به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، آیت الله هاشمی علیا موسس مدرسه علمیه قائم چیذر تهران در سلسله مباحث اخلاق عمومی که با عنوان «شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه» سه شنبه‌های هر هفته بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد این مدرسه برگزار می‌شود با بیان رابطه متناسب صبر و عقلانیت، اظهار داشت: انسانی که ملکه صبر دارد عاقل است، او سعی می‌کند در تمام امور آنچه مطلوب خداست انجام دهد، یعنی تمام واجبات را انجام داده و تمام محرّمات را ترک کند.

وی افزود: انسان نمی‌داند خدا چه برنامه‌ای برای کمال او و رساندنش به مقامات عالیه انسانی دارد. علی بن طاووس شخصی عابد و زاهد از علمای بزرگ دین بود، برای روز تکلیف خود جشن گرفت، یعنی پیدا کردن قابلیت دریافت فرمان الهی تا این حد اهمیت و ارزش دارد که انسان با اختیار خود این راه الهی را انتخاب کرده و تسلیم فرمان الهی می‌شود.

استاد حوزه با اشاره به معنای اطاعت خداوند، ابراز کرد: معنای طاعت خاضع بودن در برابر خدا و رسول او و آنچه مطلوب خدا و نداشتن ذره‌ای تکبّر و اراده در برابر خداوند است، کسی که حقیقتاً خدا را دوست داشته باشد چنین خواهد شد، زیرا هر محبّی که در ادّعای دوستی‌اش صادق باشد، مطیع محبوب خود می‌شود.

وی اظهار کرد: امام کاظم(ع) در حدیثی به هشام بن حکم فرمودند: «اِصبِرْ علی طاعَةِ اللّه ِ وَ اصبِرْ عن مَعاصِی اللّه ِ فإنّما الدنیا ساعَةٌ...» در این حدیث شریف حضرت کاظم (ع) این نکته را تذکر دادند که باید از لحظه لحظه عمر برای طاعت الهی و ترک معصیت استفاده کرد، زیرا دنیا لحظه‌ای بیش نیست، آنچه از دنیا گذشته، جای شادی و غم ندارد و از آنچه نیامده نیز آدمی خبر ندارد.

تولیت مدرسه علمیه چیذر تهران در ادامه با ذکر آیاتی از قرآن کریم، یادآور شد: اجر بی‌حساب کسانی که در راه اطاعت از خدا و رسول گرامی اسلام(ص) صابرند این چنین است که خداوند در آیه ۱۷ سوره فتح می‌فرماید: «وَمَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَنْ یَتَوَلَّ یُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِیمًا؛ و هر کس خدا و رسولش را اطاعت نماید، او را در باغ‌هایی ز بهشت وارد می‌کند که نهرها از زیر درختانش جاری است و آن کس که سرپیچی کند، او را به عذاب دردناکی گرفتار می‌سازد.

وی تصریح کرد: در واقع از آنجا که نفس انسان تحت حکومت و فرمان دیگران و زیر بار ضوابط و نظم نمی‌رود، خدای تعالی به وسیله بشارت به بهشت و پاداش و نیز انذار از جهنّم و عقاب الهی، بندگان را به اطاعت از خود تشویق کرده از نافرمانی برحذر می‌دارد.
انتهای پیام. /