مولای من، اندوه غیبت را با که گویم؛

خسته‌دلان منتظر را به وعده‌ی وصال امیدوار کن و یوسف‌گونه، رایحه خوش دیدار را برای روشنی چشم منتظران، به ارمغان آور که حقیقت انتظار را با هیچ چیز دیگر معامله نمی‌کنم.

ای شبیه‌ترین به رسول خاتم(ص) ای مرثیه‌سرای شب‌های غربت مدینه، دزدان اندیشه، صلیب‌‌ها برپاکرده‌اند و از مطامع دنیوی، گوساله‌ی سامری ساخته‌اند تا حواریون راست‌قامتت را به صلیب کشند.

غافل از آن‌که همواره در دل مشتاقان و منتظران حاضرید؛ حتی اگر به صلیب کشیده‌ شویم، حکایت شیرین انتظار همچنان باقی است و همچو حلاج بر سر دار، انتظار را از دل و جان گرامی می‌داریم.

دلگویه: مجتبی اشرافی