشمنان اسلام دقیقاً عکس این مطلب را می‌خواهند القا کنند. می خواهند تلقین کنند و بقبولانند که نه، بهتر از آن زمان‌ها که نیستند و بگویند که اینها وضعیت دینیشان خوب نیست.

چه جوری اقدام می‌کنند؟ می گویند می رویم آمارگیری می کنیم، ببینیم از بین جوان ها چند تای آن ها مسجد می‌آیند؟!! چند درصد نماز می خوانند؟ از بین اینها که نماز می خوانند چند تای آنها نماز جمعه می‌روند و در نماز جماعت شرکت می‌کنند؟

از روی این ملاک می خواهند نتیجه بگیرند که مردم افت دینی پیدا کردند، افت اخلاقی پیدا کردند و مردم آن نیستند که برای قیام بشود روی آنها حساب کرد! به اصطلاح معروف می خواهند بگویند با بند پوسیدۀ اینها نمی‌شود به چاه رفت.

خیلی هم در این کار زحمت می‌کشند و برنامه ریزی می‌کنند تا به همه القاء کنند که وضع دینی مردم سست است. روحانیون و علما نتیجه بگیرند که مثل امامانی که تقیه می‌کردند حالا فصل تقیه هست، فصل مقابله و رو به رو شدن و برخورد با اجانب نیست. با آمریکا بد باش، با اسرائیل بد باش، اما در مقابل آن ها مدارا کن، مماشات کن تا وقتی ایمان مردم خوب شد، استقامت مردم خوب شد، آن موقع بیا توی میدان، آن موقع وارد عمل بشو؛ همانطوری که امام ششم هم به جای مقابله با بنی‌عباس و بنی‌امیه، راه درس دادن و بحث کردن و تعلیم دادن را گرفت؛ نه راه مبارزه و مقاومت مسلحانه.

خب آدمی که عالم به زمان نباشد می گوید اینها راست می گویند. وقت، وقت سازش است، وقت تقیه است!!