به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اصفهان، ۱۳ آبان هرسال، میدان تاریخی امام اصفهان شاهد تجمعی بزرگ و پرشور از جوانان و نوجوانان در راهپیمایی این روز است.

امروز از دقایق اولیه برگزاری مراسم، ساعت ۹ صبح فضای میدان آکنده از شور و نشاط بود، شوقی وصف ناشدنی که حکایت از عشق و ارادت دارد، شوقی که می گوید ما هنوز زنده ایم و برای آرمان هایمان زندگی می کنیم..

دانش‌آموزان در لباس‌های متحد و رنگارنگ، با تابلوها و پلاکاردهایی که شعارهایی از فخر و استقامت به همراه داشت، با شعاراصلی "آمریکا محور شرارت‌های جهان"تجمع کردند، آری امروز و در این روزگار بیش از هر عصر و دوره ای طاغوت و جبهه باطل، گوی سبقت را در درنده خویی و تجاوز ربوده است و فرزندان حق آماده و آمده اند تا بار دیگر در برابر باطل صف آرایی کنند .

این تظاهرات نه تنها نشان از وحدت و همبستگی جبهه حق است، بلکه گامی است در راستای تحقق آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی و آن پیر سفر کرده که نقطه آغازین حرکتش آیه شریفه " قلۡ إنما أعظکم بوحدة أن تقوموا لله مثۡنی وفردی "بود.

آری امروز نیز یک به یک و دو به دو جمع شده اند تا قطره قطره سیلی شوند و هیمنه طاغوتی اسراییل و استکبار جهانخوار را از صفحه تاریخ زدوده و بشویند.

و باز اینجا تجمع مردم و دانش آموزان اصفهان در میدان امام (ره) که آینه‌ای از تاریخ و یادگار فرهنگ غنی این سرزمین و یادآور تاریخ پرافتخار کشور و شهدای این سرزمین است.

میدان امام خمینی (ره) هر بار با برگزاری یک مراسم، هنوز هم می‌تواند صدای مردم را بشنود و در قلب آنها جای داشته باشد و در هر مراسم داستان ها و حماسه جدیدی را در خود به ثبت برساند و امروز نیز مراسم پرشور ۱۳ آبان با شعارهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل و با سرودهای انقلابی و ملی فضای میدان را آکنده از حس همبستگی کرده بود.

امروز میدان تاریخی اصفهان چه قدر دیدنی است، انگار به تابلویی از رنگ و شور تبدیل شده است؛ نوجوانان و جوانان دانش آموز با لباس‌های رنگی و لبخندهای پرانرژی، در این راهپیمایی بزرگ به جمع آمدند تا یاد و خاطره روزهای مهم تاریخ کشورمان را زنده نگه دارند.

روزهایی که پدران شهید و مادران صبور ما حماسه غلبه خون بر شمشیر را به نمایش گذاشته و به رخ تاریخ کشیدند.

به چهره‌های آنها که می‌نگرم شادی و لبخند را می‌بینم، که نشان از شور و شوقی دارد که در دل هر یک از آنها می‌جوشد.

در گوشه ای دیگر هنگامی که دوربین‌های خبرنگاران به سمت دانش آموزان می‌چرخید، جوانان بدون هیچ تردیدی علامت پیروزی را نشان می‌دادند. خنده‌ها و اشتیاق‌شان به وضوح حس امید و آینده‌نگری را منتقل می‌کرد.

این حس شادی و پیروزی، نه تنها حاصل تجمع در چنین روزی، بلکه نشانه‌ای از تعهد و اراده نسل جوان به ایستادگی در برابر چالش‌ها و ادامه دادن راهی است که نسل‌های قبلی آغاز کرده‌اند.

دور میدان فضای پرشوری حاکم است. گروه‌های متعددی از دانش‌آموزان در لباس‌های همرنگ ، با سرودهای ملی و انقلابی وارد صحنه شدند. صدای دلنشین آنها که سرود «ای ایران» و دیگر آهنگ‌های ملی را با صدای بلند می‌خوانند در فضا حس و حال دیگری برپا کرده بود.

نوجوانان با سرودهای ملی پرچم‌های خود را به اهتزاز درآورده و در کنسرتی از انرژی و امید، به هم پیوستند.

بعضی دیگر از دانش‌آموزان در حال گرفتن سلفی با دوستانشان بودند و در پس‌زمینه‌ی جمعیت، پرچم‌های ایران در اهتزاز بود. قطعا این لحظات برای آنها خاطره‌ای شیرین و فراموش‌نشدنی می‌سازد.

در قسمتی دیگر از این مراسم، تئاتری در حال اجرا بود که تماشاگران از دانش‌آموزان گرفته تا خانواده و مسئولین با اشتیاق به تماشای آن نشسته بودند.

در حاشیه این مراسم، غرفه‌های فرهنگی و هنری نیز برپا بود که فعالیت‌های مختلفی از جمله نمایشگاه‌های کتاب، نقاشی و صنایع دستی را به نمایش گذاشتند.

در میان جمعیت به سمت دانش آموزی رفتم که در مراسم شرکت کرده بود این نوجوان با لبخند برلب و نگاه پر از امید کف دست خود را نشان داد که روی آن نوشته بود:"لبیک یا خامنه‌ای " ؛"جانم فدای رهبر"

از او پرسیدم با حضور خود در این مراسم چه پیامی را انتقال می‌دهد؟

پسر۱۲ ساله دانش آموز با لحن محکم و آمیخته با غرور و اعتماد بنفس گفت: من اینجا هستم چون خیلی به کشور و رهبر خود علاقه دارم! این نوشته‌ای که کف دستم نوشته‌ام، از دل و قلب من آمده و نشان می‌دهد تا چه حد به آرمان‌های خوب و بزرگ اعتقاد دارم. من و دوستانم، که جوان‌های دهه هفتاد و هشتاد هستیم، می‌خواهیم با یکدیگر این راه را ادامه دهیم و به هدف‌های بزرگ برسیم! چون ما می دانیم که وقتی با یکدیگر و در کنار هم و به هم کمک می‌کنیم، می‌توانیم دنیا را جای بهتری کنیم. مانند یک تیم قوی می شویم که همه با هم برای یک هدف بزرگ تلاش می‌کنیم!

ما می‌خواهیم به ظهور حضرت مهدی (عج) کمک کنیم و با عشق و ارادت به رهبر و کشورمان، همیشه در کنار هم باشیم!

دانش آموز پسر ادامه داد: وقتی شعار ها را با هم و دسته جمعی می گوییم دوست دارم صدای بلند ما همه جا را پر کند و بگویم: ‘مااینجا هستیم، ما ایستادیم!’ ما کنار کودکان و دانش آموزان مظلوم و ستم دیده غزه هستیم.

هم شاگردی این دانش آموز خود را در کناردوست خود رساند، به من گفت: من هم می‌خواهم که همه بدانند که ما نمی‌توانیم فقط به خود فکر کنیم. دانش‌آموزی یعنی آموختن نه فقط از کتاب‌ها بلکه از زندگی؛ و من هم مانند دوست خود اینجا هستم تا بگویم حامی هم‌نوعان‌مان هستیم، چه در ایران و چه در غزه. من به آینده امیدوارم، آینده‌ای که در آن همه کودکان بتوانند بخندند و به مدرسه بروند.”

در کنار دانش آموزان دیگر ریش سفیدی ایستاده بود و مراسم را همراهی می‌کرد او درحالی‌که به دانش آموزان نگاه می کرد، زیر لب با صدای آهسته می گفت: در آن زمان آبان ۵۷، من یک نوجوان بودم و به یاد دارم که فضای کشور پر از شور و هیجان بود. همه جا صحبت از انقلاب و تغییر بود و تسخیر لانه جاسوسی به عنوان یکی از نقاط عطف این حرکت بود، ما احساس می‌کردیم که در حال ساختن آینده‌ای جدید و مستقل برای کشور خود هستیم، او با دست به جمعیت اشاره کرد و ادامه داد: الان در مقایسه با آن دوران امنیت کشور به شکل قابل توجهی تغییر یافته؛ کشور ما در آن زمان و در حال گذار از یک انقلاب بزرگ بود ما چالش های زیادی را پیش رو داشتیم، اما امروز با وجود تهدیدات خارجی و داخلی ساختارهای امنیتی و دفاعی کشوربسیار قوی‌تر و پیشرفته‌تر شده‌ است. ما توانسته‌ایم با تکیه بر تجربیات گذشته و تقویت توانمندی‌های داخلی، امنیت و ثبات بیشتری را برای کشور فراهم کنیم.

وی ادامه داد: البته همچنان باید هوشیار باشیم و برای حفظ این امنیت تلاش کنیم." و در پایان در حالیکه صحنه ی پرشور تجمع مردم را نظاره می کرد گفت: باید به وجود این همه دانش آموزان و دانشجویان انقلابی و فهیم و قدرتمند افتخار کنیم.

مراسم رو به پایان بود، و نقش آفرینان صحنه امروز خوش درخشیدند و من درحالی‌که آهنگ حاج ابوذر روحی و یامهدی یامهدی سلام فرمانده و.. را زمزمه می کردم مسیر برگشت را پیمودم

و در ذهنم تداعی می کردم که باز امروز نیز حماسه تاریخی دیگری در نقش جهان نقش بست و نقش بند دل همه مستضعفان عالم و به خصوص مردم مظلوم فلسطین و لبنان شد.

انتهای پیام

خبرنگار: سمیرا گلکار