ای تجلی حضور شوق!
اگر درکنار تنور نان پیرزن دهاتی حضور داری؛ سفرهی پر برکت هر مؤمنی جایگاه نان نام آوردهی شماست و شیعیان، نمک پروردگان آستان جانان شمایند.
میدانم در تب و تاب گرمای پرالتهاب روزمرهگی، گاهی نمک خورده نمکدان شکستهایم، اما باز نمکگیرمان کردهای و فردایمان را به خورشید وجود با برکتت گره زده‌ایم.
مهربانا،
در هنگامهی سوگواری مادر دین، سکوتمان را شکستهایم و بغضهای نترکیدهمان بعد از محرم تاکنون را در ایام حزن و اندوه مادر جار می‌زنیم،
مولای مهربانِ از نظر غایب؛
در نماز نیمهشبهایت شیعیان امیدوار به ظهورت را دعا کن، هرچند از خوشیومنی روزهایم فهمیدهام که به دعای عهدمان توجه فرموده‌ای
مهدی جان!
این روزها که داغدار مادر شیعه، زمزمهی زمزم و کوثر دین هستی؛ ما را در غم خود شریک بدان
پسر فاطمه!
ثانیه شمار زندگیمان و ضربان قلبمان را با عشقت تنظیم کردهایم و چشم به شفاعت مادر دوخته‌ایم. اگر گاهی ناخلف میشویم و خلف وعده میکنیم و نمکدان میشکنیم، ببخشید.
آقا جان! بیا و مهمترین حادثهی زندگیمان باش
دلگویه: مجتبی اشرافی
