آیات نورانی قرآن و روایات مأثور اسلامی را که از نظر می‌گذرانیم، مضامین حکیمانه پرتکراری را می‌بینیم که توصیه اکید به نزدیکی دل‌ها، اتحاد و همراهی می‌نمایند؛ و این تأکید و تکرار، نشان از نیازمندی هماره مسلمانان به همدلی و همگامی دارد.
جار و جنجال‌های جریان‌های سیاسی در سال‌های اخیر، فضای جامعه را به‌گونه‌ای رقم زد که بسیاری از قرابت‌ها غرابت دیده شود؛ و این همان چیزی است که آموزه‌های اخلاقی و اجتماعی دینی آن‌را نمی‌پسندد و صواب نمی‌داند، بلکه برخلاف آن ارشاد می‌فرماید.
ارتحال اندوه‌بار یار دیرین امام خمینی قدس‌سره و مقام معظم رهبری دامت‌برکاته، آیةالله هاشمی رفسنجانی در این هفته، محافل سیاسی و اجتماعی و عرصه‌های رسانه‌ای کشور را تحت‌الشعاع خود قرار داد و پیام بلند و پربار رهبر گران‌قدر انقلاب، یاران و دلسوزان نظام را به نگاهی دوباره به نوع تعاملات خودمانی اصحاب انقلاب واداشت.
فرازهای فرمایشات رهبر فرزانه انقلاب، پس‌از فراز و فرودهای 6 دهه انس و همراهی، برای نسل نو و اهل بینش و اندیشه سیاسی که شدت آلودگی‌های رسانه‌ای را دیده‌اند، نکته‌های وافری را در خود جای داده بود.
تصریح به 59 سال همدلی و همگامی، همسنگری، هم‌فکری و همرزمی درازمدت، توصیف آن فقید سعید به داشتن هوش وافر و صمیمیت کم‌نظیر و تکیه‌گاه بودن ایشان برای رهبر مکرم انقلاب، تنها گوشه‌هایی از مطالبی است که زعیم معظم نظام مقدس اسلامی در نکوداشت شخصیت عالمی ابراز نمودند که اکثر مسئولیت‌های بزرگ کشور هم‌چون ریاست مجلس شورای اسلامی، جانشینی فرماندهی کل قوا و فرماندهی دفاع مقدس، ریاست جمهوری، ریاست مجلس خبرگان، ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و... را بر عهده داشته است.
از نکات تاریخی این پیام ماندگار، جمله درس‌آموز رهبر معزز انقلاب بود که تصریح کردند: «با فقدان هاشمی این‌جانب هیچ شخصیت دیگری را نمی‌شناسم که تجربه‌ای مشترک و چنین درازمدت با او داشته باشم«.
آن‌چه سرآمد نکات مندرج در این سوگ‌نوشت است، تجمیع بین بیان جلوه‌های شگفت شخصیتی از سویی و اظهار تفاوت نظر و اجتهاد در مسایل گوناگون کشور از سوی دیگر می‌باشد و این‌گونه است که فقدان این اندیشمند دینی، سیاسی و اجتماعی، برای همدل و همگام 60 ساله‌اش، سخت و جانکاه می‌گردد.
اینک که آن یار رحیل انقلاب و نظام اسلامی در میان ما نیست و مواضع رهبر مکرم و مراجع معظم دامت‌برکاتهم پیش‌روی ماست و نامهربانی‌های رسانه‌ای پیشین، پشت سر ما، بیاییم با تدبر در محبت و مودت نکته‌آموز قریب 60 ساله این دو رفیق، یار و همراه که علی‌رغم تفاوت‌ها و اختلافات نظری، انس، صمیمیت و عشق خود را به یکدیگر تا پایان پاس‌داشتند، سرمایه‌های گران‌بهای انقلاب را پاس داریم، تا بیش‌از پیش، از پشیمانی‌های پس‌از غم فراق یاران، پیش‌گیری نماییم.
حسن مولایی
