به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد، در مورد حق پدر بر فرزند در معارف دینی ما آمده است که حق پدر بر فرزند آن است که او را به نام صدا نزند و پیش روی او راه نرود، جلوتر از او ننشیند و در روایت دیگری از امیرالمؤمنین(ع) آمده است که حق پدر بر فرزند آن است که فرمان او را در همه امور (غیر از نافرمانی خداوند) اطاعت کند.

یکی از نعمت های خدا که گاهی قدر آن را نمی دانیم پدر است، پدری که حتی طبق روایات ما نگاه کردن با محبت به صورت او عبادت برای فرزند نوشته می شود، پس چقدر عبادت میتوانستیم بکنیم که نکردیم! پدری که در روایات دعای او برای فرزند جزو دعاهای مستجاب است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود:
اِیّاکُمْ وَ دَعوَهَ الوالِدِ فاِنَّها تُرْفَعُ فَوقَ السَّحابِ حَتّی یَنظُرَ اللّه ُ تَعالی اِلیها، فَیَقُولُ اللّه تعالی اِرْفَعُوها إلیَّ حَتّی أَستَجِیبَ لَهُ؛

از دعا (و نفرین) پدر بر حذر باشید زیرا که آن بالا می رود بالاتر از ابرها تا آن جا که خداوند بدان نظر می کند. پس خداوند می فرماید: آن را بالا آورید به سوی من تا آنکه آن را اجابت کنم.

پس باید از هر فرصتی برای شاد کردن و به دست آوردن رضایت پدرمان استفاده کنیم و بعد از او بخواهیم که برای ما دعا کند، این روزها با نزدیک شدن به ایام ولادت امیرالمؤمنین علیه السلام و روز پدر دوباره صحبت از پدر و تجلیل از پدران و هدیه گرفتن برای پدر ها مطرح می شود، در این میان می‌خواهیم جدا از مقوله هدیه و هدیه گرفتن چند جمله درباره انتظاراتی که یک پدر ایرانی می‌تواند از فرزندان خود داشته باشد صحبت کنیم.

در فضائل و مقامات جایگاه پدری زیاد سخن گفته شده است اما پدران ایرانی آن هم در دنیای امروز انتظارات چندانی از فرزندان خود ندارند جز آنکه در حقوق پدر بر فرزند، امام کاظم علیه السلام فرمود که وَلا یَستَسِبُّ لَهُ؛ یعنی برای او فحش نخرد و باعث نشود که مردم به پدر او فحاشی کنند و نفرین بفرستند که مصداق این موضوع در ذهن ها مشخص است که اگر فرزندی اهل آزار رساندن به دیگران باشد برای پدر و مادرش فحش و نفرین می خرد و این حداقل درخواست یک پدر می تواند از فرزندش باشد که اینگونه نباشد.

حداکثرش هم طرف مقابل این قضیه است که باز در احادیث ما آمده که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود با مرگ فرد دیگر پرونده عملش بسته میشود جز در مواردی خاص که یکی از این موارد این است:
أو وَلَدٍ صالِحٍ یَدعُو لَهُ

یعنی اینکه این پدر فرزندی داشته باشد که برای او دعا کند یا برای او دعا بخرد و موجب بشود که مردم بگویند خدا پدرت را بیامرزد و خدا پدرش را بیامرزد که چنین فرزندی تربیت کرد که آرزوی هر پدری است که چنین فرزندی داشته باشد که باعث شود بعد از او نامش را به نیکی ببرند و برای او دعا کنند که چنین فرزندی اصطلاحا صدقه جاریه و پرونده عملی مفتوح و موجب بالا رفتن مقام پدر در دنیایی است که افراد نیاز زیادی به این کار و این امتیاز دارند.

این نکات که جنبه تربیتی و اخلاقی دارد و نه جنبه مالی و اقتصادی خیلی میتواند مورد توجه پدرهای ایرانی باشد، پدری که از همه چیز خودش برای رشد و بالندگی فرزند گذشته است انتظار چندانی از فرزند خود ندارد مگر همین چیزها و خواسته هایی که رعایت آن میتواند هر پدری را خشنود کند و اینکه در نهایت این فرزند ناسپاس نباشد و حدود و حرمت های پدر و فرزندی را رعایت کند و در عمل و رفتار نشان بدهد که قدردان زحمات پدر خود در این سالیان می باشد.

از خداوند بزرگ می خواهیم که همه ما را انسان هایی اهل صفت زیبای سپاسگزاری قرار بدهد و مخصوصا در مورد پدر و مادر به ما کمک نماید که بتوانیم طوری عمل کنیم که وقتی خدای ناکرده این نعمت بزرگ را از دست دادیم حسرت نخوریم و در نهایت در پیشگاه الهی سربلند باشیم، ان شاءالله.

حجت الاسلام حسین ابراهیمی
مدیر روابط عمومی مدیریت ارتباطات و رسانه حوزه علمیه خراسان

انتهای پیام 313/49