یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳ |۲۲ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 24, 2024
تصاویر/ افتتاح نمایشگاه عکس مکاشفه و تماشا

حوزه/ مدیر موزه فرهنگ لوگانو سوئیس گفت: انتقال پیام‌های سیاسی و فرهنگی با اهداف مشخص مهم‌ترین ویژگی و شاخصه عکاسی است که به‌نوبه خود کاوش‌های موجود در نفس انسان‌ها را نیز به تصویر می‌کشد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه»، نشست تخصصی علمی هنری" عکاسی به‌منزله ابزاری برای یادگیری و ارتباط" هانس گئورگ برگر هنرمند عکاس و پژوهشگر ادیان از آلمان و پروفسور فرانچسکوپائولوکامپیونه مدیر موزه فرهنگ لوگانو سوئیس به همت مرکز فرهنگی هنری و در سالن همایش‌های غدیر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم  برگزار شد.

در این نشست تخصصی، دکتر فرانچسکوپائولوکامپیونه گفت: عکاسی برخلاف نقاشی و دیگر فرم‌های هنرهای تجسمی، ماده‌ای را تولید می‌کند که همیشه منطبق با واقعیت می‌تواند نباشد، همچنین از دست دادن ارزش شناسایی شدن ازجمله ویژگی‌های عکاسی است که می‌تواند در نقاشی  نقش ایفا کند همچنین عمل عکاس انتخاب  عمیق جنبه‌های واقعیت‌های ملموس برای  به کار گذاشتن واقعیت‌های موجود بوده  که همگرایی ضروری است مهم‌ترین شرط آن است.

مدیر موزه لوگانو سوئیس تصریح کرد:انتخاب تفسیری عکاس خواه آگاهانه می‌خواهد باشد  یا ناآگاهانه در عکاسی متصور می‌شود، همچنین اگر عکاس نتواند احساس همدلی با سیاق‌های مجازی پیدا کند نمی‌تواند با واقعیت‌های مادی آن امور پیدا کند که حقایق تاریخی و فرهنگی را در برگرفته است.

وی عنوان کرد: ارزش‌های ذهنی به‌صورت جمعی می‌تواند از ویژگی‌های جهانی یا یک ویژگی خاص برخوردار باشد  و در حالت جهانی مهارت‌های تفسیری عکاس می‌تواند مستقل از شرایط فرهنگی باشد که بعدی از مفهوم سرشت فلسفی پریده زیباشناختی یا سبکی است.

فرانچسکوپائولوکامپیونه تصریح کرد: کلید قرائت مهم در سبک ویژگی خاص تعریف سبک انسان‌شناختی در رابطه با این سبک خاص است که به جهان‌بینی خاص آن عکاس از جهان و تصویر واقعیت فرهنگی به تصویر کشیده شده است که به‌صورت نظام بند با یکدیگر ارتباط دارد.

وی عنوان کرد: عکاس و پدیده‌ای که مورد عکاسی قرار می‌گیرد ممکن است به فرهنگ‌های مختلف تعلق داشته باشد که الگوی تعاملی ترکیب‌پذیری را شامل می‌شود که شامل انتقال از پدیده از فرهنگ خود به مخاطبین بافرهنگ‌های متفاوت، انتقال جنبه‌های فرهنگی خاص عکاس به فرهنگ‌های دیگر، انتقال فرهنگ خارجی به مخاطبان فرهنگ خودی نیز از ویژگی‌های این تعامل فرهنگی است.

این استاد عکاسی اضافه کرد: عکاس اسنادی از فرهنگ بیگانه برای جمعیتی فراهم می‌آورد که می‌خواهد آن‌ها را به مردمی از یک فرهنگ دیگر به نمایش گذارد که می‌تواند شامل انگیزه‌های مختلف باشد همچنین سند برداری تصویری از یک فرهنگ بیگانه برای مردمی است که متعلق به فرهنگ خود عکاس نیست.

وی خاطرنشان کرد: اگر عکاس واقعیت‌های عکاسی گرفته‌شده صرفاً به یک فرهنگ تعلق داشته باشد در یک حلقه محدود باقی می‌ماند و جنبه ارتباط داشتن با فضای شناختی را از دست می‌دهد.

مدیر موزه لوگانو سوئیس ابراز کرد: وقتی عکس و عکاس به یک جامعه تعلق دارد تفاوتی بین جهان ایدئولوژی بین کاربر و عکاسی به حداقل ممکن می‌رسد و واقعیت‌ها و ارزش‌ها فرهنگی می‌تواند به‌صورت یک نفوذ کلی برای جامعه شکل گیرد.

دکتر فرانچسکوپائولوکامپیونه اضافه کرد: امروزه عکاسان اروپایی و آمریکایی عکسی را می‌گیرند که از یک پدیده دیگری متعلق به جوامع دیگر است که به‌شدت موردتوجه افراد جامعه خود قرار می‌گیرد درحالی‌که تفسیر چنین عکاس‌هایی بر اساس تأثیرگذاری بر روی مخاطبان بوده است.

وی ادامه داد: از یک دیدگاه فرهنگی و اخلاقی بر شواهد تفسیر ناپذیر، هنرمند باید از پدیده‌ای که عکس گرفته است بر اساس جهان‌بینی خود از دنیا عرضه کند تا ارزش‌های فرهنگی خود را منتقل کند.

دکتر فرانچسکوپائولوکامپیونه تصریح کرد: انتقال پیام‌های سیاسی و فرهنگی با اهداف مشخص مهم‌ترین ویژگی و شاخصه عکاسی است که به‌نوبه خود کاوش‌های موجود در نفس انسان‌ها را نیز به تصویر می‌کشد.

وی ابراز کرد: صادق بودن نسبت به واقعیت‌های زندگی از ویژگی‌های مهم عکاسی است که می‌تواند آن‌ها را به واقعیت‌های فرهنگی دیگر ملل و اقوام منتقل سازد  .

دکتر فرانچسکوپائولوکامپیونه تأکید کرد: تعریف کردن میان عوامل مردم شناختی و موضوع و انگیزه مورد عکاسی گرفته‌شده رابطه بین عکاسی علمی و فرهنگی را شکل داده است که در پرتو نتایج ده‌ساله نیز به نظر می‌رسد پدیده به‌صورت نوستالژی و خاطره گویی خاصی ایجاد می‌شود که ممکن است ابتدائا خود را نشان ندهد.

دکتر گنجی از اساتید عکاسی  نیز در ادامه این نشست تخصصی تأکید کرد:عکاسی در دنیای غرب زمانی به‌صورت جدی شروع می‌شود که نگاه کانتی در جهان غرب سیطره داشته است.

وی گفت: سؤال اساسی این است که مخاطب تا چه اندازه به تفاهم فرهنگی در رابطه با مشاهده یک عکس ممکن است  برسد همچنین نقش و دیدگاه عکاس نیز باید مشخص شود چراکه عکاس آینه حقیقت نیست.

گنجی افزود: باید مشخص شود که مخاطب تا چه اندازه می‌تواند به‌عکس گرفته‌شده اعتماد کند، چراکه عکس‌ها به‌نوبه خود می‌تواند عاملی برای وارونه نشان دادن واقعیت باشد.

وی ادامه داد: عکس امکان گفت‌وگو را ایجاد می‌کند، اما امکان تفاسیر مختلف را نیز ایجاد می‌کند که باید به‌درستی تبیین و شناسایی شود.

هانس گئورگ برگر نیز در ادامه این نشست تصریح کرد: در تاریخ عکاسی صحنه‌هایی بوده که عکاس به انتخاب درست آن‌ها را به‌درستی ثبت و انتقال داده است که والتر باست از جمله این عکاسان است که مفاهیم زیادی را منتقل و تاثیرات عمیق نیز در مبادلات فرهنگی و اجتماعی گذاشته است.

وی تاکید کرد: واقعیت محض در عکاسی وجود ندارد و عکاس می‌تواند همیشه دروغ بگوید اما در حافظه تاریخی همان چیزی باقی می‌ماند که عکاس آن را ثبت کرده است همچنین به ارتباطات و ابزارآلات امروزی  ضریب این قبیل تأثیر گذاری‌ها بسیار بیشتر می‌شود.

هانس گئورک برگر هنرمند عکاس و پزوهشگر ادیان گفت: نباید به اولین دریافت‌های که از یک مشاهده می‌شود اعتماد کرد بلکه باید تلاش کرد تا به معنای درونی عکس دست یافت.

وی عنوان کرد: در عکاسی عنصر یادگیری بسیار مهم است و معتقد هستم که باید مخاطب در مشاهده عکس امور جدیدی را یاد گیرد همچنین امروزه هم باید در عکاسی علی رغم پیشرفت‌های زیاد باید به فکر انتقال مفاهیم و جایگاه انتقالی عکاسی باشیم.

هانس گئورک برگراضافه کرد: باید به تفکر کردن و تأمل کردن در عکاسی پرداخت تا عکس‌ها به پلی برای فرهنگ‌های مختلف تبدیل شود.

انتهای پیام/

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha