فیلم سینمایی «او» ساخته اصغر یوسفی نژاد، کاری جسورانه است که در روز اول جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد. این فیلم که با زبان آذری ساخته شده با زیرنویس فارسی برای تماشاگران سالن میلاد پخش شد، شاید سالن جمعیتی در خود نداشت، اما باز هم فیلم توانست رضایت کسانی که در سالن حضور داشتند را جلب کند. فیلم سینمایی نشان داد کارگردان به خوبی با دغدغه های مردم و فرهنگش آشناست و به واسطه این فیلم، خواسته بخشی از داشته های قومیت خود را تصویر بکشد.
*نگاه او به اصلاح و روش های اصلاح
به هر حال ساخت چنین فیلم هایی که مخاطب خاص خود را دارد، در همه جای دنیا باب است که با حمایت دولت ساخته می شود تا به نوعی فرهنگ و اصالت های توده وسیعی از مردم را مد نظر قرار دهد. درباره نگاه به باورهای قومی که به نوعی با داشته های مذهبی پیوند خورده هم باید گفت فیلم در برخی جاها برخی از سنت های اشتباه را نقد می کند، اما این نکته را هم متذکر می شود که راه اصلاح باورهای اشتباه، تخطئه کردن آنها نیست، بلکه می بایست آنها را اصلاح کرد.
*حضور روحانیون در کنار مردم از گذشته های دور
سکانس های جالب در این فیلم، نقش آفرینی روحانی جوانی است که در کنار خانواده قرار دارد و به نوعی این نکته را به ما گوشزد می کند این قشر از گذشته های شب های دور با مشکلات مردم درگیر بوده اند و تا حد توان خود نیز برای رفع آن کوشیده اند، البته خوب در آمدن این نقش به مدد شخصیت پردازی کارگردان حاصل شده، هرچند فیلمساز در دیگر نقش ها نیز توانایی خود را به رخ کشیده است. مطلب دیگری که دوست دارم حتما به آن اشاره کنم بازهای خوب این فیلم است که بسیار واقعی و ملموس هستند به ویژه داشتن زبان ترکی به شدت بر باورپذیری کار کمک کرده است.
پرداختن به نقش های مذهبی در کسوت روحانیت، علاوه بر اینکه مخاطبین زیادی را با این بخش از جامعه آشنا می سازد، می تواند به نوعی حمایت کننده جنبه دینی ، فرهنگی و هنجاری فیلم نیز باشد. به عبارت دیگر حضور روحانیون در کنار مردم و همراه شدن برای رفع مشکلات آنها از نکات مثبت فیلم « او » است.
این فیلم در بخش هنر و تجربه به نمایش در آمده و مطمئنا اکرانی محدود نیز خواهد داشت، اما به تهیه کننده کار پیشنهاد می کنم به پخش استانی این فیلم توجه داشته باشد. چون مطمئناً اگر فیلم از تبلیغات خوبی بهره برد، در استانهای آذری زبان می تواند موفق باشد، البته در تهران نیز آذری زبانها به وفور وجود دارند، برای همین به روی این مهم نیز می بایست دقت نظر داشت.
در انتها باید فیلم «او» را کاری آبرومند توصیف کرد که در این سیر چرخه اکران، تنها با دغدغه به تصویر کشیدن ارزش های ملی و دینی، بخش زیادی از این مردم خصوصاً آذری زبان های کشورمان تولید شده و انصافاً هم در انجام این کار موفق بوده است.
