چهارشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۰:۴۳
قصور و تقصیرهای ما در جهانی‌ سازی انقلاب!

حوزه/ در سال ‌های اخیر، مقام معظم رهبری در فرازهای وافری از فرمایشات خود بر ارائه «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» تأکید داشته و رأساً به برگزاری نشست ‌هایی با حضور کارشناسان و صاحب ‌نظران پرداخته و این موضوع را مورد بررسی قرار داده ‌اند.

آمیزه ‌ای از آموزه ‌های دینی و انگیزه ‌های اجتماعی، خیل عظیم مردم را به خیابان ‌ها آورد که ره آورد آن، انقلابی تاریخ‌ ساز شد؛ و اینک پس ‌از گذشت نزدیک به 4 دهه از پیروزی آن، دنیا با پدیده ‌ای پایدار در عرصه بین ‌المللی مواجه است که در حوزه ‌های گوناگون، مکتب، سبک و ادبیاتی ارائه نموده که نشان از یک تمدن اصیل، آسمانی و دانش ‌‌بنیان دارد.

شاید در روزهای آغازین انقلاب، آسیب ‌های اجتماعی و اقتصادی... دست‌ آویزی بود برای حرکت رهبران و رهروان، اما به متن سخنان و پیام‌ های امام خمینی‌ (قدس ‌سره) به ‌عنوان زعیم عالی ‌قدر این نهضت که نگاه می‌ کنیم، معرفی اسلام به ‌عنوان دینی مترقی، اسلامی ‌سازی کشور و اداره آن بر اساس قوانین متقن دینی، شاه‌بیت عزل‌ های انقلابی آن احیاگر اسلام در عصر کنونی است.

اگر در قاب یک نگاه، وضعیت فاجعه‌ آمیز فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی جهان و نیز اوج و بلندای معارف تمدن‌ ساز آسمانی اسلام را در کنار هم ببینیم، شدت نیازمندی کشورهای مختلف دنیا به قوانین الهی، خود را نشان می ‌دهد. امروز که به گذشته می ‌نگریم، می ‌یابیم که علت اصلی چالش ‌هایی همچون جنگ، تهاجم فرهنگی، تحریم‌ های اقتصادی، بایکوت بین ‌المللی، هجمه ‌های سیاسی، دشمن ‌سازی کشورهای اسلامی و... این بوده که با اشتغال ‌سازی طراحی ‌شده، ما را از هدف راهبردی انقلاب که ارائه الگوی تمدن‌ اسلامی به جهانیان است، بازدارند و تا حدی به این هدف شوم خود رسیدند.

شاید در این راه ما نیز با غفلت خود و کوتاه کردن نگاه از دوردست ‌ها و اهتمام افزون از نیاز به مسایل خُرد کشور و گاه خود دشمن ‌بینی که رهبر مکرّم انقلاب بارها بر پرهیز از آن تأکید نمودند، به دشمنان ‌مان کمک کرده‌ و این ‌گونه از تدوین و ارائه الگوی تمدن نوین ‌اسلامی به جهانیان در همه ساحت ‌ها زندگی‌ انسان بازمانده ‌ایم.

گرچه در افق ملی به دلیل بروز برخی چالش‌ ها، هنوز نتوانسته ‌ایم به ‌گونه ‌ای شایسته، اجرا جامع قوانین و ضوابط دینی را شاهد باشیم، اما با تأمل و توجه به حجم سنگین مشکلاتی که برای ما ایجاد گردیده، گام ‌های گرانی نیز برداشته شده و بسیاری از عرصه ‌ها گواه گویای این توفیقات است.

اینک در آستانه سی ‌وهشتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، شایسته است با بازاندیشی‌ روزشمار این نهضت عظیم جهانی با رویکرد دینی که ایران تنها نقطه عزیمت آن بود نه محدوده جغرافیایی و بوم و بر انقلاب، کاستی ‌ها و کوتاهی ‌های ‌مان را نسبت به هدف راهبردی امام‌ (قدس ‌سره) ارزیابی کنیم؛ آن ‌گاه خواهیم دید و دانست که در جهانی ‌سازی انقلاب و تمدن نوین اسلامی به دنیا، قصور یا تقصیری گران‌ بار داشته ‌ایم.

در سال ‌های اخیر، مقام معظم رهبری در فرازهای وافری از فرمایشات خود بر ارائه «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» تأکید داشته و رأساً به برگزاری نشست ‌هایی با حضور کارشناسان و صاحب ‌نظران پرداخته و این موضوع را مورد بررسی قرار داده ‌اند، اما آن‌چه در این میان قابل پرداخت و پرسش می ‌باشد، این است که حوزه ‌های علمیه به ‌عنوان خاستگاه اصلی این شجر طیبه، برای تدوین و ارائه سند تمدن نوین اسلامی به جهان و ترویج آن در عصر غیبت مولایمان حضرت ولی ‌عصر‌ (عجل ‌الله ‌تعالی ‌فرجه ‌الشریف) که وظایف سنگینی بر دوش ما نهاده شده، چه گام ‌هایی برداشته و برمی ‌دارد؟

یاران گرامی؛ نگاه امام‌ (قدس ‌سره) به‌ ماست که چه کردیم و چه می‌ کنیم!

حسن مولایی

 

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha