به گزارش خبرگزاری حوزه، پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب به انتشار مطلبی پیرامون «ریشه کشتارهای وحشیانه صهیونیست‌ها» پرداخته است که تقدیم علاقه‌مندان می‌شود:
هیچ جنگی در قساوت و خشونت، همانند جنگ‌های یهودیان نیست. یهودیان در تورات جنگ‌های زیادی که در آن قتل‌عام‌های وحشتناک زنان، مردان، کودکان و حتی چهارپایان اشاره شده است را در اتهامی ناروا به پیامبران خدا نسبت داده‌اند.
در کتاب عهد عتیق آمده است: «هر آنچه در شهر بود، از مرد و زن و جوان و پیر، حتی گاو و گوسفند و الاغ را به دم شمشیر هلاک کردند.» (۱)
همچنین آمده است: «در شهرهای داخل مرزهای سرزمین موعود، هیچ‌کس را نباید زنده بگذارید. هر موجود زنده‌ای را از بین ببرید. حیثی‌ها، اموریها، کنعانی‌ها... را به‌کلی نابود کنید. این حکمی است که خداوند، خدایتان داده است.» (۲)
خشونت و کشتارهای وحشتناک در کتاب عهد عتیق آن‌چنان غیر قابل قبول است که پاپ بندیکت شانزدهم، رهبر سابق مسیحیت کاتولیک با شگفت‌آور خواندن این دستورات، از آنها به‌عنوان داستان‌هایی وحشتناک یاد می‌کند. [۳]
هانس کونگ، الهی‌دان و متکلم برجسته مسیحی علت جعل این داستان‌ها توسط یهودیان در کتاب عهد عتیق را ترساندن و تهدید مخالفانشان می‌داند. [۴]
یهودیان ادعا می‌کنند که طبق دستور خداوند در کتاب مقدس موظف به نسل‌کشی و قتل‌عام مردم در این سرزمین‌ها هستند. صهیونیست‌ها در توجیه وحشی‌گری‌های خود می‌گویند: «ما در تصرف و غصب اموال عرب مجاز و دارای اجازه هستیم؛ زیرا آنان مشرک‌اند و پیروی از مرام موسی (علیه‌السلام) ندارند.» [۵]
صهیونیست‌ها در دوران کنونی، تمام جنگ‌ها و خشونت‌ها در فلسطین را با استناد به همین فقرات تورات انجام می‌دهند.
حملات و کشتار سال ۱۹۴۸ این‌قدر وحشتناک بود که اسرائیل گالیلی، فرمانده بخش عملیات ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ ۱۹۴۸ اعتراف می‌کند که شاهد صحنه‌های وحشتناکی از کشتار اسرا، تجاوز به زنان و دیگر اعمال شنیع و بی‌رحمانه بوده است.
در نمونه کوچکی از این وحشیگری‌ها در ۹ آوریل ۱۹۴۸ گروه‌های تروریستی صهیونیستی به روستای دیر یاسین هجوم برده و در یک جنایت هولناک ۲۵۰ تا ۳۶۰ نفر را به شهادت رساندند. به گفته شاهدان، صهیونیست‌ها تا پیش از غروب آفتاب زنان عرب را به شکلی وحشیانه مورد تجاوز قرار دادند و پیکرشان را دریدند و چندین کودک را به روش سنت منحرف جهودی عرفان کابالا سر بریدند.
۲۵ جولای ۱۹۴۸ گروه‌های شبه‌نظامی صهیونیست ده‌ها زن و پیرزن فلسطینی که اجباراً از خانه‌های خود اخراج شده بودند را در گندم‌زار خود زنده زنده به آتش کشیدند.
بر اساس اعلام مرکز داده‌های فلسطینی گروه‌های شبه نظامی صهیونیست با این تاکتیک وحشیانه در جریان نکبت بر ۷۷۴ روستا و شهر فلسطینی تسلط یافتند.
رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۸۲ جنایت هولناک دیگری را علیه فلسطینیان رقم زد و در سه روز حداقل ۳ هزار و ۵۰۰ پناه‌جوی فلسطینی را در اردوگاه شتیلا و محله صبرا به خاک و خون کشید و در این مدت از ورود ارکان‌های بین‌المللی و بشردوستانه و خبرنگاران جلوگیری کرد.
در ماه‌های قبل بمباران بیمارستان المعمدانی غزه، آن هم در زمانی که پذیرای زخمی‌های بی‌سابقه‌ترین حملات اسرائیل به غزه بود یکی از عجیب‌ترین و وحشیانه‌ترین حملات رژیم اسرائیل به مردم مظلوم فلسطین بود.
رژیم کودک کش صهیونیستی ابتدا از مردم خواست تا برای در امان ماندن از بمباران‌ها در بیمارستان پناه بگیرند و سپس در اقدامی وحشیانه بیمارستان را هدف حمله قرار داد و بیش از ۱۰۰۰ نفر که اکثر آنها زن و کودک بودند را به خاک و خون کشید.
کشتن ۷۰ پیامبر الهی و به خاک و خون کشیدن هزاران زن و کودک، جنایتی است که فقط و فقط از دست یهودیان افراطی بر می‌آید.
پی‌نوشت:
۱. یوشع، ۶: ۲۱
۲. کتاب مقدس، تثنیه، ۲۰، آیات ۱۷-۱۰
۳. والد، پتر سی؛ گفتگوی بی‌پرده با رئیس اداره جانشین دادگاه‌های تفتیش عقاید؛ ترجمه محمدرضا ولیزاده، انتشارات قوانین، ۱۲۸۲ ه ش، ص ۱۷۵
۴. قنبری، حسن؛ دین و اخلاق از نگاه هانس کونگ؛ انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب، ۱۳۸۸هش، چاپ اول، ص ۳۲۱
۵. ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴، ج۲، ص.۴۷۲
