خبرگزاری حوزه /حضرت آیت الله جوادی آملی در خصوص تلاوت قرآن و تخلق به اخلاق الهی و انس با قرآن آورده اند:
رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم در اهميّت تلاوت قرآن ميفرمايد: «نوّروا بيوتكم بتلاوة القرآن ولا تتخذوها قبوراً»[1] خانههاي خود را با تلاوت قرآن نوراني كنيد و خانهها را به صورت قبر و گورستان درنياوريد. كسي كه اهل قرآن نيست و به آن اُنس ندارد، مرده است و خانه او، گور اوست.
امام ششم(سلام الله عليه) فرمود: خانهاي كه قرآن در آن تلاوت شود نوراني است: «يتراءاهُ أهل السماء كما يتراءي أهل الأرض الكواكبَ الدّري في السماء»[2] يعني همان گونه كه اهل زمين از ستارگان آسمان نور ميگيرند و آن اجرام آسماني براي مردم زمين چشمگيرند، خانهاي كه در آن قرآن تلاوت ميشود، براي اهل آسمان‌ها چشمگير و درخشان است و آنها نيز از اين خانههاي نوراني كسب نور ميكنند.
*ادب تلاوت قرآن
اولين مرحله استفاده و بهرهمندي از قرآن كريم تلاوت آيات است كه در كنار آن بايد مضامين آنها را خوب فهميد و سپس بدان عمل كرد. بايد سعي كنيم تلاوت ما، شبيه تلاوت رسول اللهصلي الله عليه و آله و سلم باشد و مانند آن حضرت، عمق دل و جان خود را با قرآن پيوند زنيم؛ زيرا تمام رفتار و سنّت و سيرت ايشان، از جمله تلاوتشان براي جامعه اسلامي اسوه حسنهاي است كه بايد بدان اقتدا كرد. ﴿ولقد كان لكم في رسول الله أسوة حسنة﴾[3].
آغاز تلاوت بايد با استعاذه و پناهنده شدن به خداوند از شرّ وسوسه هاي شيطان باشد، چنان كه فرمود: ﴿فإذا قرأت القران فاستعذ بالله من الشيطان الرجيم﴾[4] و در هنگام تلاوت، وقتي به آيات رحمت ميرسيم، با معناي آن آشنا شده و محتواي آن را كه همان رحمت مخصوص است از خداي سبحان مسئلت كنيم و آنگاه كه به آيات عذاب ميرسيم از خداي سبحان، آمرزش، بخشايش و نجات طلب كنيم. چنين تلاوتي ميتواند گرد و غبار قلب تلاوت كننده را بزدايد.
با زبان و دهان آلوده نميتوان قرآن طاهر را تلاوت كرد، از اين رو لازم است پيش از تلاوت به تطهير و تنظيف جسمي و معنوي دهان و زبان بپردازيم. بايد با مسواك كردن و مانند آن، فضاي دهان را تميز و نظيف نمود و با استغفار، بوي بد گناهاني مانند غذاي حرام و سخنان ناشايسته را زدود. باطن گناه جز تعفّن و پليدينيست، به همين دليل دستور فرمودهاند: «تعطّروا بالاستغفار لاتفضحنّكمروائح الذنوب»[5] يعني با استغفار معطّر شويد كه بوي بد گناهان، شما را رسوا نكند.
اگر اهميّت و فضيلت تلاوت قرآن براي ما روشن شود و بدانيم كه قرآن سخن گفتن خداوند با ماست، و با طهارت باطن و اُنس با قرآن، لذّت تلاوت را بچشيم، هيچ گاه حاضر نميشويم بين خود و قرآن فاصله بيندازيم و هرگز از فيض عظيم آن، حدّاقلّ با تلاوت چند آیه در شبانهروز، محروم نميگرديم.
[1] ـ كافي، ج 2، ص 610.
[2] ـ همان.
[3] ـ سوره احزاب، آيه 21.
[4] ـ سوره نحل، آيه 98.
[5] ـ بحار، جلد93، ص278.
