خبرگزاری حوزه | یکی از این شگردها این بود که فاجعه فلسطین را فاجعه‌ای عربی نمایاندند و کوشیدند دیگر مردم مسلمان را نسبت به آن سرزمین بی‌تفاوت سازند.
استعمارگران به درستی دریافتند اگر توده با انگیزه اسلامی برای آزادی فلسطین و دفاع از آن بپاخیزند، چیرگی صهیونیست‌ها بر آن سرزمین و پدید آمدن یک دولت صهیونیستی به آسانی شدنی نباشد، چون در آن صورت صهیونسیت‌ها و حامیان آنان ناگزیر بودند در برابر جهان اسلام بایستند و با اندیشه‌های دینی و مذهبی ملت‌ها بستیزد و بی‌تردید چنین رویارویی و مقابله‌ای با ملت‌های مسلمان برای استعمارگران و صهیونیست‌ها ارزان تمام نمی‌شد.
می‌توان گفت علت این که صهیونیست‌ها بیت‌المقدس را در سال ۱۳۲۷ش اشغال نکردند، برای این بود که نمی‌خواستند عموم مردم مسلمان را به واکنش وادارند. آنها می‌دانستند که اشغال بیت‌المقدس احساسات توده‌های مسلمان را در سراسر جهان جریحه‌دار می‌کند و مایه خیزش و خروش آنان ضد صهیونیست‌ها می‌شود.
استعمارگران نه تنها توانستند توطئه اشغال فلسطین را یک چالش عربی وانمود کنند، بلکه خطر صهیونیست‌ها را برای کیان اسلام و سرزمین‌های اسلامی را نیز از دید ملت‌های مسلمان پنهان و پوشیده داشتند، به گونه‌ای که اکنون نیز پس از گذشت بیش از نیم قرن از اشغال فلسطین و آشکار شدن نقشه‌ها و نیرنگ‌های ضد اسلامی صهیونیست‌ها برخی از ساده‌اندیشان هنوز نیز از خطر صهیونیست‌ها برای جهان اسلام بی‌خبرند و بر این باورند که انگیزه و اندیشه تبهکاران صهیونیستی تنها سلطه بر فلسطین است.
سید حمید روحانی، فصلنامه ۱۵ خرداد، شماره ۷۸ و ۷۷، ص ۶۱
