خبرگزاری حوزه - شرحی مختصر بر ادعیه روزانه ماه رمضان دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان «اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِی فِیهِ اِلَی مَرْضَاتِکَ دَلِیلاً
خدایا در این ماه، مرا به سوی خشنودیات راهنمایی بفرما»
چگونه رضایت تو را کسب کنم؟
با کدام عمل به سوی تو رهسپار شوم؟
تو را کی و کجا و چگونه بخوانم تا پاسخم دهی؟
چه زمانی از نیمهشبهای ماه رمضان بهتر، که شب قدرش بهتر از هزار ماه است، لیله القدر خیر من الف شهر. سوره قدر و چه جای بهتر از مسجد که خانه توست و محل رفت و آمد ملائکه...
قُل أَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ وَأَقِیمُوا وُجُوهَکُم عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّین...
بگو پروردگارم به دادگری فرمان داده است و [اینکه] درهر مسجدی روی خود را مستقیم [به سوی قبله] کنید و درحالی که دین خود را برای او خالص گردانیدهاید وی را بخوانید...سوره اعراف
و چه راهی بهتر از اینکه به ضعف و حقارت خویش و عظمت و بیهمتایی تو اعتراف کنم، که خود در کتابت ما را فقیر خواندی و خود رابینیاز...
یاأَیُّهَاالنّاس، أَنْتُمُ الْفُقَراءُإِلَی اللّه واللّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِید؛ ای مردم! شما(همگی) نیازمند به خدایید و تنها خداونداست که بینیاز و ستودهاست. سوره فاطر
و چه چیزی بهتر از اینکه نعمتهای بیانتهای تو را ببینم و در همه حال شاکر باشم که تو خود در قرآنت، شکرگزار بودن را یکی از عوامل رضایت از بندگانت معرفی فرمودی.
وَإِن تَشْکُرُوا یَرْضَهُ لَکُم؛ و اگر شکرگزار باشیدخداوند ازشما راضی میشود. سوره زمر
خداوندا، من پای در مسیر حق نهادهام و عزم حرکت به سوی تو را دارم و خود فرمودی که هر کس یک قدم به سوی تو آید، تو از لطف خویش دهها قدم به سویش میآیی، تا راه رسیدن به تو، برای بندگان ضعیفت کوتاه شود
حدیث قدسی: به ازای یک قدم به پیش آمدن بنده، من دهها قدم، پای پیش مینهم و هر که آهسته به سویمآید من شتابان به سویش میروم. کنزالعمّال
«وَ لا تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ عَلَیَّ سَبِیلاً
و در این ماه شیطان را بر من مسلط مگردان»
آه، که شیطان لعین، مسیر رسیدن به تو را برایم صعب و سخت جلوه میدهد...
و مرا دلبستهای دنیای دون کرده و از فقر و تنگدستی میترساند، حال آنکه تو روزی دهنده بندگان هستی و او کذاب رجیم است...
الشَّیْطَانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْر ویَأْمُرُکُم بِالْفَحْشَاء واللَّهُ یَعِدُکُم مَغْفِرَةً مِنْهُ وفَضْلًا واللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیم؛ شیطان، شما رااز تهیدستی و فقر می ترساند، و شما را به کار زشت امر میکند، وخدا شما را از سوی خود وعده آمرزش و فزونی رزق می دهد؛ و خدا بسیار عطا کننده و داناست. سوره بقره
بارخدایا، تو راه را بر شیطان ببند و نفس مرا در برابر وسوسههایش قوی و نیرومند کن، تا همیشه بنده تو باشم نه در بند شیطان...
ابلیس قصد دارند آرام آرام در وجود من رسوخ کنند و دست، پا، قلب، زبان، چشم، گوش و فکر من را مسخ نمایند و زنجیر حقارت بندگی خود را بر گردنم آویزان کند و مرا چون چهارپای مطیع، به هر طرف که خود اراده میکند، بکشاند و تو فرمودی
یاأیهاالّذین آمنوا لاتتّبعواخُطُوات الشّیطان ومن یتّبع خُطُوات الشّیطان فانّه یأمر بالفحشاء والمنکر؛ ای مؤمنان! ازگامهای شیطان پیروی نکنید و هر که از گامهای شیطان پیروی کند، (بداند) که او به زشتی و ناپسندی شما را وامیدارد. سوره نور
پس ای خداوندمهربان مرا از شر او در امن بدار که من از کشور شیطان به بلاد تو پناهنده شدم.
«وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ لِی مَنْزِلاً وَ مَقِیلاً
و بهشت را منزل و آسایشگاهم قرار ده»
تو مرا برای بهشت خلق کردی و بهشت را برای من...
نه اینکه من لایق رسیدن به بهشت تو هستم، چه ادعای گزافی...
با کدام عمل؟ با کدام توشه؟ با کدام بندگی خالصانه؟
اگر کار خیری هم از من سر زده است به توفیق تو و با ابزاری که تو مرحمت کردی، بوده است.
چه حرف غلطی است آنکه بگوید؛
بهشت را به بهاء میدهند نه به بهانه.
به کدام بهاء، مگر ما طلبی از خدای خویش داریم، مگر چند رکعت نماز و چند روز روزه و مختصری عبادت میتواند بهاء بهشت برین و زندگی جاودانه باشد؟
به یقین باید گفت:
بهشت را به بهانه میدهند نه به بهاء
که رسول خدا فرمودند: هیچ کسی فقط با عمل خودش مستحق بهشت نمیشود بلکه با فضل و رحمت خدا انسان به بهشت میرود و امام سجاد علیهالسلام که زینالعابدین و سیدالساجدین هستند، فرمودند:خدایا من برای نجات از عذاب و عقوبت تو به عملم تکیه نمیکنم بلکه به فضل تو امید دارم
«یَا قَاضِیَ حَوَائِجِ الطَّالِبِینَ
ای برآورنده حاجات، محتاجین»
من همان محتاجی هستم، که از همه دل بریده و فقط به تو دل بستهاست.
من همان فقیری هستم که فقط دست به سوی تو دراز کرده، چگونه از خلایق بخواهم، چه کم خردیست، فقیری که به فقیری عرض حاجت کند!؟
پس مرا دریاب که درماندهام...
محمدصادقناطقی