به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام ایمان شکیبایی سال جدید تحصیلی را به دانش آموزان تبریک گفت و اشاره کرد: خوب است دانش آموزان عزیز، خودشان خلأهای آموزشی و پژوهشی در مدارس را پُر کنند، یکی از آن موارد توجه به معارف نهج البلاغه است، درست است که این کتاب تعلیم و تربیتی مهم در بین کتاب های درسی شما نیست ولی آیا من هم به عنوان یک دانش آموزی که محبّ امیرالمؤمنین(ع) هستم، نباید بروم سراغ نهج البلاغه؟ خیلی عالی می شود دو به دو یک نهج البلاغه تهیه کنید و هر روز بخشی از آن را در ساعات استراحت مطالعه و مباحثه کنید و مطالبی را هم که متوجه نشدید یا از معلمین عزیز بپرسید و یا به امامان جماعت مدارس و مساجد مراجعه کنید.
وی افزود: اُنس با نهج البلاغه آثار فراوانی دارد، بعضی از علماء فرمودند: اُنس با نهج البلاغه،عقل را کامل می کند.
علامه محمدباقر محمودی، صاحب کتاب «نهج السعاده فی مستدرک نهج البلاغه» می گفتند: من از آغاز، علاقه بسیاری به نهج البلاغه داشتم و هرگاه که غمگین می شدم، مطالعه این کتاب،آرامش روحی عجیبی به من می داد، طوری که تمام غم هایم را فراموش می کردم…
استاد حوزه و دانشگاه در ادامه گفت: حدود ۵٠ مرتبه درباره علم در نهج البلاغه صحبت شده است که این نشان از اهمیت علم و دانش آموزی دارد. امیرالمومنین(ع) در حکمت ١۴٧ فرمودند: مردم بر سه دسته اند
الناس ثلاثه:فعالمٌ ربّانی و متعلّم علی سبیل نجاة، و هَمَجٌ رَعاع أتباع کلّ ناعِق، یمیلون مع کل ریح، لم یستضیئوا بنور العلم و لم یَلجئوا الی رکنٍ وثیقٍ.
امام(ع) به کمیل بن زیاد فرمود: مردم به سه دسته اند: عالم ربانی، آموزنده در راه نجات حق، و مردم عوام و بی سروپایی که دنبال هر صدایی می دوند و با هر بادی حرکت می کنند که نه از نور علم، بهره مندند و نه به پناهگاه محکمی تکیه زدند.
کارشناس نهج‌البلاغه گفت: پس اهمیت دانش آموزی خیلی بالاست،
حضرت در حکمت ١١٣ فرمودند: لاشَرَفَ کالعلم؛ «هیچ شرافتی چون علم و دانش نیست» «شرف» به معنای شایستگی و عظمت و افتخار و نیک نامی است و به یقین، این امور از طریق علم و دانش به دست می آید؛ زیرا علم و آگاهی کلید همه افتخارات و ارزش های انسانی است و برای افراد نادان و جاهل جایی در جامعه انسانی وجود ندارد.
ایشان ادامه داد: قرآن مجید و روایات اسلامی پر است از آیات و روایاتی که در مدح و ستایش علم آمده است تا آنجا که مرکّب های نوک قلم دانشمندان از خون شهیدان برتر شمرده شده است.
در حدیثی از امام صادق(ع)می خوانیم که فرمود: «طَلَبتُ الشَّرَفَ فَوَجَدْتُهُ فِی الْعِلْمِ; من به سراغ ارزش و شخصیت و شرف رفتم،آن را در علم و دانش یافتم».
بدیهی است منظور از «علم» علوم و دانش هایی است که یا جنبه معنوی دارد و یا دنیای انسان ها را سامان می بخشد، به جامعه خدمت می رساند.
پژوهشگر حوزه و دانشگاه افزود: حضرت در حکمت پنجم فرمودند: (الْعِلْمُ وِرَاثَةٌ کَرِیمَةٌ) «علم و دانش میراث گرانبهایی است»
اشاره به این که گرانبهاترین میراثی که انسان از خود به یادگار می گذارد علم و دانش است و به ارث گذاشتن مواهب مادی افتخاری است. پس علم را فرا بگیریم و به دیگران هم منتقل کنیم.
استاد حوزه و دانشگاه گفت: حضرت امیرالمؤمنین(ع) در فرازی از خطبه ۶۵ فرمودند: (وَ کُلُّ عَالِم غَیْرَهُ مُتَعَلِّمٌ) «هر عالمی جز خدا،دانش آموز است»
آن روز که انسان وجود نداشت، علمی هم نداشت و آنگاه که موجود شد خداوند پاره ای از علوم را به طور فطری در نهادِ او قرار داد; پاره ای از علوم نیز از طریق تجربه برای او حاصل می شود و بخشی نیز از طریق آموختن از دیگران; که در واقع هر سه بخش،نوعی آموزش است. بنابراین تمام عالمان - جز خداوند - دانش آموزند از طُرُق مختلف. تنها ذات پاک او است که منبع لا یزال هر علم و دانش است.
وی ادامه داد: یکی از موضوعات انشایی که از قدیم الایام مطرح می شد، این بود: علم بهتر است یا ثروت؟!
حضرت امیرالمؤمنین(ع) در حکمت ١۴٧ به این سؤال، پاسخ فرموده اند: یَا کُمَیْلُ،الْعِلْمُ خَیْرٌ مِنَ الْمَالِ،الْعِلْمُ یَحْرُسُکَ وَ أَنْتَ تَحْرُسُ الْمَالَ...
ای کمیل، علم بهتر از مال است.علم تو را نگه می دارد و تو باید مال را نگه داری.مال به هزینه کردن کاسته می شود و حال آنکه، از علم هر چه انفاق کنی، افزونتر شود و آنچه به مال پرورده شود با زوال مال زوال می یابد.
ای کمیل بن زیاد، شناخت فضیلت علم، رکنی از ارکان دین است که باید بدان گردن نهاد.به علم است که آدمی،تا هنگامی که زنده است به اطاعت پروردگارش پردازد و پس از مرگش نام نیک او بر جای ماند.علم، حاکم است و مال، محکوم.
ای کمیل، مرده اند آنان که گنجوران مال اند، هر چند به ظاهر زنده اند، ولی عالمان تا جهان برپا است بر جای اند. اجسادشان از میان می رود، ولی آثارشان در دلها موجود است.
