فرزانه حکیم زاده در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، در رابطه با نقش حضرت زینب سلام الله علیها در کربلا عنوان کرد: برای بیان نقش حضرت زینب در کربلا ابتدا باید علت حضور ایشان در کربلا بیان شود، زیرا گفته می‌شود، با توجه به اینکه این سفر برای قیام بوده است نباید زنان و کودکان همراه امام حسین(ع) می‌شدند و زنان و کودکان معمولاً در میدان جنگ حاضر نمی شوند.

پژوهشگر سیره اهل بیت (ع) ادامه داد: سفر و حرکت امام حسین (ع) برای جنگ علیه حاکم زمان نبود. اگرچه همه موضع گیری های امام حسین علیه السلام و اقدامات شان قیام برای هدایت مردم به سمت رهبری الهی و افشای ماهیت بنی امیه بود؛ اما تصمیم امام علیه السلام، قیام و شروع جنگ علیه حکومت وقت در آن شرایط نبود.

وی افزود: قیام امام حسین علیه السلام در مرحله اول عدم بیعت با یزید بود که به همین دلیل نیز از مدینه به سمت مکه رفتند و خانواده را همراه خودشان بردند. مرحله دوم قیام حسین (ع) از زمانی آغاز شد که در هشتم ذی الحجه متوجه شدند که قرار است در مکه ترور شوند. مرحله سوم قیام حضرت نیز زمانی بود که حر بن یزید ریاحی راه را بر حرکت امام علیه السلام به سوی کوفه بست و امام حسین(ع) مجبور شدند به سمت کربلا حرکت کنند.

استاد جامعه الزهرا (س) بیان کرد: در حقیقت امام حسین (ع) با توجه به رسالت الهی خود و شرایط سیاسی زمانه خویش در هر شرایط بهترین اقدام را انجام داده است.

وی اضافه کرد: وظیفه امام معصوم هدایت جامعه اسلامی به بهترین مسیر و امر به معروف و نهی از منکر است و امام حسین (ع) نیز همین مسیر را دنبال کردند و در این مسیر نیز خانواده شان همراه و تابع ایشان بودند.

حکیم زاده با بیان اینکه در هدایت و اصلاح جامعه همه افراد اعم از زن و مرد وظیفه دارند و باید حضور داشته باشند، تصریح کرد: امام حسین (ع) فرمودند من برای اصلاح دین جدم رسول خدا (ص) قیام کردم. در این حرکت اصلاحی امام حسین (ع) که بزرگ‌ترین حرکت اصلاحی بشر بود زنان نیز نقش داشتند.

استاد جامعه الزهرا (س) با اشاره به اینکه قیام امام حسین (ع) دارای دو بُعد خون و پیام بود، اضافه کرد: جنبه پیام رسانی این قیام بر عهده حضرت زینب (س) بود.

وی اظهار کرد: حضرت زینب(س) در مسیر این پیام رسانی با همه ویژگی هایی که خدا برای یک زن در نظر گرفته است حضور پیدا کردند، از جمله: عطوفت ورزی، تیمارداری، دلداری و تسلابخشی، تشجیع و تشویق برای حضور در میدان نبرد و مهمتر ازهمه پیام‌رسانی...

پژوهشگر سیره اهل بیت (ع) با بیان اینکه در برخی از وقایع عاطفه و محبت زنانه است که می‌تواند صحنه را مدیریت کند و تأثیرگذار باشد، گفت: حضرت زینب (ع) با توأمان کردن مهر و محبت زنانه و شجاعت و آزادگی خاندان بنی هاشم شرایط سخت و خشن جنگ را مدیریت کردند و در عین اینکه به زنان و کودکان دلداری می‌دادند و آن‌ها را آرام می‌کردند عزت و آزادگی خودشان را نشان می‌دادند.

وی افزود: برای مثال زمانی فرزندان خودشان را برای رفتن به میدان جنگ و دفاع از امام حسین علیه السلام مهیا می‌کنند، در حالی که معمولاً مادر نگران فرزند است و همواره به دنبال محافظت از او است؛ اما حضرت زینب (ع) با صلابت و آرامش فرزندان شان را برای دفاع از دین خدا به میدان جنگ فرستادند. همچنین زمانی که امام حسین (ع) بر سر پیکر اربا اربای علی اکبر بی طاقت شدند، حضرت زینب (س) با لطافت زنانه و صلابت و شجاعت زینبی این صحنه را مدیریت می‌کنند که در عین عزاداری و گریه برای علی اکبر، امام حسین (ع) را از کنار پیکر بلند کردند.

استاد جامعه الزهرا (س) درباره رسالت حضرت زینب (ع) بعد از عاشورا عنوان کرد: اقدامات حضرت زینب (س) بعد از واقعه عاشورا مدیریت بحران است؛ ایستم در عین دلداری و آرام کردن زنان و کودکان اسیر و مراقبت از امام سجاد (ع) که بیمار بودند با صلابت و استواری در مقابل افرادی که خونریز و ظالم بودند ایستادند و از خودشان ضعف و شکست نشان ندادند.

وی بیان کرد: اوج عزتمندی و صلابت رفتار حضرت زینب (س) در مجلس یزید در شام و مجلس عبیدالله در کوفه است که خطبه ای را ایراد کردند که نه تنها اثری از شکست و ناامیدی در آن نبود، بلکه خواری و ذلت دشمنان آنان را برای همیشه اثبات کرد.

انتهای پیام