مهدی جان
همه آدینه‌ها دلتنگ تواند و لحظه ها بی قرار آن نگاه بارانی اند که مهربان بر کویر و دل های تشنه و منتظرمان بباری و لب های مان را به خنده دیدار منقش گردانی
اما این روزها هوای باریدن داریم؛ مهدی جان
اشک هایی به وسعت بیت الاحزان مادرت "زهرا"
فریاد هایی به گستردگی تاریخ؛
بار دگر باید برای غربت مبلغ دوستی« محمد مصطفی»(ص) با تمام توان گریه کرد، باید سر بر دیوار"بقیع" گذاشت و با فریاد های خاموش علی(ع) در چاه و گریه های نیلی فاطمه(س) و دردهای عمه ات. زینب کبری(س) همرا شویم و با طنین الله اکبر، چون بلال محمد(ص) بر بام کعبه، خواب فرش ابوجهل ها و ابولهب های زمانه را برهم زنیم.
هرگز] هرگز تاب نمی آوریم
دریای پر تلاطم اشک هایی را که برای محبوب ترین آفریده خدا "محمد امین(ص)" به خروش آمده
از خداوند منان می خواهیم در مصیبت توهین و اهانت به ساحت مقدس جد بزرگوارت محمد مصطفی(ص) همچنان تو را صبری شایسته عنایت فرماید.
دلمان را به روزهای پر امید آمدنت خشنود می‌کنیم و اشک‌های سراسیمه مان را روانه مدینة النبی(ص) کرده و فریاد می زنیم: "محمد(ص)" تو را بسیار دوست داریم.
پس ای صاحب امر و ولی عصر (عج) روزگار یتیم ما را تو خود پدری کن
مسعودی شیرازی
