به گزارش خبرگزاری «حوزه»، شغل کشاورزی از جمله شغل های شریفی است که هم در آیات و هم در روایات به آن تأکید شده و سرزمین ایران نیز از حیث به عمل آوردن محصولات کشاورزی توان آن را دارد تا انواع متنوعی از محصولات را تولید کند.

در اهمیت این شغل مهم، قرآن به صورت کلی نسبت به محصولات کشاوری اشاره دارد اما در روایت خصوصاً این مسأله مورد تأکید قرار گرفته است:

قرآن می فرماید: «وَ هُوَ الَّذي أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ نَباتَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ فَأَخْرَجْنا مِنْهُ خَضِراً نُخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُتَراكِباً وَ مِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِها قِنْوانٌ دانِيَةٌ وَ جَنَّاتٍ مِنْ أَعْنابٍ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُشْتَبِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ انْظُرُوا إِلى‏ ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ يَنْعِهِ إِنَّ في‏ ذلِكُمْ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ» (انعام، 99)

او كسى است كه از آسمان، آبى نازل كرد، و به وسيله آن، گياهان گوناگون رويانديم؛ و از آن، ساقه ‏ها و شاخه ‏هاى سبز، خارج ساختيم؛ و از آنها دانه ‏هاى متراكم، و از شكوفه نخل، شكوفه ‏هايى با رشته‏ هاى باريك بيرون فرستاديم؛ و باغ هايى از انواع انگور و زيتون و انار، (گاه) شبيه به يكديگر، و(گاه) بى ‏شباهت! هنگامى كه ميوه مى دهد، به ميوه آن و طرز رسيدنش بنگريد كه در آن، نشانه‏ هايى(از عظمت خدا) براى افراد باايمان است.

در روایات نیز دو روایت دربارۀ اهمیت شغل کشاورزی ارائه می گردد:

امام صادق علیه السلام می فرماید: الزَّارِعُونَ كُنُوزُ الْأَنَامِ يَزْرَعُونَ طَيِّباً أَخْرَجَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَحْسَنُ النَّاسِ مَقَاماً وَ أَقْرَبُهُمْ مَنْزِلَةً يُدْعَوْنَ الْمُبَارَكِينَ. (الكافي، ج‏5، ص: 261)

كشاورزان، گنج هاى مردم هستند. آنان بذرهاى پاكيزه و حلالى را كه خداوند عزّ و جلّ آفريده است، مى كارند. آنان در روز قيامت از همه مردم مقامى نيكوتر و منزلتى مقرّب تر دارند و به نام «مبارکین» (با بركت ها) خوانده مى شوند.

هارون واسطی نقل می کند که از امام صادق علیه السلام دربارۀ «فلاحین» پرسیدم. حضرت فرمود: هُمُ الزَّارِعُونَ كُنُوزُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ مَا فِي الْأَعْمَالِ شَيْ‏ءٌ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنَ الزِّرَاعَةِ وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلَّا زَارِعاً إِلَّا إِدْرِيسَ (ع) فَإِنَّهُ كَانَ خَيَّاطاً. (تهذيب الأحكام، ج‏6، ص: 384)

آنان كِشت كنندگان (کشاورزان)، گنج هاى خدا در زمينش هستند؛ و نزد خدا كارى دوست داشتنى تر از كشاورزى نيست؛ و خداوند هيچ پيامبرى را برنينگيخت جز آن كه كشاورز بود، مگر حضرت ادريس عليه السلام كه خيّاط بود.

چند سالی است که مقام معظم رهبری از اقتصاد مقاومتی سخن به میان آورده اند و نسبت به این مسأله دستورات و راهنمایی هایی را بیان کرده اند که تکرار چندین باره این مسأله از سوی ایشان، نشان از درست اجرانشدن این موضوع می دهد.

یکی از محرّک های اصلی اقتصاد مقاومتی به طور عام، تولیدکنندگان و به طور خاص، کشاورزان هستند. بی شک کشاورزان در هر نوع تولیدات کشاورزیِ خود، چرخۀ اقتصاد مقاومتی را به حرکت درآورده و با این امر، کشور را از واردات محصولات کشاورزی خارجی بی نیاز می کنند.

در کشور ما به دلیل نبود کامل سیستم نظام مند در امر حمایت از کشاورزان و یا درست اجرا نشدن همان قوانین حمایتی، این قشر زحمتکش با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند.

در کشورهای پیشرفته حمایت از قشر تولیدکننده و به خصوص، کشاورزان و قطع دست واسطه ها و به حداقل رساندن آن، هم از افزایش حُبابی قیمت محصولات جلوگیری کرده و هم سود اصلی محصولات کشاورزی به کشاورز رسیده است.

اما در کشور ما، وجود واسطه های متعدد که حتی برخی از آن ها هیچ وقت کالای کشاورزی را هم به چشم نمی بینند و فقط با یک تلفن یا راه های دیگر معامله می کنند، بلای جان کشاورزان و مصرف کنندگان شده اند. این امر نیازمند ساماندهی جدّی و فی الفور است تا بیش از این، بازار محصولات کشاورزی در التهاب این افراد سودجو دچار تشویش نگردد.

البته لازم به ذکر است که وجود واسطه، بین تولیدکننده و مصرف کننده، معقول و منطقی بوده اما سخن ما دربارۀ  واسطه های متعدد و بی فایده ای است که فقط در این آشفته بازار در پی سودجویی و فشار بر قشر مصرف کننده هستند.

* لزوم برخورداری از بیمه بازنشستگی کشاورزان

به راستی کشاورزان در کجای اقتصاد مقاومتی قرار دارند؟ آیا این مطالبۀ زیادی است که کشاورزان بعد از 50 یا 60 سال کشاورزی از مستمری و بازنشستگی برخوردار باشند تا در دوران پیری و از کارافتادگی دست شان به سوی فرزندان خَلَف و ناخلف دراز نشود.

آیا حق کشاورزان که اکثراً در روستاها زندگی می کنند بیمه روستایی است که با بی مهری برخی پزشکان در قبول کردن آن مواجه می شوند.

اگر چه بیمه ای برای کشاورزان تدارک دیده اند اما این بیمه، بیمه عمر بوده و سالیانه و به صورت رشد پلکانی باید پرداخت کنند که این مسأله هم با اقبال کشاورزان روبرو نشده است.

آیا کارمندی که در طول خدمت خود، هم از حقوق ماهیانه، هم پاداش آخر سال و هم پاداش آخر خدمت برخوردار است، بیشتر به اقتصاد مقاومتی کمک می کند یا کشاورزان که از دوران کودکی در زمین های زراعی به تولید و خودکفایی کشور کمک می کنند؟.

بنده خود فرزند کشاورز بوده و از نزدیک مشکلات عدیده کشاورزان به خصوص در دوران پیری و از کارافتادگی را به چشم دیده ام که چگونه این افراد زحمتکش در دوران بعد از 50 سالگی در تأمین معیشت خود دچار سختی هستند.