به گزارش خبرگزاری حوزه، در برنامه تحلیلی «آینه جادو» موضوع نقد سینمایی و روشهای تأثیرگذار آن با حضور سید محمد مهدی موسوی، کارشناس رسانه و فضای مجازی مورد بحث قرار گرفت. در این نشست با نگاهی به روند نقد در سینمای ایران، تحلیلهایی درباره سریال «داریوش» ارائه شد؛ سریالی که با وجود برخی نکات مثبت، در مقایسه با آثار پیشین هادی حجازیفر نتواسته است انتظارات مخاطب را برآورده کند.
در سری برنامه «آینه جادو» به بحث و بررسی یکی از مباحث مهم در عرصه سینما و هنر یعنی «نقد»، پرداخته شد. در این نشست تحلیل و ارزیابی چگونگی نقد مؤثر و تأثیرگذار در فضای فرهنگی و سینمایی با هدف کمک به مخاطبان برای درک بهتر آثار سینمایی و هنری مورد توجه قرار گرفت. موضوع اصلی این برنامه بررسی رویکردهایی است که میتوانند نقدی عمیق و کاربردی ایجاد کنند؛ نقدی که به مخاطب این امکان را بدهد تا لایههای پنهان یک اثر را شناسایی کرده و نسبت به آن، واکنشهای آگاهانهتری نشان دهد.
نقد سینمایی در دنیای امروز
موسوی در این برنامه به نقد سینمایی و وضعیت آن در ایران پرداخت و با اشاره به بسترهایی چون سایتهای سینمایی معتبر مانند «عصر سینما» و «صبح سینما»، توضیح داد که فضای مجازی اگرچه در دسترس بودن اطلاعات را فراهم کرده، اما باعث شده که نقدهای سینمایی به سمت سطحینگری پیش برود. او معتقد است که تحلیلهای سینمایی امروزی بیشتر به ریویو تبدیل شدهاند و نگاهی عمیق به ابعاد مختلف آثار ندارند.
وی همچنین به تأثیر فضای مجازی در این روند اشاره کرد و افزود: در این فضای عمومی که هر فردی میتواند رسانه شخصی خود را راهاندازی کند، بسیاری از نقدها به تحلیلهای نادرست و احساسی تبدیل شدهاند.
موسوی به سابقه نقد سینمایی در ایران پیش و پس از انقلاب اشاره کرد و تأکید کرد که پیش از انقلاب منتقدانی چون شمیم بهار و هوشنگ کاووسی، آثار سینمایی را با دیدگاهی دقیق و کارشناسانه نقد میکردند.
در ادامه، موسوی به سه سؤال اصلی که باید در نقد سینمایی مد نظر قرار گیرند، اشاره کرد:
فیلم چه میخواهد بگوید؟ این سؤال به تحلیل محتوای فیلم اختصاص دارد، ولی باید از اسپویل شدن محتوا در نقد جلوگیری کرد.
چگونه این پیام بیان میشود؟ این سؤال به بررسی عناصر فنی و تکنیکی فیلم مربوط میشود که توضیحدهنده چرایی و چگونگی بیان پیام است.
آیا اثر در رساندن پیام خود مؤثر بوده است؟ این سؤال، که اغلب نادیده گرفته میشود، برای ارزیابی تأثیرگذاری اثر و توانایی آن در انتقال پیام به مخاطب ضروری است.
نقد سریال «داریوش»
در ادامه برنامه، نقد سریال «داریوش» نیز مورد بررسی قرار گرفت و موسوی با بیان اینکه سریال «داریوش» در مجموع یک اثر متوسط است که با داشتن مؤلفههای خاص خود، نمیتواند عنوانی خاص یا فاخر را یدک بکشد، به این نکته اشاره کرد که این سریال میتواند مخاطب را با خود همراه کند، اما در مقایسه با آثار قبلی هادی حجازیفر، از جمله «پوست شیر»، به نظر میرسد که یک عقبگرد محسوب میشود.
وی همچنین در خصوص شخصیت «داریوش»، که هادی حجازیفر آن را بازی کرده است، گفت: شخصیت اصلی سریال بهخوبی طراحی شده بود، اما در برخی از قسمتها، بازیهای فرمی و تصنعی در سریال مشاهده میشود.
موسوی ادامه داد که «داریوش» بهطور کلی یک اثر جذاب و پرتعلیق است، ولی در مقایسه با آثار قبلی حجازیفر ضعیفتر به نظر میرسد.
بازیگران و شخصیتها در «داریوش»
کارشناس رسانه و فضای مجازی در ادامه به بازیهای شخصیتهای مختلف در سریال «داریوش» اشاره کرد. بهویژه بازی هادی حجازیفر در کنار نوهاش که در برخی صحنهها شیرین و دلنشین بود، ولی بهطور کلی بازیها بالانس مناسبی نداشتند. عباس جمشیدیفر که نقش «بهرام» را ایفا کرده بهعنوان بدمن فیلم بهنظر او بازی ضعیفی داشت. در عین حال نقش «کاظم» که توسط همین بازیگر ایفا شده، بسیار قابلتحسین بود.
وی همچنین از دیگر بازیگران مانند کیوان ساکت، ژیلا شاهی، سحر دولتشاهی و مهرداد صدیقیان یاد کرد و نقدهایی به بازیهای آنها ارائه داد.
در نهایت، موسوی به نقد نهایی خود از سریال «داریوش» پرداخت و اظهار کرد: سریال ضعیف نیست، اما بهطور کلی مشکل اصلی آن این است که به آثار موفق قبلی همچون «پوست شیر» نرسیده است. این سریال در مقایسه با آثار دیگر، بهویژه در لحظات تعلیق و خشونت، ضعفهایی دارد.
وی برای این سریال از پنج، دو و نیم و از ده، پنج یا شش نمره داد و گفت که اگرچه اثر افتضاحی نیست، اما نسبت به آثار دیگر ضعیفتر به نظر میآید.
موسوی در پایان تأکید کرد: هدف اصلی نقد، علاوه بر تحلیل دقیق آثار سینمایی، باید طرح مطالبات از مسئولین فرهنگی و سینمایی باشد. او با اشاره به صحبتهای یکی از مسئولان سینمایی که گفته بود "من ریلگذاری سینمای ایران را انجام میدهم"، پرسید: "کجای کار هستید؟
نظر شما