سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، چهارمین بخش از سلسله نوشتارهای مرجع عالیقدر آیت الله العظمی صافی درباره مهدویت را منتشر می کند.
طبق مدارك قطعي و احاديث متواتر، هنگامي كه دنيا گرفتار سخت ترين اضطرابات شود و آتش ظلم و بيدادگري در همه جا شعله ور گردد، امنيت و برادري از ميان نوع بشر رخت بربندد و زمامداران كشورها از ادارۀ امور و مبارزه با فساد عاجز شوند، جنگ و خونريزي و اختلاف، نسل بشر را تهديد به انقراض كند؛ و اختراعات مهيب و سلاح هاي مرگبار، به حد اعلا ترقي نمايد و صفات عالي انسان از جوامع بشري رخت بر بسته و مفاسد اخلاقي و اجتماعي جاي آن را بگيرد؛ ملل ضعيف و افراد ستمديده، از توسل به مجامع و مجالسي كه به نام حفظ حقوق ضعفا و رعايت ملل كوچك تشكيل داده مي شود، نتيجه نگيرند و خلاصه انواع جنايات و فحشا و منكرات رايج گردد؛ در اين موقع يك مصلح بزرگ الهي كه بشارت ظهور او با تمام مشخصات و خصوصيات داده شده قيام مي‌كند و دست به يك اصلاح عمومي در تمام عالم مي زند و به تمام اين بدبختي ها خاتمه مي دهد.
او از دودمان پيامبر اسلام و از نسل علي و فاطمه زهرا عليهم السّلام خواهد بود و به مقتضاي حديث معروف «يَمْلَأُ اْلأَرْضَ قِسْطاً وَعَدْلا كَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً» كه درباره او از طرق بي شماري روايت شده است؛ اين مصلح عالي مقام، جهان را در لواي يك حكومت حق و عدالت در خواهد آورد و نور اسلام را در همه شهرهاي بزرگ و كوچك و قراء و قصبات روشن گرداند.
در همه جا احكام آسماني قرآن اجرا شود، مقررات و قوانين الهي (كه از اغراض و منافع شخصي منزه است) بر همه حكومت كند و همه سازمان ها در راه رفاه و آسايش خلق و عمران و آبادي بكوشند و تكامل علمي و اخلاقي بشر با بهترين برنامه شروع شود و بالأخره از فرط بهبود و ترقي سطح زندگي، فقيري در تمام دنيا باقي نماند.
اين مطالب يك به يك مورد روايات مسلّم از طرق عامه و خاصه بوده كه تفصيل آن را در كتاب «منتخب‌الاثر» بيان كرده‌ايم.
ضمناً مراجعه به اين روايات ما را به اين پيش‌گويي عجيب و اعجاز آميز كه پيشوايان مذهب در چند قرن پيش فرموده اند، آشنا مي سازد و با حيرت مشاهده مي‌شود كه آنچه امروز به ظهور مي پيوندد، چه در تكامل صنعت و چه در انحطاط اخلاق، در اخبار آنان به عنوان علائم ظهور آمده است.
از جمله در قرآن كريم در آيات سورۀ توبه، سورۀ صف، و آيه ۱۰۵ سورۀ انبيا و آيه ۵۵ سورۀ نور وعده فرموده كه دين اسلام عالم‌گير خواهد شد و ظهور اين بزرگوار، اين وعده را تحقّق خواهد بخشيد.
در اخبار مسلّم قطعي شيعه و سنّي بشارت اين عيد بزرگ را پيامبر اسلام داده و فرموده است كه روزها تمام نشود و دنيا به انتها نرسد تا مهدي موعود ظهور نمايد و اگر بيش از يك روز از عمر عالم باقي نماند، خداوند آن روز را به قدري طولاني خواهد كرد كه اين مصلح بزرگ بيايد و جهان را از عدالت و فضيلت پر كند، همچنان كه از ظلم و جور پر شده باشد. اوصاف، كمالات، سجاياي اين بزرگوار و برنامه دعوت و تشكيل حكومت او، در أخبار بي شماري وارد است همان طور كه مشخصات او از ولادت و خصوصيات رفتارش در بين مردم و طول عمر او، علّت غيبت و وظايف مردم در زمان غيبت او نيز در اخبار آمده و موضوع بحث كتب فوق العاده زيادي از محققين و متتبّعين از هزار سال پيش به اين طرف قرار گرفته است؛ و اين مباحث به قدري توسعه يافته است كه براي هيچ متتبّعي احاطه بر آنها امكان پذير نيست.
نويسنده در كتاب «منتخب الاثر» در باره مسائل فوق بر روايات بسيار دست يافته و با آن كه در مقام استقصا نبوده اين موفقيت حاصل شده كه تواتر روايات اغلب موضوعات و عناويني را كه اشاره شده اثبات نموده است كه خوانندگان گرامي مي‌توانند با مراجعه به كتاب مذكور آن را بررسي فرمايند.
مقصود اين است بر هر كس كه در كتاب ها و جوامع حديث شيعه و سنّي تتبّع نمايد، معلوم مي‌شود كه كثرت احاديث راجع به حضرت ولي عصر أرواحنا فداه به حدي است كه در كمتر موضوعي از مباحث ديني تا اين حد روايت وارد شده است و به طور مسلّم ايمان و اعتقاد به ظهور حضرتش از ايمان به رسالت پيغمبر اسلام غير قابل تفكيك است.
حتي محدّثين بزرگ ـ از عامّه و خاصّه ـ قبل از ولادت آن حضرت اخبار مربوط به او را در كتب خود نقل نموده‌اند به طوري كه جاي هيچ اشتباهي براي مسلمانان باقي نمانده است.
تحولات جهان، شرايط زندگي بشر و تكامل مادّيات، تحقق اين بشارت بزرگ را حتي به كساني كه مسائل را از نظر علل و اسباب ظاهري مطالعه مي‌كنند، نويد مي‌دهد و ثابت مي‌كند كه بالأخره بايد مردم جهان به يك حكومت الهي پناهنده شوند.
بشري كه به اين همه قواي طبيعت دست يافته است و مدعي است ظرف مدتي كمتر از يك ساعت مي‌تواند موجودي در روي كره زمين زنده باقي نگذارد با توجه به اينكه از معنويّات و اخلاق روي گردانده و در راه ارضاي شهوات خود از هيچ كوششي فروگذار نمي‌كند و براي دست يافتن به مقاصد جاه طلبانه و سيطره بر ديگران به هر وسيله اي دست مي زند، آيا آرام مي نشيند و از جنگ پرهيز مي‌كند؟!.
آيا همين علل و موجبات سبب نمي شود كه بشر پس از يك سلسله انقلابات جهاني آن گاه كه از كوشش ها و تلاش هايش جز محو مدنيّت و اخلاق ثمري نديد، براي قبول يك حكومت عادل روحاني كه بر اساس ايمان به خدا و روز معاد تشكيل شود، آغوش خود را بگشايد.
ما و هر مسلماني در انتظار چنين روزي براي بشر هستيم و آينده را براي همه روشن و درخشان مي بينيم و با روحي سرشار از نشاط و اميد به وظايف خود مي پردازيم و جشن ميلاد اين آخرين نجات دهنده بشر را به جامعه بشر مخصوصاً به كساني كه از ظلمت مادّيات و از ظلم ستمگران و از ظلمات فساد و تباهي به جان آمده‌اند، تبريك مي‌گوييم.
