حوزه/ ابراهیم اصغری، تهیه کننده سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری «حوزه» درباره جایگاه مباحث دینی در سینما اظهار داشت: در میان همه کارهایی که در سال 1393 روی آنتن رفت موضوعات دینی پر رنگ نبود و متاسفانه موضوعات اجتماعی که عموماً نگاه تلخی به جامعه داشت، اساس فیلم‌ها را تشکیل می‌داد. هر چند در این میان فیلم هایی چون «شیار143» را باید جز آن دسته تولیداتی محسوب کرد که نگاهی اخلاق‌گرایانه دارند، ولی به هر حال می‌توان این گونه تولیدات را فقط بخشی از آثار دینی دانست.

 وی در پاسخ به این که کم کاری در بخش سینما دینی را باید به معنای دغدغه مند نبودن سینماگران توصیف کرد یا اینکه سیاست گذاری مدیران در این زمینه سبب به وجود آمدن چنین وضعیتی شده گفت: نمی توان ضعف‌های موجود در این عرصه را تنها به سینماگران ربط داد، نکته مهم این است که سیاست‌های پیش روی سینماگران، به نحوی نیست که سینماگران را برای ورود به این بخش اشتیاقی داشته باشد.

 این تهیه‌کننده اضافه کرد: یکی از نکته‌های مهم که حتما باید در سیاست‌های سینما مورد توجه قرار گیرد، مشارکت بخش‌ها و مراکز دینی با سینما است به ویژه حوزه‌های علمیه با کمک فکری و عملی خود قادرند نقش بسیار مهمی در این زمینه داشته باشند. این ارتباط هم تنها به نفع سینما نیست، بلکه حوزه‌های علمیه نیز می تواند استفاده خوبی از این همکاری ببرد، زیرا تاثیرگذاری که یک فیلم سینمایی می‌تواند داشته باشد، قابل مقایسه با سخنرانی‌ها نیست، بنابراین حوزه علمیه باید سینما را به عنوان یک ابزاری تبلیغاتی باور کرده و آن را بپذیرد.

 این تهیه‌کننده ادامه داد: همکاری سینما با حوزه علمیه می تواند، سینمای دینی را جذاب نماید، چون سینماگران در این حوزه از دانش لازم بی‌بهره هستند و معمولا به موضوعات دینی نگاهی سطحی دارند یا این‌که اگر می‌خواهند نگاهی غیر کلیشه‌ای به موضوعات داشته باشند دستخوش تحریف شوند، لذا همکاری آنها با حوزه‌ علمیه این اجازه را به آنها می‌دهد تا در این قبیل موضوعات عملکرد خوبی داشته باشند.

*یک پیشنهاد به مسئولان سینمایی

 اصغری در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد: توصیه ام به مسئولان سینمایی این است، شرایط را به نحوی فراهم آورند تا فیلم‌های دینی جدا از این‌که در جشنواره‌های موضوعی به نمایش در می‌آیند، در نمایش های عمومی هم حضوری پررنگ داشته باشند، همانند آن چه که در قبال فیلم «شیار 143» روی داد و دیدیم وقتی از فیلمی دینی حمایت می‌شود، مردم هم از آن استقبال می کنند. در کنار نمایش عمومی بحث تبلیغات هم برای بهتر شدن فیلم‌های دینی مهم است اتفاقی که متاسفانه درباره فیلم‌های دینی به خوبی رخ نمی‌دهد.

 وی یادآور شد: سینمای دینی ما نباید فقط مخاطب داخلی را مد نظر قرار دهد، بلکه بازار جهانی هم می‌تواند هدف بسیار خوبی برای آثار دینی باشد، به ویژه در کشورهای مسلمان حرف اول را بزند. این مسئله نیز تنها ادعا نیست، چون نمایش سریال‌هایی مانند «مختارنامه» در جهان اسلام نشان داد کارهای دینی تا چه حد می‌تواند در جذب مخاطب به موفقیت دست پیدا کند.

 اصغری در پایان افزود: امیدوارم مانند دهه شصت، دوباره سینمای ایران روزهایی را تجربه کند که در آن حضور و موفقیت فیلم‌های دینی حرف اول را می‌زند. در این شرایط است که هم سینما به لحاظ معنایی رشد قابل قبولی خواهد داشت، هم از نظر اقتصادی شاهد رشد کارهای مربوط به فیلم های دینی خواهیم بود.

گفت و گو : یوسف شعبانعلی