به گزارش خبرگزاری حوزه، کتاب «پرسمان معاد» از سوی مرکز ملّی پاسخگویی به سؤالات دینی، نمایندگی اصفهان به چاپ رسیده که در شماره های گوناگون، به انتشار مطالب این کتاب ارزشمند خواهیم پرداخت.

* چه دلیلی بر وجود عالم برزخ هست؟

واژۀ «برزخ»، در اصل به معنی چیزی است که در میان دو چیز حایل می‏شود؛ بر همین اساس، به عالمی که میان عالم دنیا و عالم آخرت قرار گرفته است، برزخ گفته می‏شود .

آیا وجود عالم برزخ، پندار و فرض است یا واقعیت دارد؟ برهان عقلی و نقلی، قطعیت وجود عالم برزخ را اثبات می‏کند:

برهان عقلی:

دلایل و برهان‏ هایی که تجرد روح را اثبات می‏کنند، بر وجود عالم برزخ نیز صحه می‌گذارند؛ چراکه برپایۀ این دلایل، روح انسان با مرگ بدن فانی نمی‏شود، بلکه روح (که گوهر مستقلی است) بدون جسم نیز به بقای خود ادامه می‏ دهد.

پذیرش این سخن با قبول عالم برزخ برابر است. روح تا هنگام برپایی قیامت کبری، در برزخ خواهد بود؛ زیرا براساس قرآن کریم و روایات متواتر، هیچ‌کس بلافاصله بعد از مرگ در عالم قیامت محشور نمی‏ شود.

واقعۀ قیامت با انقلاب‏ها و دگرگونی‏ های کبری در همۀ موجودات زمینی و آسمانی مقارن است و هنگامی‌که برپا شود، هیچ چیزی در وضعیت کنونی خود باقی نمی‏ ماند.

دلایل نقلی:

الف) قرآن:

آیاتی از قرآن مجید بر وجود عالم برزخ دلالت دارند؛ برای نمونه: «حَتَّی إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّی أَعْمَلُ صالِحاً فیما تَرَکْتُ کَلاَّ إِنَّها کَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلی‏ یَوْمِ یُبْعَثُونَ؛ تا زمانی که مرگ یکی از آنان [کافران] را فرارسد، می‌گوید: پروردگارا، مرا بازگردان، شاید در آنچه به‌جا گذاشتم و کوتاهی کردم، عمل صالح انجام دهم. ولی به او می‌گویند: چنین نیست. این سخنی است که او به زبان می‌گوید و اگر بازگردد کارش همچون گذشته است و پشت سر آنان برزخی است، تا روزی که برانگیخته شوند».

در این آیه، از برزخ به‌صراحت یاد شده است. امام صادق (علیه السلام)‌ در تفسیر آیه فرمودند: «الْبَرْزَخُ الْقَبْرُ وَ فِیهِ الثَّوَابُ وَ الْعِقَابُ بَیْنَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ؛ برزخ همان قبر است که در میان دنیا و آخرت قرار دارد و مؤمنان و نیکوکاران آنجا در لذت هستند و کافران و بدکاران در عذاب».

ب) روایات:

روایات دربارۀ برزخ متواتر است و اینجا به سخن امیرمؤمنان(علیه السلام)‌ بسنده می‏شود؛ حضرت هنگام مراجعت از جنگ صفین در کنار قبرستانی که پشت دروازۀ کوفه بود ایستاد و خطاب به ارواح مردگان چنین فرمود: «یَا أَهْلَ‏ الدِّیَارِ الْمُوحِشَةِ وَ الْمَحَالِّ الْمُقْفِرَةِ وَ الْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ یَا أَهْلَ التُّرْبَةِ یَا أَهْلَ الْغُرْبَةِ یَا أَهْلَ الْوَحْدَةِ یَا أَهْلَ الْوَحْشَةِ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ سَابِقٌ وَ نَحْنُ لَکُمْ تَبَعٌ لَاحِقٌ أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُکِنَتْ وَ أَمَّا الْأَزْوَاجُ فَقَدْ نُکِحَتْ وَ أَمَّا الْأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ هَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَکُم‏؛ شما بر ما پیش‌قدم شدید و ما نیز به شما ملحق خواهیم شد، دیگران در خانه‌هایتان ساکن شدند، همسرانتان به ازدواج دیگران درآمدند و اموالتان تقسیم شد.

این‌ها خبرهایی است که نزد ماست، نزد شما چه خبر است؟» آن‌گاه به یارانش رو کرد و فرمود: «آگاه باشید، اگر به این‌ها اجازۀ سخن‌گفتن داده شود، به شما خبر می‏دهند که بهترین زاد و توشه در سفر آخرت پرهیزگاری است».

* حیات برزخی چگونه است؟

اصل وجود عالم برزخ با برهان عقلی و نقلی به اثبات رسید. اکنون مهم این است که بدانیم حیات عالم برزخ چگونه است؟ روح بعد از جداشدن از بدن، در برزخ چگونه زندگی می‏کند؟ آیا در بدن دیگری قرار می‏گیرد یا مجرد از بدن است؟

آنچه از روایات برمی‌آید این است که روح انسان، بعد از پایان زندگی این جهان، در جسم لطیفی قرار می‏گیرد که نه به‌کلی مجرد است نه مادی و چون همانند جسم دنیایی است به آن «قالب مثالی» یا «بدن مثالی» می‏گویند. البته این قالب از بسیاری از عوارض مادی دنیا برکنار است.

کلینی در روایت معتبری از امام صادق‏ (علیه السلام)‌ نقل می‏کند که کسی از امام ‏پرسید: «عده ‏ای معتقدند که ارواح مؤمنان در چینه‌دان پرندگان سبز رنگی قرار می‏گیرند[آیا این اعتقاد درست است]؟ امام در جواب فرمود: «الْمُؤْمِنُ‏ أَکْرَمُ‏ عَلَی‏ اللَّهِ‏ مِنْ‏ أَنْ‏ یَجْعَلَ‏ رُوحَهُ‏ فِی‏ حَوْصَلَةِ طَیْرٍ وَ لَکِنْ فِی أَبْدَانٍ کَأَبْدَانِهِمْ؛ مؤمن نزد خداوند گرامی‏تر از آن است که روحش در چینه‌دان پرنده‏ قرار گیرد، بلکه ارواح آن‌ها در بدن‌های شبیه بدن‌های دنیوی قرار می‏گیرد».

روح انسان با ورود به عالم برزخ ، مرحله‏ای دیگری از حیات را آغاز می‌کند؛ حقایقی را که در دنیا درک نکرده بود، آنجا درمی‌یابد، همه چیز را حس می‏کند و از بعضی چیزها لذت می‏برد و از بعضی دیگر رنج و عذاب می‏کشد.

لذت و رنج در عالم برزخ با نوع رفتار و گفتار انسان در این دنیا پیوند دارد. کافران و بدکاران در عالم برزخ در عذابند و به‌همین‌دلیل، آرزوی بازگشتن به دنیا را دارند تا کارهای شایسته انجام دهد و از عذاب هولناک برزخ نجات یابند، اما بازگشت هرگز ممکن نیست.

ارواح مؤمنان و نیکوکاران در عالم برزخ از لذت‌های بهشت (نه بهشت جاویدان) بهره ‏مند می‏گردند و با فرشتگان در گفت‌وشنود هستند: «الَّذینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ طَیِّبینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْکُمْ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ؛ همان‌ها که فرشتگان مرگ روحشان را می‏گیرند، درحالی‌که پاک و پاکیزه‏اند، به آن‌ها می‏ گویند: سلام بر شما، وارد بهشت شوید به‌خاطر اعمالی که انجام می‏ دادید».