خبرگزاری حوزه | أین المعد لقطع دابر الظلمه...؟ أین قاصم شوکه المعتدین...؟ چه قدر این فرازهای دعای ندبه این روزها برایمان از همیشه آشناتر است!

چه قدر بیشتر از همیشه دلمان می‌خواهد که بیایی و انتقام خون های به ناحق ریخته و آه دل مظلومان تحت ستم را بستانی.

آقاجان، نگاه کن!

امروز دیگر برای همه روشن است، ادعاهای حقوق بشری ، سازمان های بین المللی دروغی بیش نیست و پایش بیفتد_ به خاطر منافع‌شان _ ساده‌ترین تقاضا یعنی آتش بس موقت صرفا برای رسیدن غذا و امکانات اولیه به تعدادی زن و کودک را نیز با وقاحت تمام رد می‌کنند!!!

آقاجان،

امروز دیگر نه تنها ملت‌ها و مجاهدان مسلمان، که تمام ابنای بشر تو را می‌خوانند و نوای سلام یا مهدی‌ در گوشه، گوشه‌ی دنیا طنین افکن شده است...

آقای من!

می‌دانیم دلت خون است، می دانیم قلب مهربانت از دیدن تکه پاره شدن کودکان مظلوم غزه و این همه سیاهی و قساوت به تنگ آمده است...

دعای‌مان کن تا شیوه خواندن و طلب کردنت را بیاموزیم، تا برای ظهورت با تمام وجود دعا کنیم؛ چرا که اگر آنچنان که باید آمدنت را خواسته بودیم، فرجت این همه سال به تأخیر نمی‌افتاد.

اللهم انا نشکوا الیک فقد نبینا و غیبة ولینا ...

مصطفی‌ محجوب