سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ |۱۷ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 19, 2024
آیت‌الله محسن فقیهی

حوزه/ عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: افرادی که می گویند فعلا بگذارید خوش باشیم و روحیه ای استکباری دارند هیچگاه قلوبشان خاشع نخواهد شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، آیت الله محسن فقیهی در جلسه تفسیر قرآن که امروز در مسجد سلماسی قم برگزار شد، به تفسیر آیه شریفه « الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ پرداخت.

علامت خاشعین

استاد حوزه علمیه قم در ابتدا با اشاره به نکاتی از جلسه تفسیر روز گذشته بیان داشت: تمسک جستن به نماز و صبر برای غیر خاشعین سنگین و سخت است. اما انسانهای خاشع چه کسانی هستند؟ چه کسانی با خداوند ارتباط دارند در حالی که قلوبشان خاشع است؟ علامت خشوع الهی این است که هر کس ببیند در مورد معاد چه فکری می کند. آنهایی که معاد را قبول ندارند قلوبشان خاشع نیست. طبق این آیه شریفه خاشعین کسانی اند که یقین دارند (یا احتمال قوی می دهند) که با پروردگارشان ملاقات می کنند.

اعتقاد به قیامت نشانه خشوع

عضو جامعه مدرسین در ادامه اظهار داشت: افرادی که می گویند فعلا بگذارید خوش باشیم و روحیه ای استکباری دارند هیچگاه قلوبشان خاشع نخواهد شد. هر کسی باید به گنجینه دل خود رجوع کند و ببیند اعتقادش به قیامت و چگونه است. اگر اعتقادش را عمیق یافت بداند که مصداق خاشعین است وگرنه باید فکری به حال خود کند.

حقیقت اعمال

آیت الله فقیهی در ادامه با اشاره به حقیقت اعمال گفت: اگر ظرف آبی را در مقابل ما بگذارند و ما یقین داشته باشیم که آن ظرف حاوی زهر است هرگز فکر خوردن آب درون ظرف را هم نمی کنیم. حتی اگر احتمال دهیم که زهر در ظرف وجود دارد، بازهم لب به آن نخواهیم زد. اگر نسبت به گناهان اصرار داریم بدانیم که باور و اعتقادمان نسبت به قیامت دارای مشکل است.

حق الناس، گناهی نا بخشودنی

این استاد حوزه علمیه افزود: در بین گناهان باید توجه ویژه ای به حق الناس داشت. غیبت و تهمت از گناهان کبیره هستند. شایعه پراکنی هم همینطور، حتی اگر صحیح هم باشد غیبت است و درغیر اینصورت تهمت است. باید کاری کنیم که خدا باورمان شود و باید از مرحله زبانی عبور کنیم. هر چقدر به زبان گفتیم خدا و در عمل کار شیطانی و نفسانی کردیم بس است.

رفاقت با خدا نتیجه خشوع

وی بیان داشت: کسی که خاشع است عبادتش با بقیه فرق می کند. وضویش با دیگران متفاوت است، سجاده پهن کردن و اذان و اقامه گفتنش هم با دیگران فرق دارد. فرد خاشع با خدا عشق بازی می کند و به دنبال زودتر تمام کردن نماز و اذکار نیست. چون خود را در محضر خدا می بیند و در حال گفتگوی با او. چه کسی از هم صحبتی با بهترین رفیقش خسته می شود؟ خوشا به حال آنهایی که بهترین رفیقشان خداست.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha