به گزارش خبرگزاری «حوزه»، روز گذشته و به دعوت اداره کل رسانه معاونت تبلیغ و آموزش های کاربردی حوزه های علمیه ، نقد  سریال تلویزیونی  پرده نشین برگزارشد و طی آن  سید محمود رضوی (تهیه کننده)، شعیبی (کارگردان)، سید محمود رضوی(تهیه کننده)، مهدی شیرزاد (یکی از نویسندگان) حضور داشتند و پرسش طلاب در خصوص این سریال پاسخ گفتند.

بر اساس این گزارش، مهدی شیرزاد  در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه که چرا در این سریال فضای حوزوی از لحاظ اساتید و درس های مختلف دیده نشده بود گفت: ضرورت داستان چنین ایجاب می‌کرد زیرا برای پیش بردن داستان و تمرکز روی بحث اصلی نیاز به این قضیه بود. کلاس های مختلف مستلزم این بود که داستان طراحی شود و ممکن نبود که مواضع آن ها را در خلال داستان نادیده گرفت. و از طرفی اگر حساسیت های آنها را نشان نمی‌دادیم، عملی نبود از طرفی دیگر این مورد فنی است و عامه مردم برایشان سوال مطرح نمی شود.

کارگردان این سریال نیز گفت: اگر بخواهیم درگیر کار تخصصی شویم، جذابیت درام را از دست می دهد. مثلا اگر بخواهیم داستان یک مهندس پتروشیمی را مطرح کنیم، نیازی نیست که بخش های مختلف و تخصصی پتروشیمی را نشان دهیم  و به دلیل حجم قصه نمی شد به آن بپردازیم.

شعیبی علت حذف بخشی از داستان در رابطه با تمرین نماز میت را در همین راستا ارزیابی کرد.

وی در پاسخ به سوالی که شخصیت آقای مهدوی یک فردی بی نظم جلوه داده شده به طوری که حتی یک سخنرانی موثر هم ارایه نداد و  همچنین تصنعی بودن دیالوگ های بین طلاب بیان داشت: این اغراق تهیه کننده و بازی با شخصیت بود و در این فیلم بخش کمی از مخاطبین طلبه بودند و غالب عموم زندگی مردم را نشان می داد.

وی در پاسخ به سوال دیگری که «شهیدی» چند نقش داشت از جمله یک امام جمعه، رئیس حوزه، استاد اخلاق و . . . و از طرفی «شهیدی» و «مهدوی»، هر دو در فیلم های طنز بازی کرده‌اند. آیا شوخی و طنز، به معنای تقدس زدایی نیست؟ گفت: توانایی بازیگر مهم است  انعطاف بازی قوی بود، اگه بخواهیم معنا دیده بشود ، محبوبیت آنها باید دیده شود، من باید از توانایی آنها در بخش روحانیت استفاده کنم و امکانات خودم را در خدمت بگیرم

تهیه کننده در پایان اظهارداشت: دو شخصیت اصلی مهدوی و شهیدی را می توان گزاره هایی از شخصیت های دیگر دانست و برای هر کدام 50 نفر معادل خارجی پیدا کرد.