آیت الله محمد حسین احمدی فقیه یزدی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» ضمن گرامیداشت سالروز ارتحال آیت الله العظمی بروجردی ابراز داشت: ایشان در زمان حیات نورانی خویش به ویژه مرجعیت شیعه و زعامت مسلم حوزه های علمیه، منشا آثار و برکات بسیاری شدند که شاید قلم در وصف همه آن ها ناتوان باشد.
وی افزود: یکی از ویژگی های بارز ایشان در مسایل علمی اعم از فقه و اصول و دیگر علوم دینی و حوزوی حتی فلسفه ، تسلط بالای ایشان به مباحث مختلف دینی است به خصوص احاطه علمی این بزرگوار به احادیث و روش پیدا کردن مسایل درایت و حدیث که ایشان به معنای واقعی در این بخش ها مبتکر بودند و در ضمن در حیطه علم رجال نیز از تسلط فوق العاده ای برخوردار بودند.
این استاد حوزه ادامه داد: در عرصه مسایل بین الملل نیز مرحوم آیت الله بروجردی همواره به دنبال تقویت اتحاد در میان همه فرقه های اسلامی و حفظ و ارتقای عزت مسلمین در درجه اول بودند و همین فکر و ایده و نگرش هم باعث شد که وقتی ایشان به شیخ شلتوت درباره لزوم وحدت فرقه های اسلامی نامه می نویسد و از او می خواهد که شما هم فرقه شیعه اثنی عشری را مثل فرقه های چهارگانه اهل سنت، مورد احترام قرار داده و دستور بدهید که جلوی برخوردهای نامناسب با شیعیان در مکه و مدینه گرفته شود.
وی اضافه کرد: در مقابل شیخ شلتوت نیز آن برخورد بسیار جالب و محترمانه را با نمایندگان مرحوم آقای بروجردی به عمل می آورد به طوری که وقتی نمایندگان زعیم شیعه به شیخ الازهر وارد می شوند، ایشان گویا مریض احوال بوده ، اما با این وجود به کمک اطرافیان بر می خیزد و نامه آیت الله بروجردی را می بوسد و بالای سر می گذارد و بعد در جواب، دستور به انجام می دهد.
وی بیان داشت: به لطف الهی با وجود آن که 56 سال از رحلت آن مرجع و عالم فرزانه می گذرد، امروز شاهد آن هستیم که هنوز آن عظمت و افتخار حوزه های علمیه شیعی اعم از قم و نجف و دیگر نقاط حفظ شده و عالمان و بزرگان اهل سنت عموماً احترام ویژه ای برای این مراکز علمی قائل هستند.
آیت الله احمدی فقیه یزدی خاطرنشان کرد: بی شک یکی از برکات بسیار مهم آیت الله بروجردی، همین انقلاب اسلامی ایران بود که به دست یکی از بهترین شاگردان ایشان یعنی حضرت امام خمینی (ره) رهبری شد و در سال 57 به یاری الهی به پیروزی رسید.
وی افزود: مرحوم آیت الله خوانساری می فرمود که آیت الله بروجردی، جامع همه شرایط مرجعیت بوده اند و الهامات غیبیه به کمک ایشان می آمده تا در بحث زعامت و مرجعیت مسلم شیعه با توفیقات فراوانی همراه باشند.